ماده 55 قانون کار
ماده 55 قانون کار: کار نوبتی عبارت است از کاری که در طول ماه گردش دارد، به نحوی که نوبت‌ها آن در صبح یا عصر یا شب واقع می‌شود.
مواد مرتبط
فلسفه و مبانی نظری
فلسفه پیدایش نظام نوبتی برای کار در کارگاه ها مبتنی بر دو دلیل عمده است:یکی لزوم حضور دائمی کارگران در کارگاه هایی که به خدمات عمومی ارتباط داشته و امکان تعطیلی کارهای مزبور وجود ندارد:مثل حمل و نقل شهری و دلیل دیگر عبارت است از انگیزه اقتصادی.به این معنی که کارفرمایان برای اینکه از دستگاه ها و سرمایه خود بطور دائم استفاده نمایند کارگران را به دو یاسه دسته تقسیم میکنند و ازهر دسته از آنها در یک نوبت یا شیفت کار میکشند. [۱]
نکات تفسیری دکترین ماده 55 قانون کار
از آنجا که کارگرانی که به طور نوبتی کار میکنند آزادی عمل ندارند و در برخی هفته ها صبح و در برخی هفته ها عصر و گاه شب کار میکنند.باتوجه به نوبتهای کار، فوق العاده ای برای آنان در نظر گرفته شده است.[۲]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 55 قانون کار
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- کار نوبتی به کاری اطلاق می‌شود که در طول ماه به صورت گردشی انجام می‌شود.
- نوبتهای کار نوبتی می‌توانند در صبح، عصر، یا شب قرار بگیرند.
- گردش نوبت‌ها به نوعی برنامه‌ریزی می‌شود که تمامی ساعات روز را پوشش دهد.
- مفهوم کار نوبتی شامل تغییر منظم زمان‌بندی کار در طی ماه است.
- این نوع کار نیازمند انعطاف‌پذیری زمانی از سوی کارکنان است.
- می‌تواند به تعادل در توزیع زمان کار میان تیم‌های مختلف کمک کند.
منابع
- ↑ منصور اباذری فومشی. حقوق کار و نحوه عملی رسیدگی به شکایات دعاوی و جرایم در قانون کار. چاپ 2. خرسندی، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3119216
- ↑ سیدعزت اله عراقی. حقوق کار (جلد دوم). چاپ 1. سمت، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3529264