ماده ۴۰۰ قانون آیین دادرسی کیفری

ماده ۴۰۰ قانون آیین دادرسی کیفری: دادگاه کیفری یک، ضبط صوتی و در صورت تشخیص دادگاه، ضبط تصویری نیز می‌شود. انتشار آنها ممنوع و استفاده از آنها نیز منوط به اجازه دادگاه است.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

ماده ۳۰۲ قانون آیین دادرسی کیفری در مقام احصاء جرایمی است که رسیدگی به آن‌ها در صلاحیت دادگاه کیفری یک است، صلاحیت این دادگاه را بر خلاف دادگاه انقلاب، «مجازات محور» دانسته‌اند، در واقع اگر مجازات جرمی مشمول یکی از موارد مذکور در ماده فوق باشد، رسیدگی به آن در صلاحیت این دادگاه است.در ماده مذکور سلب حیات را به عنوان مجازات قانونی باید اعم از قصاص نفس یا اعدام دانست، همچنین این مجازات اعم از آن است که هدف اولیه آن سلب حیات باشد یا نوعاً منجر به سلب حیات گردد، نظیر رجم،اما در بند «پ» مقصود از قطع عضو، مجازاتی غیر از قصاص عضو است و مجازات جرایم محاربه و سرقت حدی را در بر می‌گیرد.

مواد مرتبط

• ماده 353 قانون آیین دادرسی کیفری

نکات توضیحی تفسیری دکترین

ضبط صوتی یا تصویری جلسات دادگاه، مختص دادگاه کیفری یک نیست. ماده ۳۵۳ قانون آیین دادرسی کیفری موید این نکته است و از اطلاق این ماده چنین برداشت می‌شود که در سایر دادگاه‌ها نیز چنین امکانی وجود خواهد داشت،در واقع گفتنی است ضبط صوتی یا تصویری در دادگاه کیفری دو و دادگاه انقلاب در موارد وحدت قاضی، اختیاری و منوط به تشخیص دادگاه است،ضمناً این امکان در جهات مختلف مانند مرحله تجدیدنظر خواهی از رأی، آموزش به قضات و… نیز می‌تواند مورد بهره‌برداری قرار گیرد.