ماده 113 قانون کار: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
*{{زیتونی|[[ماده 112 قانون کار|مشاهده ماده قبلی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده 112 قانون کار|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده 114 قانون کار|مشاهده ماده بعدی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده 114 قانون کار|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده 114 قانون کار]] | * [[ماده 114 قانون کار]] | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
'''[[کارگر]]''': به شخصی که در مقابل اتیان عملی، حق‌الزحمه دریافت نموده؛ و میان او و مزد دهنده، رابطه تبعیت برقرار باشد کارگر گفته می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد چهارم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=339380|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | '''[[کارگر]]''': به شخصی که در مقابل اتیان عملی، حق‌الزحمه دریافت نموده؛ و میان او و مزد دهنده، رابطه تبعیت برقرار باشد کارگر گفته می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد چهارم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=339380|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | ||
[[کارآموز]]: به شخصی که [[فن]] یا حرفه ای را فرا می گیرد، کارآموز گفته می شود. بنابر [[ماده 112 قانون کار]]، کارآموزان دو دسته هستند. دسته اول؛ اشخاصی که به جهت یادگرفتن حرفه یا افزایش مهارت در مراکز کارآموزی آموزش می بینند. دسته دوم؛ اشخاصی که بر اساس [[قرارداد]] کارآموزی، برای یاد گرفتن حرفه ای خاص برای مدت معینی که بیش از سه سال نباشد، در کارگاهی معین به کارآموزی همراه با کار مشغول هستند و حداقل سن آن ها 15 سال و حداکثر 18 سال می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کار (علمی و کاربردی) به انضمام مباحثی از بیمه های تأمین اجتماعی کارگران)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6651508|صفحه=|نام۱=غلامرضا|نام خانوادگی۱=موحدیان|چاپ=4}}</ref> | [[کارآموز]]: به شخصی که [[فن]] یا حرفه ای را فرا می گیرد، کارآموز گفته می شود. بنابر [[ماده 112 قانون کار]]، کارآموزان دو دسته هستند. دسته اول؛ اشخاصی که به جهت یادگرفتن حرفه یا افزایش مهارت در مراکز کارآموزی آموزش می بینند. دسته دوم؛ اشخاصی که بر اساس [[قرارداد]] کارآموزی، برای یاد گرفتن حرفه ای خاص برای مدت معینی که بیش از سه سال نباشد، در کارگاهی معین به کارآموزی همراه با کار مشغول هستند و حداقل سن آن ها 15 سال و حداکثر 18 سال می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کار (علمی و کاربردی) به انضمام مباحثی از بیمه های تأمین اجتماعی کارگران)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6651508|صفحه=|نام۱=غلامرضا|نام خانوادگی۱=موحدیان|چاپ=4}}</ref> | ||
== نکات تفسیری دکترین ماده 113 قانون کار == | |||
== نکات تفسیری دکترین == | |||
درخصوص حق بیمه کارآموز لازم به ذکر است که باید به نسبت مزد یا حقوق وی، حق بیمه برای وی پرداخت شود که در هرحال این حق بیمه نباید از میزانی که به حداقل مزد یا حقوق تعلق می گیرد، کمتر باشد. درصورتی که دستمزد یا حقوق کارگر از حداقل دستمزد کمتر باشد، مابه التفاوت سهم بیمه کارآموز برعهده کارفرما می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کار (علمی و کاربردی) به انضمام مباحثی از بیمه های تأمین اجتماعی کارگران)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1753268|صفحه=|نام۱=غلامرضا|نام خانوادگی۱=موحدیان|چاپ=4}}</ref>لکن از آنجا که کارآموز کار نمی کند، وجوهی همچون اضافه کاری، نوبت کاری و شب کاری به وی تعلق نمی گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کار (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3549904|صفحه=|نام۱=سیدعزت اله|نام خانوادگی۱=عراقی|چاپ=1}}</ref>خسارت قابل مطالبه بر اساس این ماده از قانون کار، اعم از خسارت قراردادی و الزامات خارج از قرارداد می باشد، برخلاف خسارت قابل مطالبه در [[ماده 114 قانون کار]] که تنها در آن خسارت قراردادی قابل مطالبه می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون کار در نظم حقوقی کنونی (دفتر پنجم حقوق کار-محشای قانون کار)|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4558280|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref> | درخصوص حق بیمه کارآموز لازم به ذکر است که باید به نسبت مزد یا حقوق وی، حق بیمه برای وی پرداخت شود که در هرحال این حق بیمه نباید از میزانی که به حداقل مزد یا حقوق تعلق می گیرد، کمتر باشد. درصورتی که دستمزد یا حقوق کارگر از حداقل دستمزد کمتر باشد، مابه التفاوت سهم بیمه کارآموز برعهده کارفرما می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کار (علمی و کاربردی) به انضمام مباحثی از بیمه های تأمین اجتماعی کارگران)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1753268|صفحه=|نام۱=غلامرضا|نام خانوادگی۱=موحدیان|چاپ=4}}</ref>لکن از آنجا که کارآموز کار نمی کند، وجوهی همچون اضافه کاری، نوبت کاری و شب کاری به وی تعلق نمی گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کار (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3549904|صفحه=|نام۱=سیدعزت اله|نام خانوادگی۱=عراقی|چاپ=1}}</ref>خسارت قابل مطالبه بر اساس این ماده از قانون کار، اعم از خسارت قراردادی و الزامات خارج از قرارداد می باشد، برخلاف خسارت قابل مطالبه در [[ماده 114 قانون کار]] که تنها در آن خسارت قراردادی قابل مطالبه می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون کار در نظم حقوقی کنونی (دفتر پنجم حقوق کار-محشای قانون کار)|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4558280|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات توضیحی ماده 113 قانون کار == | |||
== نکات توضیحی == | |||
حمایت های مندرج در این ماده تنها شامل کارآموزانی می گردد که شاغل نیز باشند یعنی وصف کارآموز و کارگر در یک فرد جمع باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون کار در نظم حقوق کنونی ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4200492|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=سلمان طاهری|چاپ=2}}</ref> | حمایت های مندرج در این ماده تنها شامل کارآموزانی می گردد که شاغل نیز باشند یعنی وصف کارآموز و کارگر در یک فرد جمع باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون کار در نظم حقوق کنونی ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4200492|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=سلمان طاهری|چاپ=2}}</ref> | ||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 113 قانون کار == | |||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی == | |||
{{هوش مصنوعی (ماده)}} | {{هوش مصنوعی (ماده)}} | ||
# رابطه استخدامی کارگر در مدت کارآموزی حفظ می‌شود و این مدت به‌عنوان سابقه کار محاسبه می‌شود. | # رابطه استخدامی کارگر در مدت کارآموزی حفظ می‌شود و این مدت به‌عنوان سابقه کار محاسبه می‌شود. | ||
| خط ۳۱: | خط ۲۵: | ||
# مزایای غیر نقدی و کمک‌هایی که برای جبران هزینه زندگی و مسئولیتهای خانوادگی پرداخت می‌شود، در دوره کارآموزی نیز ادامه خواهد داشت. | # مزایای غیر نقدی و کمک‌هایی که برای جبران هزینه زندگی و مسئولیتهای خانوادگی پرداخت می‌شود، در دوره کارآموزی نیز ادامه خواهد داشت. | ||
# اگر کارفرما بدون دلیل موجه مانع ادامه کارآموزی شود و خسارتی به کارگر وارد آید، کارگر حق دارد برای مطالبه خسارت به مراجع حل اختلاف مراجعه کند. | # اگر کارفرما بدون دلیل موجه مانع ادامه کارآموزی شود و خسارتی به کارگر وارد آید، کارگر حق دارد برای مطالبه خسارت به مراجع حل اختلاف مراجعه کند. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}}{{مواد قانون کار}} | {{پانویس}}{{مواد قانون کار}} | ||
[[رده:آموزش و اشتغال]] | [[رده:آموزش و اشتغال]] | ||
[[رده:کارآموز و مراکز کارآموزی]] | [[رده:کارآموز و مراکز کارآموزی]] | ||
{{DEFAULTSORT:ماده 0565}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۲۶
ماده 113 قانون کار: کارگران شاغلی که مطابق تبصره یک ماده ۱۱۲ برای کارآموزی در یکی از مراکز کارآموزی پذیرفته می‌شوند، از حقوق زیر برخوردار‌خواهند بود:
الف - رابطه استخدامی کارگر در مدت کارآموزی قطع نمی‌شود و این مدت از هر لحاظ جزء سوابق کارگر محسوب می‌شود.
ب - مزد کارگر در مدت کارآموزی از مزد ثابت و یا مزد مبنا کمتر نخواهد بود.
ج - مزایای غیر نقدی، کمکها و فوق‌العاده‌هایی که برای جبران هزینه زندگی و مسئولیتهای خانوادگی به کارگر پرداخت می‌شود در دوره کارآموزی کماکان پرداخت خواهد شد.
چنانچه کارفرما قبل از پایان مدت، بدون دلیل موجه مانع ادامه کارآموزی شود و از این طریق خسارتی به کارگر وارد گردد، کارگر می‌تواند به مراجع حل‌اختلاف مندرج در این قانون مراجعه و مطالبه خسارت نماید.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
کارگر: به شخصی که در مقابل اتیان عملی، حق‌الزحمه دریافت نموده؛ و میان او و مزد دهنده، رابطه تبعیت برقرار باشد کارگر گفته می شود.[۱] کارآموز: به شخصی که فن یا حرفه ای را فرا می گیرد، کارآموز گفته می شود. بنابر ماده 112 قانون کار، کارآموزان دو دسته هستند. دسته اول؛ اشخاصی که به جهت یادگرفتن حرفه یا افزایش مهارت در مراکز کارآموزی آموزش می بینند. دسته دوم؛ اشخاصی که بر اساس قرارداد کارآموزی، برای یاد گرفتن حرفه ای خاص برای مدت معینی که بیش از سه سال نباشد، در کارگاهی معین به کارآموزی همراه با کار مشغول هستند و حداقل سن آن ها 15 سال و حداکثر 18 سال می باشد.[۲]
نکات تفسیری دکترین ماده 113 قانون کار
درخصوص حق بیمه کارآموز لازم به ذکر است که باید به نسبت مزد یا حقوق وی، حق بیمه برای وی پرداخت شود که در هرحال این حق بیمه نباید از میزانی که به حداقل مزد یا حقوق تعلق می گیرد، کمتر باشد. درصورتی که دستمزد یا حقوق کارگر از حداقل دستمزد کمتر باشد، مابه التفاوت سهم بیمه کارآموز برعهده کارفرما می باشد.[۳]لکن از آنجا که کارآموز کار نمی کند، وجوهی همچون اضافه کاری، نوبت کاری و شب کاری به وی تعلق نمی گیرد.[۴]خسارت قابل مطالبه بر اساس این ماده از قانون کار، اعم از خسارت قراردادی و الزامات خارج از قرارداد می باشد، برخلاف خسارت قابل مطالبه در ماده 114 قانون کار که تنها در آن خسارت قراردادی قابل مطالبه می باشد.[۵]
نکات توضیحی ماده 113 قانون کار
حمایت های مندرج در این ماده تنها شامل کارآموزانی می گردد که شاغل نیز باشند یعنی وصف کارآموز و کارگر در یک فرد جمع باشد.[۶]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 113 قانون کار
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- رابطه استخدامی کارگر در مدت کارآموزی حفظ می‌شود و این مدت به‌عنوان سابقه کار محاسبه می‌شود.
- مزد کارگر در مدت کارآموزی نباید کمتر از مزد ثابت یا مزد مبنا باشد.
- مزایای غیر نقدی و کمک‌هایی که برای جبران هزینه زندگی و مسئولیتهای خانوادگی پرداخت می‌شود، در دوره کارآموزی نیز ادامه خواهد داشت.
- اگر کارفرما بدون دلیل موجه مانع ادامه کارآموزی شود و خسارتی به کارگر وارد آید، کارگر حق دارد برای مطالبه خسارت به مراجع حل اختلاف مراجعه کند.
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد چهارم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 339380
- ↑ غلامرضا موحدیان. حقوق کار (علمی و کاربردی) به انضمام مباحثی از بیمه های تأمین اجتماعی کارگران). چاپ 4. فکرسازان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6651508
- ↑ غلامرضا موحدیان. حقوق کار (علمی و کاربردی) به انضمام مباحثی از بیمه های تأمین اجتماعی کارگران). چاپ 4. فکرسازان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1753268
- ↑ سیدعزت اله عراقی. حقوق کار (جلد دوم). چاپ 1. سمت، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3549904
- ↑ احمد رفیعی. قانون کار در نظم حقوقی کنونی (دفتر پنجم حقوق کار-محشای قانون کار). چاپ 1. نگاه بینه، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4558280
- ↑ محمد سلمان طاهری. قانون کار در نظم حقوق کنونی ایران. چاپ 2. میزان، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4200492