ماده 193 قانون کار: تفاوت میان نسخه‌ها
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۱۹۳ قانون کار''': وزارت کار و امور اجتماعی و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی حسب مورد به منظور تأمین کادر متخصص سرپرستی درصورت لزوم به افرادی که در واحدها به عنوان سرپرست تعیین شده‌اند، آموزش‌های لازم را در زمینه مسائل ناظر به روابط انسانی، روابط کار و ایمنی و بهداشت کار خواهند داد. آیین‌نامه مربوط توسط شورای عالی کار تهیه و حسب مورد به تصویب وزرای کار و امور اجتماعی و بهداشت، درمان و آموزش می‌رسد. | '''ماده ۱۹۳ قانون کار''': [[وزارت کار و امور اجتماعی]] و [[وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی|وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی]] حسب مورد به منظور تأمین کادر متخصص سرپرستی درصورت لزوم به افرادی که در واحدها به عنوان سرپرست تعیین شده‌اند، آموزش‌های لازم را در زمینه مسائل ناظر به روابط انسانی، روابط کار و ایمنی و بهداشت کار خواهند داد. [[آیین‌نامه|آیین‌نامه]] مربوط توسط شورای عالی کار تهیه و حسب مورد به تصویب [[وزیر|وزرای]] کار و امور اجتماعی و بهداشت، درمان و آموزش می‌رسد. | ||
*{{زیتونی|[[ماده 192 قانون کار|مشاهده ماده قبلی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده 192 قانون کار|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده 194 قانون کار|مشاهده ماده بعدی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده 194 قانون کار|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
{{مواد قانون کار}} | |||
== توضیح واگان == | |||
وزارت کار و امور اجتماعی: [[وزارتخانه]] ای است که با هدف تنظیم روابط [[کارگر]] و [[کارفرما]]، بررسی و برآورد نیروی انسانی و فراهم آوردن فرصت های شغلی و تربیت نیروی انسانی مورد نیاز صنایع کشور تشکیل شده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ساختار سازمانی و تشکیلات جمهوری اسلامی ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=مدیریت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6651408|صفحه=|نام۱=سیدکاظم|نام خانوادگی۱=امینی|چاپ=1}}</ref> | |||
وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی: [[وزارتخانه]] ای است که با هدف فراهم آوردن موجبات تامین بهداشت و درمان کلیه افراد کشور از طریق تعمیم و گسترش خدمات بهداشتی، درمانی و آموزشی کشور، ایجاد شده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ساختار سازمانی و تشکیلات جمهوری اسلامی ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=مدیریت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6651412|صفحه=|نام۱=سیدکاظم|نام خانوادگی۱=امینی|چاپ=1}}</ref> | |||
== نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | |||
حسب بررسی به عمل آمده، تا سال 1392 آیین نامه اجرایی موضوع ماده 193 قانون کار تصویب نشده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون کار در نظم حقوقی کنونی (دفتر پنجم حقوق کار-محشای قانون کار)|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4595208|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref> | |||
== نکات توضیحی == | |||
وزارت کار و امور اجتماعی و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی می توانند به منظور تامین کادر متخصص سرپرستی در صورت لزوم به افرادی که در واحدها به عنوان سرپرست تعیین شده اند، آموزش های لازم را در زمینه مسائل ناظر بر روابط انسانی، روابط کار و ایمنی و بهداشت کار داده و در همان واحد به کار بگیرند. آیین نامه های مربوط توسط شورای عالی کار تهیه و حسب مورد در رابطه با حفاظت فنی و ایمنی به تصویب وزیر کار و امور اجتماعی و در رابطه با بهداشت کار و بهداشت حرفه ای به تصویب وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی می رسد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کار و نحوه عملی رسیدگی به شکایات دعاوی و جرایم در قانون کار|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3120016|صفحه=|نام۱=منصور|نام خانوادگی۱=اباذری فومشی|چاپ=2}}</ref> | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}}{{مواد قانون کار}} | |||
[[رده:مقررات متفرقه]] | [[رده:مقررات متفرقه]] | ||
[[رده:وزارت بهداشت، درمان و اموزش پزشکی]] | |||
[[رده:حقوق کار]] | |||
[[رده:قانون کار ایران]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۵۱
ماده ۱۹۳ قانون کار: وزارت کار و امور اجتماعی و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی حسب مورد به منظور تأمین کادر متخصص سرپرستی درصورت لزوم به افرادی که در واحدها به عنوان سرپرست تعیین شده‌اند، آموزش‌های لازم را در زمینه مسائل ناظر به روابط انسانی، روابط کار و ایمنی و بهداشت کار خواهند داد. آیین‌نامه مربوط توسط شورای عالی کار تهیه و حسب مورد به تصویب وزرای کار و امور اجتماعی و بهداشت، درمان و آموزش می‌رسد.
توضیح واگان
وزارت کار و امور اجتماعی: وزارتخانه ای است که با هدف تنظیم روابط کارگر و کارفرما، بررسی و برآورد نیروی انسانی و فراهم آوردن فرصت های شغلی و تربیت نیروی انسانی مورد نیاز صنایع کشور تشکیل شده است.[۱]
وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی: وزارتخانه ای است که با هدف فراهم آوردن موجبات تامین بهداشت و درمان کلیه افراد کشور از طریق تعمیم و گسترش خدمات بهداشتی، درمانی و آموزشی کشور، ایجاد شده است.[۲]
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
حسب بررسی به عمل آمده، تا سال 1392 آیین نامه اجرایی موضوع ماده 193 قانون کار تصویب نشده است.[۳]
نکات توضیحی
وزارت کار و امور اجتماعی و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی می توانند به منظور تامین کادر متخصص سرپرستی در صورت لزوم به افرادی که در واحدها به عنوان سرپرست تعیین شده اند، آموزش های لازم را در زمینه مسائل ناظر بر روابط انسانی، روابط کار و ایمنی و بهداشت کار داده و در همان واحد به کار بگیرند. آیین نامه های مربوط توسط شورای عالی کار تهیه و حسب مورد در رابطه با حفاظت فنی و ایمنی به تصویب وزیر کار و امور اجتماعی و در رابطه با بهداشت کار و بهداشت حرفه ای به تصویب وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی می رسد.[۴]
منابع
- ↑ سیدکاظم امینی. ساختار سازمانی و تشکیلات جمهوری اسلامی ایران. چاپ 1. مدیریت، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6651408
- ↑ سیدکاظم امینی. ساختار سازمانی و تشکیلات جمهوری اسلامی ایران. چاپ 1. مدیریت، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6651412
- ↑ احمد رفیعی. قانون کار در نظم حقوقی کنونی (دفتر پنجم حقوق کار-محشای قانون کار). چاپ 1. نگاه بینه، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4595208
- ↑ منصور اباذری فومشی. حقوق کار و نحوه عملی رسیدگی به شکایات دعاوی و جرایم در قانون کار. چاپ 2. خرسندی، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3120016