ماده ۲۷ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ابرابزار) |
|||
| (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۲۷ قانون آیین دادرسی کیفری''': [[دادستان | '''ماده ۲۷ قانون آیین دادرسی کیفری''': [[دادستان مرکز استان|دادستان شهرستان مرکز استان]] بر اقدامات [[دادستان|دادستان]]<nowiki/>ها، [[مقام قضایی|مقامات قضائی]] [[دادسرا|دادسرای]] شهرستان‌های آن استان و افرادی که وظایف دادستان را در [[دادگاه بخش]] بر عهده دارند، از حیث این وظایف و نیز حسن [[اجرای احکام کیفری|اجرای آراء کیفری]]، نظارت می‌کند و تعلیمات لازم را ارائه می‌نماید. | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۲۶ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | |||
*{{زیتونی|[[ماده ۲۸ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | |||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
منظور از عبارت «افرادی که وظایف دادستان را در دادگاه بخش بر عهده دارند» در متن ماده، رئیس حوزه قضایی بخش و در غیاب او دادرس علی‌البدل دادگاه می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278020|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> | منظور از عبارت «افرادی که وظایف دادستان را در دادگاه بخش بر عهده دارند» در متن ماده، [[رئیس حوزه قضایی بخش]] و در غیاب او [[دادرس علی‌البدل]] دادگاه می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278020|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>همچنین منظور از عبارت «مقامات قضایی دادسرای شهرستان‌های آن استان» در متن ماده، [[بازپرس|بازپرسان]] و [[دادیار]]<nowiki/>های دادسرای شهرستان‌های استان مزبور می‌باشند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید)|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=شهردانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278020|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=12}}</ref>همچنین منظور از دادستان مرکز استان، فردی است که به دادسراهای حوزه قضایی استان نظارت داشته و وظیفه دارد در [[دادگاه تجدیدنظر|دادگاه های تجدیدنظر استان]] در مواردی که وقت رسیدگی تعیین میشود، حضور پیدا کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (بر اساس قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392) (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4834480|صفحه=|نام۱=ایمان|نام خانوادگی۱=یوسفی|چاپ=1}}</ref> | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
در قوانین آیین دادرسی کیفری (قدیم یا جدید) مقامی به عنوان دادستان استان پیش‌بینی نشده بود ولی با توجه به مفاد این | در قوانین آیین دادرسی کیفری (قدیم یا جدید)، مقامی به عنوان دادستان استان پیش‌بینی نشده بود ولی با توجه به مفاد این ماده، دادستان شهرستان مرکز استان عملاً به عنوان رئیس دادسراهای آن استان معرفی شده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278028|صفحه=|نام۱=صادق|نام خانوادگی۱=سلیمی|نام۲=امین|نام خانوادگی۲=بخشی زاده اهری|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
این | این ماده، حوزه اختیارات دادستان شهرستان مرکز استان را در حوزه‌هایی غیر از دادسرای محل خدمت او مشخص می‌نماید. با توجه به اینکه در این ماده برای دادستان حق نظارت و ارائه تعلیمات لازم در نظر گرفته شده‌است می‌توان گفت این امر مستلزم حق حضور او در جلسات [[بازجویی]] و حق درخواست انجام اقدامات تحقیقی خاص نیز می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید)|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=شهردانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278024|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=12}}</ref> | ||
با توجه به استقلال قضات و | با توجه به استقلال قضات و همچنین جواز اختلاف نظر میان دادستان و بازپرس و عدم الزام تبعیت بازپرس از دادستان نمی‌توان به [[قاعده اذن در شی اذن در لوازم آن است|قاعده «اذن در شی اذن در لوازم آن است»]]، تمسک جست و قائل به این بود که دادستان شهرستان مرکز استان در حدود این ماده، حق صدور دستور نیز دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278032|صفحه=|نام۱=صادق|نام خانوادگی۱=سلیمی|نام۲=امین|نام خانوادگی۲=بخشی زاده اهری|چاپ=1}}</ref> | ||
== مقالات مرتبط == | |||
* [[مرحله تصمیم گیری برای کفایت ادله اثباتی در الگوهای تحقیقات مقدماتی ایران و آمریکا]] | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | |||
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | |||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
[[رده:کشف جرم و تحقیقات مقدماتی]] | |||
[[رده:دادسرا و حدود صلاحیت آن]] | |||
[[رده:دادستان]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۳۳
ماده ۲۷ قانون آیین دادرسی کیفری: دادستان شهرستان مرکز استان بر اقدامات دادستان‌ها، مقامات قضائی دادسرای شهرستان‌های آن استان و افرادی که وظایف دادستان را در دادگاه بخش بر عهده دارند، از حیث این وظایف و نیز حسن اجرای آراء کیفری، نظارت می‌کند و تعلیمات لازم را ارائه می‌نماید.
توضیح واژگان
منظور از عبارت «افرادی که وظایف دادستان را در دادگاه بخش بر عهده دارند» در متن ماده، رئیس حوزه قضایی بخش و در غیاب او دادرس علی‌البدل دادگاه می‌باشد.[۱]همچنین منظور از عبارت «مقامات قضایی دادسرای شهرستان‌های آن استان» در متن ماده، بازپرسان و دادیارهای دادسرای شهرستان‌های استان مزبور می‌باشند.[۲]همچنین منظور از دادستان مرکز استان، فردی است که به دادسراهای حوزه قضایی استان نظارت داشته و وظیفه دارد در دادگاه های تجدیدنظر استان در مواردی که وقت رسیدگی تعیین میشود، حضور پیدا کند.[۳]
پیشینه
در قوانین آیین دادرسی کیفری (قدیم یا جدید)، مقامی به عنوان دادستان استان پیش‌بینی نشده بود ولی با توجه به مفاد این ماده، دادستان شهرستان مرکز استان عملاً به عنوان رئیس دادسراهای آن استان معرفی شده‌است.[۴]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
این ماده، حوزه اختیارات دادستان شهرستان مرکز استان را در حوزه‌هایی غیر از دادسرای محل خدمت او مشخص می‌نماید. با توجه به اینکه در این ماده برای دادستان حق نظارت و ارائه تعلیمات لازم در نظر گرفته شده‌است می‌توان گفت این امر مستلزم حق حضور او در جلسات بازجویی و حق درخواست انجام اقدامات تحقیقی خاص نیز می‌باشد.[۵]
با توجه به استقلال قضات و همچنین جواز اختلاف نظر میان دادستان و بازپرس و عدم الزام تبعیت بازپرس از دادستان نمی‌توان به قاعده «اذن در شی اذن در لوازم آن است»، تمسک جست و قائل به این بود که دادستان شهرستان مرکز استان در حدود این ماده، حق صدور دستور نیز دارد.[۶]
مقالات مرتبط
منابع
- ↑ علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278020
- ↑ علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید). چاپ 12. شهردانش، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278020
- ↑ ایمان یوسفی. آیین دادرسی کیفری (بر اساس قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392) (جلد اول). چاپ 1. میزان، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4834480
- ↑ صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278028
- ↑ علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید). چاپ 12. شهردانش، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278024
- ↑ صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278032