ماده 130 قانون کار

ماده 130 قانون کار: به منظور تبلیغ و گسترش فرهنگ اسلامی و دفاع از دستاوردهای انقلاب اسلامی و در اجرای اصل بیست و شش قانون اساسی‌جمهوری اسلامی ایران کارگران واحدهای تولیدی، صنعتی، کشاورزی، خدماتی و صنفی می‌توانند نسبت به تاسیس انجمنهای اسلامی اقدام نمایند.

‌تبصره ۱ - انجمنهای اسلامی می‌توانند به منظور هماهنگی در انجام وظایف و شیوه‌های تبلیغی، نسبت به تاسیس کانونهای هماهنگی انجمنهای‌اسلامی در سطح استانها و کانون عالی هماهنگی انجمنهای اسلامی در کل کشور اقدام نمایند.

‌تبصره ۲ - آیین‌نامه چگونگی تشکیل، حدود وظایف و اختیارات و نحوه عملکرد انجمن‌های اسلامی موضوع این ماده باید توسط وزارتین کشور،‌کار و امور اجتماعی و سازمان تبلیغات اسلامی تهیه و به تصویب هیات وزیران برسد.

مواد مرتبط

• اصل 26 قانون اساسی

توضیح واژگان

کارگر: شخصی است که در مقابل اتیان عملی، حق‌الزحمه دریافت نموده؛ و میان او و مزد دهنده، رابطه تبعیت برقرار باشد.

نکات توضیحی

در راستای ماده فوق الذکر و اصل 26 قانون اساسی لازم به ذکر است که هیچکس را نمی توان از شرکت در انجمن ها منع کرد و یا به شرکت در یکی از آنها مجبور نمود. لذا کارگران در تشکیل تشکل های صنفی باید آزاد باشند تا از حقوق صنفی خویش دفاع نمایند.تشکل هایی که در قانون کار به رسمیت شناخته شده اند عبارتند از؛ شوراهای اسلامی کار، انجمن های اسلامی و انجمن های صنفی.همچنین لازم به ذکر است که مجامع و انجمن ها، اجتماعات موقتی نیستند بلکه برای مدت نسبتاً طولانی تأسیس می گردند.فعالیت این انجمن ها باید در حدود قوانین و مقررات کشور باشند که در صورت عمل نمودن برخلاف مقررات، حسب مورد پروانه آن ها توقیف و یا منحل خواهد شد.هدف از تشکل انجمن های اسلامی تنها به جهت تبلیغ و گسترش فرهنگ اسلامی و مسائل مربوط به آن می باشد. لیکن هدف تز تشکیلات کارگری و کارفرمایی توسعه وضع اقتصادی و اجتماعی تشکیل دهندگان آن ها می باشد.

مقالات مرتبط

• تحلیل حقوقی و اندازه گیری کاستی های کار شایسته در ایران

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی