ماده ۳۳۴ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۳۳۴ قانون آیین دادرسی کیفری:''' هرگاه شخصی که باید سوگند یاد کند، به دلیل عذر | '''ماده ۳۳۴ قانون آیین دادرسی کیفری:''' هرگاه شخصی که باید [[سوگند]] یاد کند، به دلیل [[عذر موجه]]، نتواند در دادگاه حاضر شود، قاضی می‌تواند وقت دیگری برای سوگند معین کند یا خود نزد وی حاضر شود و در آن محل، سوگند را استماع کند یا استماع آن را به قاضی دیگری نیابت دهد. | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۳۳۳ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۳۳۳ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۳۳۵ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۳۳۵ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
با وجود اینکه ادله اثبات دعوا در این قانون مستنبط از مقررات کلی آیین دادرسی کیفری است که در قانون مجازات اسلامی بدان اشاره شده‌است، اما ماده فوق را باید از جمله موارد مرتبط با قواعد شکلی در خصوص ادله دانست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278484|صفحه=|نام۱=صادق|نام خانوادگی۱=سلیمی|نام۲=امین|نام خانوادگی۲=بخشی زاده اهری|چاپ=1}}</ref> | با وجود اینکه [[ادله اثبات دعوی|ادله اثبات دعوا]] در این قانون مستنبط از مقررات کلی [[آیین دادرسی کیفری]] است که در قانون مجازات اسلامی بدان اشاره شده‌است، اما ماده فوق را باید از جمله موارد مرتبط با [[قواعد شکلی]] در خصوص ادله دانست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278484|صفحه=|نام۱=صادق|نام خانوادگی۱=سلیمی|نام۲=امین|نام خانوادگی۲=بخشی زاده اهری|چاپ=1}}</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۲۱ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۳۷
ماده ۳۳۴ قانون آیین دادرسی کیفری: هرگاه شخصی که باید سوگند یاد کند، به دلیل عذر موجه، نتواند در دادگاه حاضر شود، قاضی می‌تواند وقت دیگری برای سوگند معین کند یا خود نزد وی حاضر شود و در آن محل، سوگند را استماع کند یا استماع آن را به قاضی دیگری نیابت دهد.
پیشینه
سابقاً در فصل پنجم از باب اول (بخش کلیات) قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب ۱۳۷۸) در این خصوص به کلیاتی اشاره شده بود.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
با وجود اینکه ادله اثبات دعوا در این قانون مستنبط از مقررات کلی آیین دادرسی کیفری است که در قانون مجازات اسلامی بدان اشاره شده‌است، اما ماده فوق را باید از جمله موارد مرتبط با قواعد شکلی در خصوص ادله دانست.[۲]
منابع
- ↑ صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278488
- ↑ صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278484