ماده ۳۶۸ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(←منابع) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۳۶۸ قانون آیین دادرسی کیفری:'''دادگاه | '''ماده ۳۶۸ قانون آیین دادرسی کیفری:''' دادگاه برای [[شاکی خصوصی|شاکی]]، [[مدعی خصوصی]]، [[متهم]] و [[شهادت|شاهدی]] که ناشنوا است یا قدرت تکلم ندارد، فرد مورد وثوقی که توانایی بیان مقصود او را از طریق اشاره یا وسایل فنی دیگر دارد، به عنوان مترجم انتخاب می‌کند. مترجم باید [[سوگند]] یاد کند که راستگویی و امانتداری را رعایت کند. چنانچه افراد مذکور قادر به نوشتن باشند، [[منشی دادگاه]] سؤال را برای آنان می‌نویسد تا به‌طور کتبی پاسخ دهند. | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۳۶۷ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | |||
* {{زیتونی|[[ماده ۳۶۹ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | |||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
سابقاً ماده | سابقاً [[ماده ۲۰۴ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸|ماده ۲۰۴ قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب ۱۳۷۸)]]، در این خصوص وضع شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278568|صفحه=|نام۱=صادق|نام خانوادگی۱=سلیمی|نام۲=امین|نام خانوادگی۲=بخشی زاده اهری|چاپ=1}}</ref> | ||
== | == مواد مرتبط == | ||
به | * [[ماده ۲۰۱ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده 201 قانون آیین دادرسی کیفری]] | ||
* [[ماده ۵۶۰ قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | |||
[[ماده ۵۶۰ قانون آیین دادرسی کیفری]] در خصوص مسئول پرداخت هزینه‌های شخصی وضع شده‌است که بر اساس این ماده به عنوان مترجم انتخاب می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید)|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=شهردانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278576|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=12}}</ref> | |||
== | == رویه‌های قضایی == | ||
[[ | به موجب [[نظریه مشورتی]] شماره ۱۴۶۸/۹۳/۷_۱۳۹۳/۶/۲۳ نوشتن اطلاعات شهود و [[مطلع|مطلعان]] از سوی منشی موضوعیت نداشته و ثبت آن‌ها به وسیله خود شاهد یا مطلع کافی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی کیفری کاربردی مصوب 1392|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278572|صفحه=|نام۱=نصرت|نام خانوادگی۱=حسن‌زاده|چاپ=1}}</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | |||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
[[رده:دادگاه‌های کیفری، رسیدگی و صدور رای]] | |||
[[رده:رسیدگی در دادگاه‌های کیفری]] | |||
[[رده:ترتیب رسیدگی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۰۴
ماده ۳۶۸ قانون آیین دادرسی کیفری: دادگاه برای شاکی، مدعی خصوصی، متهم و شاهدی که ناشنوا است یا قدرت تکلم ندارد، فرد مورد وثوقی که توانایی بیان مقصود او را از طریق اشاره یا وسایل فنی دیگر دارد، به عنوان مترجم انتخاب می‌کند. مترجم باید سوگند یاد کند که راستگویی و امانتداری را رعایت کند. چنانچه افراد مذکور قادر به نوشتن باشند، منشی دادگاه سؤال را برای آنان می‌نویسد تا به‌طور کتبی پاسخ دهند.
پیشینه
سابقاً ماده ۲۰۴ قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب ۱۳۷۸)، در این خصوص وضع شده بود.[۱]
مواد مرتبط
نکات توضیحی تفسیری دکترین
ماده ۵۶۰ قانون آیین دادرسی کیفری در خصوص مسئول پرداخت هزینه‌های شخصی وضع شده‌است که بر اساس این ماده به عنوان مترجم انتخاب می‌شود.[۲]
رویه‌های قضایی
به موجب نظریه مشورتی شماره ۱۴۶۸/۹۳/۷_۱۳۹۳/۶/۲۳ نوشتن اطلاعات شهود و مطلعان از سوی منشی موضوعیت نداشته و ثبت آن‌ها به وسیله خود شاهد یا مطلع کافی است.[۳]
منابع
- ↑ صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278568
- ↑ علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید). چاپ 12. شهردانش، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278576
- ↑ نصرت حسن‌زاده. محشای قانون آیین دادرسی کیفری کاربردی مصوب 1392. چاپ 1. جنگل، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278572