ماده 43 قانون کار: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
*{{زیتونی|[[ماده 42 قانون کار|مشاهده ماده قبلی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده 42 قانون کار|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده 44 قانون کار|مشاهده ماده بعدی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده 44 قانون کار|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده 34 قانون کار]] | |||
{{مواد قانون کار}} | {{مواد قانون کار}} | ||
[[رده:شرایط کار]] | [[رده:شرایط کار]] | ||
[[رده:حق السعی]] | [[رده:حق السعی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۲۹
ماده 43 قانون کار: کارگران کارمزد برای روزهای جمعه و تعطیلات رسمی و مرخصی، استحقاق دریافت مزد را دارند و ماخذ محاسبه میانگین کارمزد آنها در‌روزهای کارکرد آخرین ماه کار آنها است. مبلغ پرداختی در هر حال نباید کمتر از حداقل مزد قانونی باشد.