ماده 197 قانون کار: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
*{{زیتونی|[[ماده 196 قانون کار|مشاهده ماده قبلی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده 196 قانون کار|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده 198 قانون کار|مشاهده ماده بعدی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده 198 قانون کار|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده 196 قانون کار]] | * [[ماده 196 قانون کار]] | ||
| خط ۸: | خط ۷: | ||
* [[ماده 2 قانون کار]] | * [[ماده 2 قانون کار]] | ||
* ماده 2 قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری | * ماده 2 قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
[[دولت]]: '''دولت'''، مجموعه ای از سازمان هاست که قدرت عمومی را در جامعه ای در دست دارد خواه بر اساس حاکمیت ملی (دموکراسی) باشد خواه نه.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6320340|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | [[دولت]]: '''دولت'''، مجموعه ای از سازمان هاست که قدرت عمومی را در جامعه ای در دست دارد خواه بر اساس حاکمیت ملی (دموکراسی) باشد خواه نه.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6320340|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | ||
[[کارگر]]: '''کارگر''' شخصی است که در مقابل اتیان عملی، حق‌الزحمه دریافت نموده؛ و میان او و مزد دهنده، رابطه تبعیت برقرار باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد چهارم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=339380|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | [[کارگر]]: '''کارگر''' شخصی است که در مقابل اتیان عملی، حق‌الزحمه دریافت نموده؛ و میان او و مزد دهنده، رابطه تبعیت برقرار باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد چهارم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=339380|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | ||
== نکات تفسیری دکترین ماده 197 قانون کار == | |||
== نکات تفسیری دکترین == | |||
ماده 2 قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری مصوب 15/4/1362 با [[ماده 197 قانون کار]] مرتبط است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون کار در نظم حقوقی کنونی (دفتر پنجم حقوق کار-محشای قانون کار)|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4595300|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref> | ماده 2 قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری مصوب 15/4/1362 با [[ماده 197 قانون کار]] مرتبط است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون کار در نظم حقوقی کنونی (دفتر پنجم حقوق کار-محشای قانون کار)|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4595300|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات توضیحی ماده 197 قانون کار == | |||
== نکات توضیحی == | |||
اگر دولت جمهوری اسلامی ایران به [[ماده 197 قانون کار]] عمل می کرد، دیگر این همه مهاجرت روز افزون روستائیان به شهر را نداشتیم و با توجه به وضعیت اقلیمی کشور که از نظر کشاورزی جای مناسب و غنی است، حداقل از نظر کشاورزی و تولیدات غذایی به استقلال دست پیدا می کردیم و دیگر نیاز به گندم و غلات کشورهای دیگر جهان نداشتیم. مطابق [[ماده 197 قانون کار]] دولت مکلف است با توجه به امکانات خود برای کارگران که از شهر به روستا مهاجرت می کنند و به کار کشاورزی میپردازند. تسهیلات لازم را فراهم کند و اهم این تسهیلات زمین کشاورزی، تهیه کود و بذر و لوازم و ماشین الات کشاورزی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کار و نحوه عملی رسیدگی به شکایات دعاوی و جرایم در قانون کار|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3120036|صفحه=|نام۱=منصور|نام خانوادگی۱=اباذری فومشی|چاپ=2}}</ref> | اگر دولت جمهوری اسلامی ایران به [[ماده 197 قانون کار]] عمل می کرد، دیگر این همه مهاجرت روز افزون روستائیان به شهر را نداشتیم و با توجه به وضعیت اقلیمی کشور که از نظر کشاورزی جای مناسب و غنی است، حداقل از نظر کشاورزی و تولیدات غذایی به استقلال دست پیدا می کردیم و دیگر نیاز به گندم و غلات کشورهای دیگر جهان نداشتیم. مطابق [[ماده 197 قانون کار]] دولت مکلف است با توجه به امکانات خود برای کارگران که از شهر به روستا مهاجرت می کنند و به کار کشاورزی میپردازند. تسهیلات لازم را فراهم کند و اهم این تسهیلات زمین کشاورزی، تهیه کود و بذر و لوازم و ماشین الات کشاورزی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کار و نحوه عملی رسیدگی به شکایات دعاوی و جرایم در قانون کار|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3120036|صفحه=|نام۱=منصور|نام خانوادگی۱=اباذری فومشی|چاپ=2}}</ref> | ||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 197 قانون کار == | |||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی == | |||
{{هوش مصنوعی (ماده)}} | {{هوش مصنوعی (ماده)}} | ||
# دولت موظف به ارائه تسهیلات برای کارگران مهاجر از شهر به روستا است. | # دولت موظف به ارائه تسهیلات برای کارگران مهاجر از شهر به روستا است. | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۰: | ||
# شرایط مهاجرت و بهره‌مندی از تسهیلات باید بر اساس امکانات دولت باشد. | # شرایط مهاجرت و بهره‌مندی از تسهیلات باید بر اساس امکانات دولت باشد. | ||
# تمرکز اصلی بر روی کارگران علاقه‌مند به فعالیت در روستاها است. | # تمرکز اصلی بر روی کارگران علاقه‌مند به فعالیت در روستاها است. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}}{{مواد قانون کار}} | {{پانویس}}{{مواد قانون کار}} | ||
| خط ۳۳: | خط ۲۶: | ||
[[رده:مواد قانون کار]] | [[رده:مواد قانون کار]] | ||
[[رده:دولت]] | [[رده:دولت]] | ||
{{DEFAULTSORT:ماده 0985}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۳۰
ماده ۱۹۷ قانون کار: دولت مکلف است با توجه به امکانات خود برای کارگرانی که قصد داشته باشند از شهر به روستا مهاجرت کنند و به کار کشاورزی بپردازند تسهیلات لازم را فراهم نماید.
مواد مرتبط
- ماده 196 قانون کار
- ماده 198 قانون کار
- ماده 2 قانون کار
- ماده 2 قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری
توضیح واژگان
دولت: دولت، مجموعه ای از سازمان هاست که قدرت عمومی را در جامعه ای در دست دارد خواه بر اساس حاکمیت ملی (دموکراسی) باشد خواه نه.[۱] کارگر: کارگر شخصی است که در مقابل اتیان عملی، حق‌الزحمه دریافت نموده؛ و میان او و مزد دهنده، رابطه تبعیت برقرار باشد.[۲]
نکات تفسیری دکترین ماده 197 قانون کار
ماده 2 قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری مصوب 15/4/1362 با ماده 197 قانون کار مرتبط است.[۳]
نکات توضیحی ماده 197 قانون کار
اگر دولت جمهوری اسلامی ایران به ماده 197 قانون کار عمل می کرد، دیگر این همه مهاجرت روز افزون روستائیان به شهر را نداشتیم و با توجه به وضعیت اقلیمی کشور که از نظر کشاورزی جای مناسب و غنی است، حداقل از نظر کشاورزی و تولیدات غذایی به استقلال دست پیدا می کردیم و دیگر نیاز به گندم و غلات کشورهای دیگر جهان نداشتیم. مطابق ماده 197 قانون کار دولت مکلف است با توجه به امکانات خود برای کارگران که از شهر به روستا مهاجرت می کنند و به کار کشاورزی میپردازند. تسهیلات لازم را فراهم کند و اهم این تسهیلات زمین کشاورزی، تهیه کود و بذر و لوازم و ماشین الات کشاورزی است.[۴]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 197 قانون کار
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- دولت موظف به ارائه تسهیلات برای کارگران مهاجر از شهر به روستا است.
- هدف از این تسهیلات، کمک به کارگران برای اشتغال در بخش کشاورزی است.
- شرایط مهاجرت و بهره‌مندی از تسهیلات باید بر اساس امکانات دولت باشد.
- تمرکز اصلی بر روی کارگران علاقه‌مند به فعالیت در روستاها است.
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6320340
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد چهارم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 339380
- ↑ احمد رفیعی. قانون کار در نظم حقوقی کنونی (دفتر پنجم حقوق کار-محشای قانون کار). چاپ 1. نگاه بینه، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4595300
- ↑ منصور اباذری فومشی. حقوق کار و نحوه عملی رسیدگی به شکایات دعاوی و جرایم در قانون کار. چاپ 2. خرسندی، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3120036