ماده 75 قانون کار: تفاوت میان نسخه‌ها
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
*{{زیتونی|[[ماده 74 قانون کار|مشاهده ماده قبلی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده 74 قانون کار|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده 76 قانون کار|مشاهده ماده بعدی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده 76 قانون کار|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== پیشینه == | |||
[[ماده ۲۰ قانون کار 1337]] بیان می‌داشت: «ارجاع کارهای سخت و زیان‌آور به کارگران کمتر از هجده سال و زنان ممنوع است». | |||
== نکات توضیحی، تفسیری دکترین == | |||
طبق این ماده کارهای سخت و زیان آور برای زنان باید بر اساس معیار عرفی مشخص شود و شورای عالی کار صرفاً مصادیق این موارد را تعیین کرده و این کار ها به هیچ زنی نباید سپرد. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری کار|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4192912|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> | |||
== نکات توضیحی == | |||
در [[قانون کار]] جمهوری اسلامی ایران نیز هیچ محدودیتی برای زنان در انعقاد [[قرارداد کار]] و نوع کارهای ارجاعی بر مبنا تبعیض بین دو جنس وجود ندارد. تنها محدودیتی که در قانون کار به نفع زنان برقرارشده، ممنوعیت ارجاع کارهای سخت و زیان آور و خطرناک به آنهاست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=زن و حقوق مالی (مطالعه تطبیقی در حقوق اسلام، ایران و کنوانسیون رفع تبعیض از زنان با تجدیدنظر و اضافات)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=887100|صفحه=|نام۱=فاطمه|نام خانوادگی۱=فهیمی|چاپ=1}}</ref> | |||
حداکثر وزن مجاز برای حمل بار متعارف با دست و بدون استفاده از ابزار مکانیکی برای کارگر زن حدود بیست کیلو گرم می باشد_حمل بار برای زنان در طول مدت بارداری و هم چنین ده هفته پس از زایمان ممنوع میباشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق زن در قوانین ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=گنچ دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1274716|صفحه=|نام۱=شیرین|نام خانوادگی۱=عبادی|چاپ=2}}</ref> | |||
== مطالعات تطبیقی == | |||
تردیدی نیست که وضعیت جسمی و فیزیکی زنان، وضع مقررات خاص و اعمال نظارتهای ویژه را اجتناب ناپذیر سازد.این موضوع در اغلب کشور ها به ویژه سیستم حقوقی آنها، مورد توجه واضعان قوانین کار قرار گرفته است که البته چنین بذل توجهی، معلول تحولات عمیق اجتماعی، اقتصادی و صنعتی سنوات اخیر است و به حکایت تاریخ، نوع نگرش به کار زنان، به ویژه در جوامع صنعتی در گذشته و حل تفاوت های چشمگیری پیدا کرده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فصلنامه پژوهشی علوم انسانی (الهیات و حقوق) شماره 2 زمستان 1380|ترجمه=|جلد=|سال=1380|ناشر=دانشگاه علوم اسلامی رضوی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=312016|صفحه=|نام۱=دانشگاه علوم اسلامی رضوی|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> | |||
== مقالات مرتبط == | == مقالات مرتبط == | ||
* [[تبعیض ژنتیکی در نظام حقوقی کانادا و ایران]] | * [[تبعیض ژنتیکی در نظام حقوقی کانادا و ایران]] | ||
{{مواد قانون کار}} | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}}{{مواد قانون کار}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۱۵
ماده 75 قانون کار: انجام کارهای خطرناک، سخت و زیان‌آور و نیز حمل بار بیشتر از حد مجاز با دست و بدون استفاده از وسایل مکانیکی، برای کارگران زن ممنوع است. دستورالعمل و تعیین نوع و میزان این قبیل موارد با پیشنهاد شورای عالی کار به تصویب وزیر کار و امور اجتماعی خواهد رسید.
پیشینه
ماده ۲۰ قانون کار 1337 بیان می‌داشت: «ارجاع کارهای سخت و زیان‌آور به کارگران کمتر از هجده سال و زنان ممنوع است».
نکات توضیحی، تفسیری دکترین
طبق این ماده کارهای سخت و زیان آور برای زنان باید بر اساس معیار عرفی مشخص شود و شورای عالی کار صرفاً مصادیق این موارد را تعیین کرده و این کار ها به هیچ زنی نباید سپرد. [۱]
نکات توضیحی
در قانون کار جمهوری اسلامی ایران نیز هیچ محدودیتی برای زنان در انعقاد قرارداد کار و نوع کارهای ارجاعی بر مبنا تبعیض بین دو جنس وجود ندارد. تنها محدودیتی که در قانون کار به نفع زنان برقرارشده، ممنوعیت ارجاع کارهای سخت و زیان آور و خطرناک به آنهاست.[۲]
حداکثر وزن مجاز برای حمل بار متعارف با دست و بدون استفاده از ابزار مکانیکی برای کارگر زن حدود بیست کیلو گرم می باشد_حمل بار برای زنان در طول مدت بارداری و هم چنین ده هفته پس از زایمان ممنوع میباشد.[۳]
مطالعات تطبیقی
تردیدی نیست که وضعیت جسمی و فیزیکی زنان، وضع مقررات خاص و اعمال نظارتهای ویژه را اجتناب ناپذیر سازد.این موضوع در اغلب کشور ها به ویژه سیستم حقوقی آنها، مورد توجه واضعان قوانین کار قرار گرفته است که البته چنین بذل توجهی، معلول تحولات عمیق اجتماعی، اقتصادی و صنعتی سنوات اخیر است و به حکایت تاریخ، نوع نگرش به کار زنان، به ویژه در جوامع صنعتی در گذشته و حل تفاوت های چشمگیری پیدا کرده است.[۴]
مقالات مرتبط
منابع
- ↑ عباس زراعت. حقوق کیفری کار. چاپ 1. جنگل، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4192912
- ↑ فاطمه فهیمی. زن و حقوق مالی (مطالعه تطبیقی در حقوق اسلام، ایران و کنوانسیون رفع تبعیض از زنان با تجدیدنظر و اضافات). چاپ 1. خرسندی، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 887100
- ↑ شیرین عبادی. حقوق زن در قوانین ایران. چاپ 2. گنچ دانش، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1274716
- ↑ فصلنامه پژوهشی علوم انسانی (الهیات و حقوق) شماره 2 زمستان 1380. دانشگاه علوم اسلامی رضوی، 1380. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 312016