ماده ۴۶۴ قانون آیین دادرسی کیفری

ماده ۴۶۴ قانون آیین دادرسی کیفری: جهات فرجام خواهی به قرار زیر است:

الف - ادعای عدم رعایت قوانین مربوط به تقصیر متهم و مجازات قانونی او.

ب - ادعای عدم رعایت اصول دادرسی با درجه ای از اهمیت منجر به بی‌اعتباری رأی دادگاه.

پ - عدم انطباق مستندات با مدارک موجود در پرونده.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده 434 قانون آیین دادرسی کیفری

توضیح واژگان

مقصود از «اصول دادرسی»، اصولی کلی و الزام‌آور است که اساس برگزاری دادرسی قانونی و منصفانه را ایجاد کرده و لازم الرعایه هستند. همچنین مقصود از عدم رعایت این اصول در ماده فوق آن است که بی‌توجهی به این اصول به چنان درجه ای از اهمیت برسد که موجب بی‌اعتباری رأی دادگاه شود.

علاوه بر این مقصود از «جهات فرجام خواهی»، جهاتی است که در فرض عدم وجود آن‌ها، فرد محکوم حق اعتراض به رأی صادره را ندارد، چرا که صرف وجود احکام و قرارهای قابل فرجام برای امکان اعتراض کفایت نمی‌کند.

پیشینه

در گذشته مقنن ماده ای در این خصوص وضع ننموده بود.

رویه‌های قضایی

نظریه مشورتی ۷/۹۴/۵۶۸ مورخ ۱۳۹۴/۳/۴ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: منظور از قوانین مربوط به تقصیر متهم در بند الف ماده ۴۶۴ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲، کلیه قوانینی است که در اثبات جرم و انتساب آن به متهم مؤثر است؛ از جمله مقررات مربوط به مبانی و موانع مسئولیت کیفری و ادلّه اثبات جرم در قانون مجازات اسلامی و آیین دادرسی کیفری.

• نظریه شماره 7/99/1705 مورخ 1399/11/11 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره پذیرفته شدن دلیل جدید در مرحله تجدیدنظر یا فرجام
• نظریه شماره 1157/96/7 مورخ 1396/05/23 اداره کل حقوقی قوه قضاییه