ماده ۵۲۳ قانون آیین دادرسی کیفری

ماده ۵۲۳ قانون آیین دادرسی کیفری: اطفال تا سن دو سال تمام را نباید از مادری که محکوم به حبس یا تبعید شده‌است جدا کرد، مگر آنکه مصلحت طفل اقتضاء کند. در این صورت کودک به پدر و در صورت فقدان یا عدم صلاحیت وی به ترتیب به جد پدری یا وصی آنها یا نزدیکان وی با رعایت مراتب ارث و در صورت فقدان یا عدم صلاحیت آنان، به مؤسسات ذی صلاح سپرده می‌شود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۵۲۲ قانون آیین دادرسی کیفری
• ماده ۵۲۴ قانون آیین دادرسی کیفری
• ماده 501 قانون آیین دادرسی کیفری
• ماده 502 قانون آیین دادرسی کیفری

آیین نامه، بخش نامه و دستورالعمل های مرتبط

در بخشنامه شماره ۱/۸۰/۲۰۵۰ مورخ ۱۳۸۰/۲/۸ مقرر شده بود با توجه به پذیرش کودکان بالای دو سال همراه متهمان دستگیر شده در زندان، نظر به اهمیت موضوع، قبل از معرفی این گونه متهمین به زندان، نسبت به معرفی فرزندان بالای دو سال به مراکزی که از سوی سازمان بهزیستی فراهم گردیده اقدام نمایند.

توضیح واژگان

با توجه به بند ب ماده ۵۰۱ قانون آیین دادرسی کیفری منظور از طفل در این ماده، طفلی است که بیش از شش ماه داشته باشد چرا که تا رسیدن سن طفل به شش ماهگی، اجرای مجازات به تعویق می‌افتد.

پیشینه

ماده ۲۹۶ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۷۸: «کودک شیرخوار را از مادری که محکوم به حبس یا تبعید شده نباید جدا کرد مگر اینکه مادر با رضایت، او را به پدر یا نزدیکان دیگرش بسپارد.»

نکات تفسیری دکترین

طفل شیرخوار لزوماً باید متعلق به مادر محکوم به حبس باشد و اینکه طفل از راه مشروع یا نامشروع متولد شده باشد، تفاوتی ایجاد نمی‌کند.

نکات توصیفی هوش مصنوعی

1. اطفال تا سن دو سال نباید از مادر جدا شوند مگر به خاطر مصلحت طفل.
2. در صورت تشخیص مصلحت، کودک به پدر سپرده می‌شود.
3. در صورت عدم صلاحیت یا فقدان پدر، کودک به جد پدری یا وصی آنها سپرده می‌شود.
4. در صورت عدم صلاحیت یا فقدان جد پدری یا وصی، کودک به نزدیکان با رعایت مراتب ارث سپرده می‌شود.
5. در صورت عدم وجود یا عدم صلاحیت نزدیکان، کودک به مؤسسات ذی‌صلاح سپرده می‌شود.
6. مادری که محکوم به حبس یا تبعید شده ممکن است از کودک خود جدا نشود.
7. تعیین "مصلحت طفل" بخشی کلیدی در تصمیم‌گیری است.