ماده ۲۴۵ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲۹: خط ۲۹:
# تصمیمی که دادگاه در این موارد اتخاذ می‌کند قطعی است و نمی‌توان به آن اعتراض کرد.
# تصمیمی که دادگاه در این موارد اتخاذ می‌کند قطعی است و نمی‌توان به آن اعتراض کرد.
# مواد ۲۴۰، ۲۴۲ و ۲۴۴ قانون آیین دادرسی کیفری به این ماده اشاره دارند.
# مواد ۲۴۰، ۲۴۲ و ۲۴۴ قانون آیین دادرسی کیفری به این ماده اشاره دارند.
== رویه های قضایی ==
* [[نظریه شماره 7/98/511 مورخ 1398/09/13 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]]
== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
خط ۳۷: خط ۳۹:
[[رده:قرار بازداشت موقت]]
[[رده:قرار بازداشت موقت]]
[[رده:قرار تأمین کیفری]]
[[رده:قرار تأمین کیفری]]
== رویه های قضایی ==
* [[نظریه شماره 7/98/511 مورخ 1398/09/13 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]]


{{DEFAULTSORT:ماده 1225}}
{{DEFAULTSORT:ماده 1225}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۵۸

ماده ۲۴۵ قانون آیین دادرسی کیفری: دادگاه صالح موضوع مواد (۲۴۰)، (۲۴۲) و (۲۴۴) این قانون مکلف است در وقت فوق‌العاده به اختلاف دادستان و بازپرس یا اعتراض متهم رسیدگی نماید. تصمیم دادگاه قطعی است.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

«دادستان» که به او مدعی‌العموم و مقام تعقیب نیز گفته می‌شود کسی است که ریاست دادسرا را به عهده دارد.[۱]

گفتنی است «اعتراض» دارای دو مفهوم است:

الف) مفهوم اعم که شامل واخواهی و تجدیدنظرخواهی و فرجام‌خواهی، اعاده دادرسی و اعتراض ثالث

ب) مقهوم اخص که منصرف به مواردی است که رسیدگی به اعتراض در همان دادگاه صورت می‌پذیرد.

هر جا لفظ اعتراض در آیین دادرسی آمده‌ است، دلالت به نوع خاص دارد (اعتراض به قرار تأمین خواسته و اعتراض به حکم غیابی).[۲]

پیشینه

ماده فوق سابقاً در قانون وجود نداشت و باید آن را از ابداعات جدید مقنن محسوب نمود.[۳]

نکات تفسیری دکترین ماده 245 قانون آیین دادرسی کیفری

در این ماده، حداکثر مدت لازم برای الزام دادگاه در تعیین تکلیف در خصوص اختلاف میان بازپرس و دادستان، مشخص نشده‌است.[۴]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 245 قانون آیین دادرسی کیفری

  1. دادگاه صالح باید به اختلافات بین دادستان و بازپرس رسیدگی کند.
  2. رسیدگی به اعتراض متهم نیز به عهده دادگاه صالح است.
  3. رسیدگی به این موارد باید در وقت فوق‌العاده صورت گیرد.
  4. تصمیمی که دادگاه در این موارد اتخاذ می‌کند قطعی است و نمی‌توان به آن اعتراض کرد.
  5. مواد ۲۴۰، ۲۴۲ و ۲۴۴ قانون آیین دادرسی کیفری به این ماده اشاره دارند.

رویه های قضایی

منابع

  1. نورمحمد صبری. آیین دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 1. مساوات، 1399.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6320480
  2. بهرام بهرامی. آیین دادرسی مدنی (جلد اول و دوم). چاپ 11. نگاه بینه، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1952332
  3. صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6277820
  4. صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6277824