ماده 153 قانون کار

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۵۶ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده 153 قانون کار: کارفرمایان مکلف هستند برای ایجاد و اداره امور شرکتهای تعاونی کارگران کارگاه خود، تسهیلات لازم را از قبیل محل، وسائل کار و‌ امثال اینها فراهم نمایند.

‌تبصره - دستورالعملهای مربوط به نحوه اجرای این ماده با پیشنهاد شورای عالی کار به تصویب وزیر کار و امور اجتماعی خواهد رسید.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

شرکت تعاونی: شرکتی است که برای فعالیت در امور مربوط به تولید و توزیع، در جهت اهداف مصرح در قانون بخش تعاونی و به منظور بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی اعضاء از طریق همکاری و تشریک مساعی انها، با رعایت قانون مذکور تشکیل می شود.[۱] کارفرما: کارفرما شخصی حقیقی یا حقوقی (اعم از اشخاص حقوق عمومی مثل شهرداری یا اشخاص حقوق خصوصی) که به درخواست او و به حساب او کارگر در مقابل حق السعی کار میکند. همچنین کارفرما در قانون کار به این صورت تعریف شده است: « شخصی است حقیقی یا حقوقی که کارگر به درخواست و به حساب او در مقابل دریافت حق‌السعی کار می‌کند».[۲] کارگر: کارگر شخصی است که در مقابل اتیان عملی، حق‌الزحمه دریافت نموده؛ و میان او و مزد دهنده، رابطه تبعیت برقرار باشد.[۳]

نکات تفسیری دکترین

تخلفی که کارفرما در مورد شرکت های تعاونی انجام می دهد باید همراه با سوءنیت باشد بنابراین ممکن است هیئت مدیره شرکت تعاونی با کارفرما در مورد محل تعاونی یا کارگرانی که مورد نیاز است با یکدیگر اختلاف پیدا کنند و به عنوان نمونه کارفرما به جای پنج کارگر درخواستی، چهار کارگر را به شرکت تعاونی مامور نماید. چنین مواردی از مصادیق تخلف نیست و مراجع قضایی باید به این نکات توجه نمایند.[۴]

محل فعالیت شرکت های تعاونی کارگاه محسوب نمی شود بلکه جزئی از کارگاه اصلی است.[۵]

نکات توضیحی

مطابق ماده 153 قانون کار، کارفرمایان وظیفه دارند، برای ایجاد و اداره امور شرکت های تعاونی و مصرف و مسکن کارگران خود، محل و وسایل کار و تسهیلات لازم جهت استقرار این گونه شرکت های تعاونی فراهم سازد. دستورالعمل های مربوط به نحوه اجرای این وظیفه کارفرمایان توسط پیشنهاد شورای عالی کار تهیه و بعد از تصویب وزیر کار و امور اجتماعی جهت اجرا ابلاغ می شود.[۶]


نکات توصیفی هوش مصنوعی

  1. کارفرمایان موظف به ایجاد و اداره شرکت‌های تعاونی کارگران در کارگاه خود هستند.
  2. ایجاد تسهیلات لازم توسط کارفرمایان شامل: محل، وسایل کار و موارد مشابه.
  3. نحوه اجرای ماده به تصویب وزیر کار و امور اجتماعی می‌رسد.
  4. پیشنهاد دستورالعمل‌های اجرایی از سوی شورای عالی کار ارائه می‌شود.

مقالات مرتبط

منابع

  1. احمد رفیعی. قانون کار در نظم حقوقی کنونی (دفتر پنجم حقوق کار-محشای قانون کار). چاپ 1. نگاه بینه، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4563980
  2. ماده 3 قانون کار
  3. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد چهارم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 339380
  4. عباس زراعت. حقوق کیفری کار. چاپ 1. جنگل، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4192112
  5. عباس زراعت. حقوق کیفری کار. چاپ 1. جنگل، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4192108
  6. منصور اباذری فومشی. حقوق کار و نحوه عملی رسیدگی به شکایات دعاوی و جرایم در قانون کار. چاپ 2. خرسندی، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3119812