ماده ۵ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۹ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
متهم باید در اسرع وقت، از موضوع و ادله اتهام انتسابی آگاه و از حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در این قانون بهره‌مند شود.
'''ماده ۵ قانون آیین دادرسی کیفری:''' [[متهم]] باید در اسرع وقت، از موضوع و ادله اتهام انتسابی آگاه و از حق دسترسی به وکیل و سایر [[حقوق دفاعی متهم|حقوق دفاعی]] مذکور در این قانون بهره‌مند شود.
*{{زیتونی|[[ماده ۴ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}}
* {{زیتونی|[[ماده ۴ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۶ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}}
* {{زیتونی|[[ماده ۶ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}}
 
== پیشینه‌ ==
مطابق [[ماده 125 قوانین موقتی محاکمات جزایی]] مصوب 1291: «مستنطق قبل از استنطاق تحقیق هویت متهم را نموده و می‌گوید به چه تقصیر متهم شده است ...».
 
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
طبق این ماده حق اطلاع متهم از اتهام خود و ادله آن و حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی، محدود به مکان و نزد مقام خاصی نبوده‌است و در سریع‌ترین زمان ممکن چه نزد ضابط و چه نزد مقام قضایی باید رعایت گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4648368|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>
طبق این ماده، حق اطلاع متهم از اتهام خود و ادله آن و حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی، محدود به مکان و نزد مقام خاصی نبوده‌است و در سریع‌ترین زمان ممکن چه نزد [[ضابط دادگستری|ضابط]] و چه نزد [[مقام قضایی]] باید رعایت گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4648368|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>
 
== رویه‌های قضایی ==
 
* طبق [[نظریه مشورتی|نظر مشورتی]] شماره ۷/۹۳۷ به تاریخ ۱۳۷۰/۲/۱۵ منظور از وکیل، وکلای رسمی دادگستری است نه وکلای رسمی غیر دادگستری.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص- جنایات)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=350012|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=آقایی نیا|چاپ=5}}</ref>
* طبق نظر مشورتی شماره ۷/۶۳۰۰ به تاریخ ۱۳۷۸/۹/۱۳ تنها افرادی که واجد پروانه وکالت دادگستری هستند می‌توانند برای طرح و دفاع از [[دعوی|دعاوی]] در محاکم دادگستری اقدام کنند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=پیرامون دادسرا|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=دادیار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3500132|صفحه=|نام۱=محمدحسین|نام خانوادگی۱=شاملواحمدی|چاپ=1}}</ref>
 
* [[نظریه شماره 7/99/1097 مورخ 1399/08/12 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تکلیف دادسرا مبنی بر بررسی وثیقه یا کفیل معرفی شده پس از صدورکیفرخواست]]
* [[نظریه شماره 7/1400/90 مورخ 1400/02/27 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره صدور قرار تامین کیفری برای شخص حقوقی]]
* [[نظریه شماره 7/99/1274 مورخ 1399/09/23 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره امکان اتخاذ تصمیم توسط دادسرا درفرض اعاده پرونده از دادگاه جهت رفع نقص تحقیقات]]
* [[نظریه شماره 7/99/798 مورخ 1399/06/10 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تکلیف دادگاه در فرض نادرست بودن عنوان اتهامی در کیفرخواست و غیاب متهم]]
* [[نظریه شماره 7/99/956 مورخ 1399/07/13 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تکلیف دادگاه درباره وکیل در فرض تعیین وکیل تسخیری در دادسرا]]
* [[نظریه شماره 7/1401/1164 مورخ 1402/02/23 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم نیاز به تصدیق امضای متهم توسط مقام قضایی ذیل وکالتنامه]]
* [[نظریه شماره 7/1401/1312 مورخ 1402/04/13 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تغییر عنوان اتهامی به متهم توسط دادگاه]]
* [[نظریه شماره 7/98/1942 مورخ 1399/02/07 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره معیارهای صدور قرار تامین کیفری]]
* [[نظریه شماره 7/99/1066 مورخ 1399/08/20 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره لزوم تعیین وقت رسیدگی و تفهیم اتهام درفرض تغییر عنوان اتهام در دادگاه تجدیدنظر]]


== رویه قضایی ==
== مقالات مرتبط ==
طبق رای مشورتی شماره ۷/۹۳۷ به تاریخ ۱۳۷۰/۲/۱۵ منظور از وکیل، وکلای رسمی دادگستری است نه وکلای رسمی غیر دادگستری.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص- جنایات)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=350012|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=آقایی نیا|چاپ=5}}</ref>


طبق رای مشورتی شماره ۷/۶۳۰۰ به تاریخ ۱۳۷۸/۹/۱۳ تنها افرادی که واجد پروانه وکالت دادگستری هستند می‌توانند برای طرح و دفاع از دعاوی در محاکم دادگستری اقدام کنند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=پیرامون دادسرا|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=دادیار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3500132|صفحه=|نام۱=محمدحسین|نام خانوادگی۱=شاملواحمدی|چاپ=1}}</ref>
* [[نقض دادرسی عادلانه و ضمانت اجرا کیفری آن از منظر قانون ایین دادرسی کیفری 1392]]
* [[جایگاه احترام به کرامت انسانی در ارتقای اقتدار قضایی]]
* [[تحلیل حق حضور وکیل در مرحله تحقیقات مقدماتی در حقوق کیفری ایران]]
* [[جایگاه وموقعیت قاضی درتحقق اصول دادرسی عادلانه]]
* [[دادرسی ترافعی در پرتو بزه دیده شناسی اولیه در حقوق ایران و اسناد بین المللی]]
* [[کارکردهای اصول راهبردی آیین دادرسی کیفری]]
* [[بررسی الزامات حقوقی زیست‌محیطی صنعت بالادستی نفت و گاز در اسناد بالادستی جمهوری اسلامی ایران]]
* [[حق برخورداری متهم از وکیل مدافع در مرحلة تحقیقات مقدماتی]]
* [[اصل هم ترازی حقوق اصحاب دعوا در فرایند دادرسی های کیفری]]


== منابع ==
== منابع ==
خط ۱۴: خط ۴۰:
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}}
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}}
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]]
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]]
[[رده:تعریف آیین دادرسی کیفری و اصول حاکم بر آن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۹ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۱۳

ماده ۵ قانون آیین دادرسی کیفری: متهم باید در اسرع وقت، از موضوع و ادله اتهام انتسابی آگاه و از حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در این قانون بهره‌مند شود.

پیشینه‌

مطابق ماده 125 قوانین موقتی محاکمات جزایی مصوب 1291: «مستنطق قبل از استنطاق تحقیق هویت متهم را نموده و می‌گوید به چه تقصیر متهم شده است ...».

نکات توضیحی تفسیری دکترین

طبق این ماده، حق اطلاع متهم از اتهام خود و ادله آن و حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی، محدود به مکان و نزد مقام خاصی نبوده‌است و در سریع‌ترین زمان ممکن چه نزد ضابط و چه نزد مقام قضایی باید رعایت گردد.[۱]

رویه‌های قضایی

  • طبق نظر مشورتی شماره ۷/۹۳۷ به تاریخ ۱۳۷۰/۲/۱۵ منظور از وکیل، وکلای رسمی دادگستری است نه وکلای رسمی غیر دادگستری.[۲]
  • طبق نظر مشورتی شماره ۷/۶۳۰۰ به تاریخ ۱۳۷۸/۹/۱۳ تنها افرادی که واجد پروانه وکالت دادگستری هستند می‌توانند برای طرح و دفاع از دعاوی در محاکم دادگستری اقدام کنند.[۳]

مقالات مرتبط

منابع

  1. علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4648368
  2. حسین آقایی نیا. حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص- جنایات). چاپ 5. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 350012
  3. محمدحسین شاملواحمدی. پیرامون دادسرا. چاپ 1. دادیار، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3500132