ماده ۳۲۳ قانون آیین دادرسی کیفری

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۴۹ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۳۲۳ قانون آیین دادرسی کیفری: شاهد پیش از ادای شهادت باید به شرح زیر سوگند یاد کند:

«به خداوند متعال سوگند یاد می‌کنم که جز به راستی چیزی نگویم و تمام واقعیت را بیان کنم»

تبصره - در مواردی که احقاق حق متوقف بر شهادت باشد و شاهد از اتیان سوگند خودداری کند، بدون سوگند، شهادت وی استماع می‌شود و در مورد مطلع، اظهارات وی برای اطلاع بیشتر استماع می‌شود.


مواد مرتبط

نکات تفسیری دکترین

با توجه به اهمیت و تأثیر شهادت شهود در کشف حقیقت و نیز امکان امتناع افراد از ادای سوگند به دلیل عدم تمایل ایشان به اتیان سوگند، این اجازه از سوی قانونگذار به دادگاه‌ها داده شده‌است که بدون سوگند نیز شهادت شهود را استماع کنند.[۱]


نکات توصیفی هوش مصنوعی

  1. شاهد قبل از ادای شهادت باید سوگند یاد کند.
  2. سوگند شامل تعهد به گفتن حقیقت و بیان تمامی واقعیت است.
  3. اگر احقاق حق منوط به شهادت باشد و شاهد از سوگند خودداری کند، شهادت او بدون سوگند نیز شنیده می‌شود.
  4. برای مطلع، اظهارات جهت اطلاع بیشتر شنیده می‌شود.
  5. سوگند به خداوند متعال یاد می‌شود.

مقالات مرتبط

منابع

  1. جعفر کوشا. جرایم علیه عدالت قضایی. چاپ 2. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1978604

رویه های قضایی