ماده ۲۱۰ قانون آیین دادرسی کیفری

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۲۱۰ قانون آیین دادرسی کیفری: شاهد و مطلع پیش از اظهار اطلاعات خود به این شرح سوگند یاد می‌کند: «به خداوند متعال سوگند یاد می‌کنم که جز به راستی چیزی نگویم و تمام واقعیت را بیان کنم».

مواد مرتبط

پیشینه

سابقاً ماده ۱۵۳ قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب ۱۳۷۸) در این خصوص وضع شده بود.[۱]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 210 قانون آیین دادرسی کیفری

  1. شاهد و مطلع ملزم به سوگند یاد کردن پیش از اظهار اطلاعات خود هستند.
  2. سوگند شامل تعهد به راست‌گویی و بیان کامل واقعیت است.
  3. سوگند به خداوند متعال یاد می‌شود.
  4. هدف از سوگند، تضمین صحت و کامل بودن اطلاعات ارائه‌شده توسط شاهد یا مطلع است.
  5. این فرآیند بخشی از آیین دادرسی کیفری است.

مقالات مرتبط

نظارت قضایی برتعقیب و تحقیق در دیوان کیفری بین المللی (Icc)

منابع

  1. صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6277536