ماده 33 قانون کار

ماده 33 قانون کار: تشخیص موارد ازکارافتادگی کلی و جزیی و یا بیماریهای ناشی از کار یا ناشی از غیر کار و فوت کارگر و میزان قصور کارفرما در انجام‌وظایف محوله قانونی که منجر به خاتمه قرارداد کار می‌شود. بر اساس ضوابطی خواهد بود که به پیشنهاد وزیر کار و امور اجتماعی به تصویب هیات‌وزیران خواهد رسید.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

نکات توضیحی، تفسیری دکترین

از کارافتادگی ازلحاظ میزان از دست دادن توانایی کارگر به دو دسته از کار افتادگی جزئی و از کارافتادگی کلی تقسیم میشود.

از کار افتادگی جزئی یعنی کارگر یعنی کارگر یک سوم یا نهایتاً دو سوم از توانایی خود را از دست میدهد ولی از کارافتادگی کلی یعنی بیش از دو سوم توانایی خود را از دست میدهد.

نکات توضیحی

به موجب مقررات قانون تأمین اجتماعی، کارگران به هنگام استخدام باید مورد معاینه پزشکی قرار گیرند و هرگاه این آزمایش صورت نگیرد کارفرما باید آثار آن را تحمل نماید. در چنین مواردی اگر مشخص گردد که بیماری مانع اشتغال کارگر بوده و ادامه کار وی ممکن است موجب وارد آمدن ضرر و زیان به واحد شود، با توجه به این که کارگر به هنگام اشتغال این بیماری را بروز نداده است خود وی نیز مقصر خواهد بود. مراجع حل اختلاف می توانند به موضوع رسیدگی و رأی لازمه را صادر نمایند.

مقالات مرتبط

بررسی ماهیت قواعدعمومی عقود اذنی در نظام حقوقی ایران و فقه شافعیه