ماده 83 قانون کار: تفاوت میان نسخه‌ها
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
(←پیشینه) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
*{{زیتونی|[[ماده 82 قانون کار|مشاهده ماده قبلی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده 82 قانون کار|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده 84 قانون کار|مشاهده ماده بعدی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده 84 قانون کار|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== مواد مرتبط == | |||
* '''[[ماده 176 قانون کار]]''' | |||
== پیشینه == | |||
در قانون سابق به تفصیل قانون فعلی به کارگران نوجوان و کمتر از 18 سال پرداخته نشده بود. زیرا مشاهده میشود که مواد 81 و 82 قانون فعلی مشابهی در قانون سال 1337 ندارند. لیکن در مورد ماده مذکور، قانون سابق در دو ماده پراکنده به کار نوجوانان پرداخته است. [[ماده ۱۷ قانون کار 1337]] بیان داشته: «کار شب (بین ساعات ۲۲ و ۶ صبح) برای زنان و کارگرانی که کمتر از هیجده سال سن دارند ممنوع است ... .» و سپس [[ماده ۲۰ قانون کار 1337|ماده ۲۰ آن قانون]] اعلام می‌دارد: «ارجاع کارهای سخت و زیان‌آور به کارگران کمتر از هیجده سال و زنان ممنوع است». | |||
== '''نکات توضیحی، تفسیری دکترین''' == | |||
این ماده، چهار ممنوعیت را برای کارفرما در مورد ارجاع کار به [[کارگر]] نوجوان بیان کرده است؛ اول، ارجاع هر نوع کار اضافی است و کار اضافی در حقوق کار، معنای خاصی دارد. دوم، انجام کار در شب است که کار در شب نیز به کار در ساعات مشخص، اطلاق می شود. سوم، ارجاع کارهای سخت و زیان آور و خطرناک است که در این خصوص باید توجه داشت گاهی سختی کار نسبت به کارگران معمول و بزرگسال، مورد نظر می باشد مانند کارهایی که اضافه کاری در آنها ممنوع است و گاهی، کاری برای اشخاص بزرگسال، کار سخت و زیان آور محسوب نمیشود بلکه نسبت به نوجوانان، سخت و زیان آور است. این ماده به کارهای دسته دوم نظر دارد که در کنوانسیون های بین المللی هم مورد تأکید قرار گرفته است. چهارم؛ حمل بار با دست بیش از حد مجاز و بدون استفاده از وسایل مکانیکی است و تعیین بار مجازی که با دست قابل حمل می باشد، لازم است وگرنه موجب اختلاف و تشتت آراء میشود. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری کار|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4193032|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> | |||
با توجه به تصریح این ماده و آمره بود این قانون ارجاع هر نوع کار اضافی به [[کارگر|کارگران]] نوجوان حتی با توافق آنان نیز ممنوع و دارای ضمانت اجرای کیفری در [[ماده 176 قانون کار]] مرقوم است و لذا کارگران نوجوان از شمول شرایط [[ماده 59 قانون کار|ماده 59]] خارج می باشند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون کار در نظم حقوقی کنونی (دفتر پنجم حقوق کار-محشای قانون کار)|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4542884|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref> | |||
== مقالات مرتبط == | == مقالات مرتبط == | ||
* [[تبعیض ژنتیکی در نظام حقوقی کانادا و ایران]] | * [[تبعیض ژنتیکی در نظام حقوقی کانادا و ایران]] | ||
{{مواد قانون کار}} | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}}{{مواد قانون کار}} | |||
[[رده:شرایط کار]] | [[رده:شرایط کار]] | ||
[[رده:شرایط کار نوجوانان]] | [[رده:شرایط کار نوجوانان]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۵۵
ماده 83 قانون کار: ارجاع هر نوع کار اضافی و انجام کار در شب و نیز ارجاع کارهای سخت و زیان‌آور و خطرناک و حمل بار با دست، بیش از حد مجاز و‌بدون استفاده از وسایل مکانیکی برای کارگر نوجوان ممنوع است.
مواد مرتبط
پیشینه
در قانون سابق به تفصیل قانون فعلی به کارگران نوجوان و کمتر از 18 سال پرداخته نشده بود. زیرا مشاهده میشود که مواد 81 و 82 قانون فعلی مشابهی در قانون سال 1337 ندارند. لیکن در مورد ماده مذکور، قانون سابق در دو ماده پراکنده به کار نوجوانان پرداخته است. ماده ۱۷ قانون کار 1337 بیان داشته: «کار شب (بین ساعات ۲۲ و ۶ صبح) برای زنان و کارگرانی که کمتر از هیجده سال سن دارند ممنوع است ... .» و سپس ماده ۲۰ آن قانون اعلام می‌دارد: «ارجاع کارهای سخت و زیان‌آور به کارگران کمتر از هیجده سال و زنان ممنوع است».
نکات توضیحی، تفسیری دکترین
این ماده، چهار ممنوعیت را برای کارفرما در مورد ارجاع کار به کارگر نوجوان بیان کرده است؛ اول، ارجاع هر نوع کار اضافی است و کار اضافی در حقوق کار، معنای خاصی دارد. دوم، انجام کار در شب است که کار در شب نیز به کار در ساعات مشخص، اطلاق می شود. سوم، ارجاع کارهای سخت و زیان آور و خطرناک است که در این خصوص باید توجه داشت گاهی سختی کار نسبت به کارگران معمول و بزرگسال، مورد نظر می باشد مانند کارهایی که اضافه کاری در آنها ممنوع است و گاهی، کاری برای اشخاص بزرگسال، کار سخت و زیان آور محسوب نمیشود بلکه نسبت به نوجوانان، سخت و زیان آور است. این ماده به کارهای دسته دوم نظر دارد که در کنوانسیون های بین المللی هم مورد تأکید قرار گرفته است. چهارم؛ حمل بار با دست بیش از حد مجاز و بدون استفاده از وسایل مکانیکی است و تعیین بار مجازی که با دست قابل حمل می باشد، لازم است وگرنه موجب اختلاف و تشتت آراء میشود. [۱]
با توجه به تصریح این ماده و آمره بود این قانون ارجاع هر نوع کار اضافی به کارگران نوجوان حتی با توافق آنان نیز ممنوع و دارای ضمانت اجرای کیفری در ماده 176 قانون کار مرقوم است و لذا کارگران نوجوان از شمول شرایط ماده 59 خارج می باشند.[۲]
مقالات مرتبط
منابع
- ↑ عباس زراعت. حقوق کیفری کار. چاپ 1. جنگل، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4193032
- ↑ احمد رفیعی. قانون کار در نظم حقوقی کنونی (دفتر پنجم حقوق کار-محشای قانون کار). چاپ 1. نگاه بینه، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4542884