ماده ۳۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(اضافه کردن نظریه مشورتی)
خط ۱۳: خط ۱۳:


* [[نظریه شماره 7/99/49 مورخ 1399/02/20 اداره کل حقوقی قوه قضاییه مدت زمان اعتراض به قرارهای دادگاه کیفری یک]]
* [[نظریه شماره 7/99/49 مورخ 1399/02/20 اداره کل حقوقی قوه قضاییه مدت زمان اعتراض به قرارهای دادگاه کیفری یک]]
* [[نظریه شماره 7/99/894 مورخ 1399/08/26 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره مدت اعتراض به قرارهای صادره از دادگاه کیفری در فرض رسیدگی به طور مستقیم]]


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۵ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۰۹

ماده ۳۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری: در مواردی که پرونده به‌ طور مستقیم در دادگاه کیفری یک رسیدگی می‌شود، پس از پایان تحقیقات مقدماتی، چنانچه عمل انتسابی جرم محسوب نشود یا ادله کافی برای انتساب جرم به متهم وجود نداشته باشد یا به جهات قانونی دیگر متهم قابل تعقیب نباشد، دادگاه حسب مورد، قرار منع یا موقوفی تعقیب و در غیر این صورت قرار رسیدگی صادر می‌کند.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

در این ماده از قراری تحت عنوان «قرار رسیدگی» یاد شده‌است که می‌توان از آن به عنوان یک قرار جدید یاد کرد که در راستای اعلان پایان تحقیقات مقدماتی و توجه اتهام به متهم و شروع دادرسی در پرونده‌هایی که بدون کیفرخواست و به‌طور مستقیم در دادگاه کیفری یک مطرح شده‌اند، صادر می‌شوند.[۱]

رویه قضایی

منابع

  1. علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4707168