ماده ۶۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۶۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری:''' | '''ماده ۶۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری (الحاقی ۰۸/۰۷/۱۳۹۳):''' کنترل محتوای در حال انتقال ارتباطات غیرعمومی در [[سیستم رایانه ای|سامانه‌های رایانه ای یا مخابراتی]] مطابق مقررات راجع به کنترل ارتباطات مخابراتی مقرر در [[قانون آیین دادرسی کیفری|آیین دادرسی کیفری]] است. | ||
تبصره | |||
تبصره (الحاقی ۰۸/۰۷/۱۳۹۳) - دسترسی به محتوای ارتباطات غیرعمومی ذخیره شده، نظیر پیام نگار (ایمیل) یا پیامک در حکم کنترل و مستلزم رعایت مقررات مربوط است. | |||
* {{زیتونی|[[ماده ۶۸۲ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | |||
* {{زیتونی|[[ماده ۶۸۴ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | |||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
عده ای معتقدند در خصوص اصطلاح «ارتباطات | عده ای معتقدند در خصوص اصطلاح «ارتباطات غیرعمومی» باید به این نکته تأکید شود که خصوصی یا عمومی بودن ارتباطات را باید امری نسبی دانست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون جرایم رایانه ای|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3231780|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=الهی منش|نام۲=ابوالفضل|نام خانوادگی۲=سدره نشین|چاپ=2}}</ref> | ||
همچنین استفاده از واژه «نظیر» در تبصره این | همچنین استفاده از واژه «نظیر» در تبصره این ماده، نشانگر تمثیلی بودن مصادیق ذکر شده‌است،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون جرایم رایانه ای|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3231784|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=الهی منش|نام۲=ابوالفضل|نام خانوادگی۲=سدره نشین|چاپ=2}}</ref> لذا اگر فردی مبادرت به ضبط یک مکالمه از طریق رایانه نموده و آن را بعداً [[شنود]] کند، مشمول حکم این ماده خواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نشریه دادرسی، شماره 78، بهمن و اسفند 1388|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=سازمان قضایی نیروهای مسلح|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1962884|صفحه=|نام۱=سازمان قضایی نیروهای مسلح|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> | ||
از سوی دیگر | از سوی دیگر بکارگیری عبارت «در حال انتقال» نشان می‌دهد که [[جرم]] باید در طول مسیر انتقال ارتباطات رخ داده باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نشریه دادرسی، شماره 78، بهمن و اسفند 1388|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=سازمان قضایی نیروهای مسلح|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1962880|صفحه=|نام۱=سازمان قضایی نیروهای مسلح|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> | ||
== فلسفه و مبانی نظری ماده == | == فلسفه و مبانی نظری ماده == | ||
هدف از وضع این ماده را صیانت از فضای مجازی به ویژه حریم خصوصی افراد در فضای مجازی | هدف از وضع این ماده را صیانت از فضای مجازی به ویژه [[حریم خصوصی]] افراد در فضای مجازی دانسته‌اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجله پژوهش‌های حقوقی شماره 17 بهار و تابستان 1389|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1734460|صفحه=|نام۱=موسسه مطالعات|پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> | ||
== نکات توضیحی == | |||
از آنجا که ممکن است علاوه بر [[داده|داده]]<nowiki/>های شخصی، [[موضوع جرم]]، داده‌های عمومی و دولتی نیز باشد، لذا جرم موضوع این ماده را باید [[جرم غیرقابل گذشت]] دانست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری فناوری اطلاعات (جرایم رایانه ای)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4205376|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=عالی پور|چاپ=1}}</ref> | |||
== منابع == | |||
{{پانویس|۲}} | |||
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | |||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
[[رده:آیین دادرسی جرایم رایانه‌ای]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۳۶
ماده ۶۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری (الحاقی ۰۸/۰۷/۱۳۹۳): کنترل محتوای در حال انتقال ارتباطات غیرعمومی در سامانه‌های رایانه ای یا مخابراتی مطابق مقررات راجع به کنترل ارتباطات مخابراتی مقرر در آیین دادرسی کیفری است.
تبصره (الحاقی ۰۸/۰۷/۱۳۹۳) - دسترسی به محتوای ارتباطات غیرعمومی ذخیره شده، نظیر پیام نگار (ایمیل) یا پیامک در حکم کنترل و مستلزم رعایت مقررات مربوط است.
توضیح واژگان
عده ای معتقدند در خصوص اصطلاح «ارتباطات غیرعمومی» باید به این نکته تأکید شود که خصوصی یا عمومی بودن ارتباطات را باید امری نسبی دانست.[۱]
همچنین استفاده از واژه «نظیر» در تبصره این ماده، نشانگر تمثیلی بودن مصادیق ذکر شده‌است،[۲] لذا اگر فردی مبادرت به ضبط یک مکالمه از طریق رایانه نموده و آن را بعداً شنود کند، مشمول حکم این ماده خواهد بود.[۳]
از سوی دیگر بکارگیری عبارت «در حال انتقال» نشان می‌دهد که جرم باید در طول مسیر انتقال ارتباطات رخ داده باشد.[۴]
فلسفه و مبانی نظری ماده
هدف از وضع این ماده را صیانت از فضای مجازی به ویژه حریم خصوصی افراد در فضای مجازی دانسته‌اند.[۵]
نکات توضیحی
از آنجا که ممکن است علاوه بر داده‌های شخصی، موضوع جرم، داده‌های عمومی و دولتی نیز باشد، لذا جرم موضوع این ماده را باید جرم غیرقابل گذشت دانست.[۶]
منابع
- ↑ محمدرضا الهی منش و ابوالفضل سدره نشین. محشای قانون جرایم رایانه ای. چاپ 2. مجد، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3231780
- ↑ محمدرضا الهی منش و ابوالفضل سدره نشین. محشای قانون جرایم رایانه ای. چاپ 2. مجد، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3231784
- ↑ نشریه دادرسی، شماره 78، بهمن و اسفند 1388. سازمان قضایی نیروهای مسلح، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1962884
- ↑ نشریه دادرسی، شماره 78، بهمن و اسفند 1388. سازمان قضایی نیروهای مسلح، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1962880
- ↑ مجله پژوهش‌های حقوقی شماره 17 بهار و تابستان 1389. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1734460
- ↑ حسن عالی پور. حقوق کیفری فناوری اطلاعات (جرایم رایانه ای). چاپ 1. خرسندی، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4205376