ماده ۴۰۰ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۳۹۹ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۳۹۹ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۴۰۱ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۴۰۱ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
[[ماده ۳۰۲ قانون آیین دادرسی کیفری]] در مقام احصاء [[جرم|جرایمی]] است که رسیدگی به آنها در [[صلاحیت ذاتی|صلاحیت]] دادگاه کیفری یک است، صلاحیت این دادگاه را بر خلاف [[دادگاه انقلاب]]، «مجازات محور» دانستهاند، در واقع اگر مجازات جرمی مشمول یکی از موارد مذکور در ماده فوق باشد، رسیدگی به آن در صلاحیت این دادگاه است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278432|صفحه=|نام۱=صادق|نام خانوادگی۱=سلیمی|نام۲=امین|نام خانوادگی۲=بخشی زاده اهری|چاپ=1}}</ref>در ماده مذکور سلب حیات را به عنوان مجازات قانونی باید اعم از [[قصاص نفس]] یا [[اعدام]] دانست، همچنین این مجازات اعم از آن است که هدف اولیه آن سلب حیات باشد یا نوعاً منجر به سلب حیات گردد، نظیر [[رجم]]،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4694828|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>اما در بند «پ» مقصود از قطع عضو، مجازاتی غیر از [[قصاص عضو]] است و مجازات جرایم [[محاربه]] و [[سرقت حدی]] را در بر میگیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4694856|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> | [[ماده ۳۰۲ قانون آیین دادرسی کیفری]] در مقام احصاء [[جرم|جرایمی]] است که رسیدگی به آنها در [[صلاحیت ذاتی|صلاحیت]] دادگاه کیفری یک است، صلاحیت این دادگاه را بر خلاف [[دادگاه انقلاب]]، «مجازات محور» دانستهاند، در واقع اگر مجازات جرمی مشمول یکی از موارد مذکور در ماده فوق باشد، رسیدگی به آن در صلاحیت این دادگاه است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278432|صفحه=|نام۱=صادق|نام خانوادگی۱=سلیمی|نام۲=امین|نام خانوادگی۲=بخشی زاده اهری|چاپ=1}}</ref>در ماده مذکور سلب حیات را به عنوان مجازات قانونی باید اعم از [[قصاص نفس]] یا [[اعدام]] دانست، همچنین این مجازات اعم از آن است که هدف اولیه آن سلب حیات باشد یا نوعاً منجر به سلب حیات گردد، نظیر [[رجم]]،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4694828|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>اما در بند «پ» مقصود از قطع عضو، مجازاتی غیر از [[قصاص عضو]] است و مجازات جرایم [[محاربه]] و [[سرقت حدی]] را در بر میگیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4694856|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده ۳۹۹ قانون آیین دادرسی کیفری]] | * [[ماده ۳۹۹ قانون آیین دادرسی کیفری]] | ||
خط ۱۱: | خط ۹: | ||
* [[ماده ۳۰۲ قانون آیین دادرسی کیفری]] | * [[ماده ۳۰۲ قانون آیین دادرسی کیفری]] | ||
* [[ماده ۳۵۳ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده 353 قانون آیین دادرسی کیفری]] | * [[ماده ۳۵۳ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده 353 قانون آیین دادرسی کیفری]] | ||
== نکات تفسیری دکترین ماده 400 قانون آیین دادرسی کیفری == | |||
== نکات تفسیری دکترین == | |||
ضبط صوتی یا تصویری جلسات دادگاه، مختص دادگاه کیفری یک نیست. [[ماده ۳۵۳ قانون آیین دادرسی کیفری]] موید این نکته است و از [[اطلاق]] این ماده چنین برداشت میشود که در سایر دادگاهها نیز چنین امکانی وجود خواهد داشت،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278520|صفحه=|نام۱=صادق|نام خانوادگی۱=سلیمی|نام۲=امین|نام خانوادگی۲=بخشی زاده اهری|چاپ=1}}</ref>در واقع گفتنی است ضبط صوتی یا تصویری در [[دادگاه كيفری دو|دادگاه کیفری دو]] و [[دادگاه انقلاب]] در موارد وحدت قاضی، اختیاری و منوط به تشخیص دادگاه است،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید)|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=شهردانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278536|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=12}}</ref>ضمناً این امکان در جهات مختلف مانند مرحله [[تجدیدنظر خواهی]] از رأی، آموزش به قضات و… نیز میتواند مورد بهرهبرداری قرار گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278524|صفحه=|نام۱=صادق|نام خانوادگی۱=سلیمی|نام۲=امین|نام خانوادگی۲=بخشی زاده اهری|چاپ=1}}</ref> | ضبط صوتی یا تصویری جلسات دادگاه، مختص دادگاه کیفری یک نیست. [[ماده ۳۵۳ قانون آیین دادرسی کیفری]] موید این نکته است و از [[اطلاق]] این ماده چنین برداشت میشود که در سایر دادگاهها نیز چنین امکانی وجود خواهد داشت،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278520|صفحه=|نام۱=صادق|نام خانوادگی۱=سلیمی|نام۲=امین|نام خانوادگی۲=بخشی زاده اهری|چاپ=1}}</ref>در واقع گفتنی است ضبط صوتی یا تصویری در [[دادگاه كيفری دو|دادگاه کیفری دو]] و [[دادگاه انقلاب]] در موارد وحدت قاضی، اختیاری و منوط به تشخیص دادگاه است،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید)|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=شهردانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278536|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=12}}</ref>ضمناً این امکان در جهات مختلف مانند مرحله [[تجدیدنظر خواهی]] از رأی، آموزش به قضات و… نیز میتواند مورد بهرهبرداری قرار گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278524|صفحه=|نام۱=صادق|نام خانوادگی۱=سلیمی|نام۲=امین|نام خانوادگی۲=بخشی زاده اهری|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 400 قانون آیین دادرسی کیفری == | |||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی == | |||
{{هوش مصنوعی (ماده)}} | {{هوش مصنوعی (ماده)}} | ||
# دادگاه کیفری یک امکان ضبط صوتی جلسات را دارد. | # دادگاه کیفری یک امکان ضبط صوتی جلسات را دارد. | ||
خط ۲۲: | خط ۱۷: | ||
# انتشار ضبطهای صوتی و تصویری جلسات دادگاه ممنوع است. | # انتشار ضبطهای صوتی و تصویری جلسات دادگاه ممنوع است. | ||
# استفاده از ضبطهای صوتی و تصویری نیاز به اجازه دادگاه دارد. | # استفاده از ضبطهای صوتی و تصویری نیاز به اجازه دادگاه دارد. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
خط ۳۱: | خط ۲۵: | ||
[[رده:ترتیب رسیدگی]] | [[رده:ترتیب رسیدگی]] | ||
[[رده:دادگاه کیفری یک]] | [[رده:دادگاه کیفری یک]] | ||
== رویه های قضایی == | == رویه های قضایی == | ||
* [[نظریه شماره 7/96/1813 مورخ 1396/08/08 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | * [[نظریه شماره 7/96/1813 مورخ 1396/08/08 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | ||
* [[نظریه شماره 1813/96/7 مورخ 1396/08/08 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | * [[نظریه شماره 1813/96/7 مورخ 1396/08/08 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | ||
{{DEFAULTSORT:ماده 2000}} |
نسخهٔ ۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۲۹
ماده ۴۰۰ قانون آیین دادرسی کیفری: دادگاه کیفری یک، ضبط صوتی و در صورت تشخیص دادگاه، ضبط تصویری نیز میشود. انتشار آنها ممنوع و استفاده از آنها نیز منوط به اجازه دادگاه است.
توضیح واژگان
ماده ۳۰۲ قانون آیین دادرسی کیفری در مقام احصاء جرایمی است که رسیدگی به آنها در صلاحیت دادگاه کیفری یک است، صلاحیت این دادگاه را بر خلاف دادگاه انقلاب، «مجازات محور» دانستهاند، در واقع اگر مجازات جرمی مشمول یکی از موارد مذکور در ماده فوق باشد، رسیدگی به آن در صلاحیت این دادگاه است.[۱]در ماده مذکور سلب حیات را به عنوان مجازات قانونی باید اعم از قصاص نفس یا اعدام دانست، همچنین این مجازات اعم از آن است که هدف اولیه آن سلب حیات باشد یا نوعاً منجر به سلب حیات گردد، نظیر رجم،[۲]اما در بند «پ» مقصود از قطع عضو، مجازاتی غیر از قصاص عضو است و مجازات جرایم محاربه و سرقت حدی را در بر میگیرد.[۳]
مواد مرتبط
- ماده ۳۹۹ قانون آیین دادرسی کیفری
- ماده ۴۰۱ قانون آیین دادرسی کیفری
- ماده ۳۰۲ قانون آیین دادرسی کیفری
- ماده 353 قانون آیین دادرسی کیفری
نکات تفسیری دکترین ماده 400 قانون آیین دادرسی کیفری
ضبط صوتی یا تصویری جلسات دادگاه، مختص دادگاه کیفری یک نیست. ماده ۳۵۳ قانون آیین دادرسی کیفری موید این نکته است و از اطلاق این ماده چنین برداشت میشود که در سایر دادگاهها نیز چنین امکانی وجود خواهد داشت،[۴]در واقع گفتنی است ضبط صوتی یا تصویری در دادگاه کیفری دو و دادگاه انقلاب در موارد وحدت قاضی، اختیاری و منوط به تشخیص دادگاه است،[۵]ضمناً این امکان در جهات مختلف مانند مرحله تجدیدنظر خواهی از رأی، آموزش به قضات و… نیز میتواند مورد بهرهبرداری قرار گیرد.[۶]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 400 قانون آیین دادرسی کیفری
محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- دادگاه کیفری یک امکان ضبط صوتی جلسات را دارد.
- ضبط تصویری جلسات در دادگاه کیفری یک با تشخیص دادگاه امکانپذیر است.
- انتشار ضبطهای صوتی و تصویری جلسات دادگاه ممنوع است.
- استفاده از ضبطهای صوتی و تصویری نیاز به اجازه دادگاه دارد.
منابع
- ↑ صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278432
- ↑ علی خالقی. نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4694828
- ↑ علی خالقی. نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4694856
- ↑ صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278520
- ↑ علی خالقی. نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید). چاپ 12. شهردانش، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278536
- ↑ صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278524
رویه های قضایی
- نظریه شماره 7/96/1813 مورخ 1396/08/08 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
- نظریه شماره 1813/96/7 مورخ 1396/08/08 اداره کل حقوقی قوه قضاییه