ماده 55 قانون کار

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۸ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۰۸ توسط Alirezadelavar (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده 55 قانون کار: کار نوبتی عبارت است از کاری که در طول ماه گردش دارد، به نحوی که نوبت‌ها آن در صبح یا عصر یا شب واقع می‌شود.

فلسفه ماده

فلسفه پیدایش نظام نوبتی برای کار در کارگاه ها مبتنی بر دو دلیل عمده است:یکی لزوم حضور دائمی کارگران در کارگاه هایی که به خدمات عمومی ارتباط داشته و امکان تعطیلی کارهای مزبور وجود ندارد:مثل حمل و نقل شهری و دلیل دیگر عبارت است از انگیزه اقتصادی.به این معنی که کارفرمایان برای اینکه از دستگاه ها و سرمایه خود بطور دائم استفاده نمایند کارگران را به دو یاسه دسته تقسیم میکنند و ازهر دسته از آنها در یک نوبت یا شیفت کار میکشند. [۱]

نکات توضیحی،تفسیری دکترین

از آنجا که کارگرانی که به طور نوبتی کار میکنند آزادی عمل ندارند و در برخی هفته ها صبح و در برخی هفته ها عصر و گاه شب کار میکنند.باتوجه به نوبتهای کار، فوق العاده ای برای آنان در نظر گرفته شده است.[۲]

منابع

  1. منصور اباذری فومشی. حقوق کار و نحوه عملی رسیدگی به شکایات دعاوی و جرایم در قانون کار. چاپ 2. خرسندی، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3119216
  2. سیدعزت اله عراقی. حقوق کار (جلد دوم). چاپ 1. سمت، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3529264