ماده 23 قانون کار

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۳۰ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده 23 قانون کار: کارگر از لحاظ دریافت حقوق یا مستمری‌های ناشی از فوت، بیماری، بازنشستگی، بیکاری، تعلیق، ازکارافتادگی کلی و جزیی و یا مقررات حمایتی و شرایط مربوط به آنها تابع قانون تامین اجتماعی خواهد بود.

مواد مرتبط

نکات توضیحی ماده 23 قانون کار

در مواردی که کارگر فوت کند، سه ماه به میزان آخرین حقوق دریافتی را باید سازمان تأمین اجتماعی به عائله تحت تکلف متوفی پرداخت نماید. در مواردی که بیماری کارگر ناشی از حادثه یا حرفه باشد و بیماری آن طولانی گردد و احتمال بازگشت به کار او ممکن نباشد از اولین بروز بیماری و برای بیماریهایی که ناشی از کار نباشد،از روز چهارم بیماری تا پایان مدت بیماری غرامت سازمان تأمین اجتماعی طبق دستمزد پرداخت میشود.[۱]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 23 قانون کار

  1. کارگر تحت پوشش قانون تأمین اجتماعی قرار دارد.
  2. حقوق و مستمری‌های کارگر در موارد فوت، بیماری، و بازنشستگی تابع قانون تأمین اجتماعی است.
  3. مقررات مربوط به بیکاری و تعلیق نیز شامل قانون تأمین اجتماعی می‌شود.
  4. مستمری و حمایت‌های ناشی از ازکارافتادگی (کلی و جزئی) تحت قانون تأمین اجتماعی است.
  5. شرایط و مقررات حمایتی مرتبط با کارگران نیز تابع این قانون است.

منابع

  1. منصور اباذری فومشی. حقوق کار و نحوه عملی رسیدگی به شکایات دعاوی و جرایم در قانون کار. چاپ 2. خرسندی، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3119040