ماده ۳۱۲ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
هرگاه | '''ماده ۳۱۲ قانون آیین دادرسی کیفری:''' هرگاه یک یا چند [[طفل]] یا [[نوجوان]] با [[شرکت|مشارکت]] یا [[معاونت در جرم|معاونت]] اشخاص بزرگسال مرتکب [[جرم]] شوند یا در ارتکاب جرم با اشخاص بزرگسال معاونت نمایند، فقط به [[جرایم اطفال و نوجوانان|جرائم اطفال و نوجوانان]] در [[دادگاه اطفال و نوجوانان]] رسیدگی می‌شود. | ||
تبصره | |||
*{{زیتونی|[[ماده ۳۱۱ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | تبصره - در جرائمی که تحقق آن منوط به [[فعل]] دو یا چند نفر است، در صورتی که رسیدگی به اتهام یکی از [[متهم|متهمان]] در [[صلاحیت ذاتی|صلاحیت]] دادگاه اطفال و نوجوانان باشد، رسیدگی به اتهام کلیه متهمان در دادگاه اطفال و نوجوانان به عمل می‌آید. در این صورت اصول حاکم بر رسیدگی به جرائم اشخاص بالاتر از هجده سال تابع قواعد عمومی است. | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۳۱۳ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۳۱۱ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۳۱۳ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | |||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
سابقاً ماده | سابقاً [[ماده ۲۲۸ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸|ماده ۲۲۸ قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب ۱۳۷۸)]] در این خصوص وضع شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تفصیل مسائل حقوقی جزای عمومی (سلسله مقالات)|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=صابریون|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4633420|صفحه=|نام۱=محمدعلی|نام خانوادگی۱=اخوت|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
اصل کلی آن است که در صورت همراهی یک فرد بزرگسال در ارتکاب جرم از سوی یک کودک مجرم به صورت معاونت یا مشارکت، به جرم شریک یا معاون بزرگسال در دادگاه اطفال رسیدگی | اصل کلی آن است که در صورت همراهی یک فرد بزرگسال در ارتکاب جرم از سوی یک کودک مجرم به صورت معاونت یا مشارکت، به جرم شریک یا معاون بزرگسال در دادگاه اطفال رسیدگی نمی‌شود، بلکه پرونده‌های این افراد را باید از هم تفکیک کرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=482160|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=مهاجری|چاپ=3}}</ref>نکته مهم در این خصوص آن است که در هر صورت وجود شرکا یا معاونان [[بلوغ|بالغ]]، رسیدگی به جرایم ارتکابی از سوی طفل را در دادگاه اطفال و نوجوانان مانع نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد اول و دوم) (از وقوع جرم تا اجرای حکم، دادسرا، مراحل کشف، تحقیق و تعقیب، دادگاه کیفری عمومی، دادگاه کیفری استان، تجدیدنظر، شعب تشخیص، فرجام، دعاوی ناشی از جرم، احکام و قرارهای کیفری، ادله اثبات جرم، وظایف قضات، وکلا و ضابطین دادگستری)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=پایدار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=889520|صفحه=|نام۱=سیدجلال الدین|نام خانوادگی۱=مدنی|چاپ=4}}</ref> | ||
عده ای [[سردستگی گروه مجرمانه|سردسته]] [[جرایم سازمان یافته]] را نیز که اقدام او مصداقی از معاونت در جرایم بوده و به‌طور معمول متهم اصلی در نظر گرفته می‌شود، مشمول ماده فوق می‌دانند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4699364|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> | |||
== رویه‌های قضایی == | |||
به موجب [[نظریه مشورتی|نظریه]] شماره ۷/۴۲۸۸–۱۳۸۶/۶/۳۱ اگر شرکاء و معاونین جرم و متهم اصلی همگی بالای ۱۸ سال نبوده یا جرایم آن‌ها از جمله جرایمی نباشد که باید در دادگاه اطفال مورد رسیدگی قرار گیرند، لذا بایستی قائل به تفکیک شده و صرفاً به جرایم اطفال و اشخاصی که رسیدگی به جرایم آن‌ها در صلاحیت دادگاه اطفال است در این دادگاه رسیدگی شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه قوانین و مقررات آیین دادرسی کیفری (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=معاونت حقوقی ریاست جمهوری|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=492264|صفحه=|نام۱=معاونت تدوین تنقیح|انتشار قوانین|مقررات ریاست جمهوری|نام خانوادگی۱=|چاپ=11}}</ref> | |||
* [[نظریه شماره 7/1400/278 مورخ 1400/08/30 اداره کل حقوقی قوه قضاییه تفکیک رسیدگی به جرم واحد فرد نظامی و غیرنظامی]] | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | {{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | ||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
[[رده:دادگاه‌های کیفری، رسیدگی و صدور رای]] | |||
[[رده:تشکیلات و صلاحیت دادگاه‌های کیفری]] | |||
[[رده:دادگاه اطفال و نوجوانان]] | |||
[[رده:شرکت در جرم]] | |||
[[رده:معاونت در جرم]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۸ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۱۲
ماده ۳۱۲ قانون آیین دادرسی کیفری: هرگاه یک یا چند طفل یا نوجوان با مشارکت یا معاونت اشخاص بزرگسال مرتکب جرم شوند یا در ارتکاب جرم با اشخاص بزرگسال معاونت نمایند، فقط به جرائم اطفال و نوجوانان در دادگاه اطفال و نوجوانان رسیدگی می‌شود.
تبصره - در جرائمی که تحقق آن منوط به فعل دو یا چند نفر است، در صورتی که رسیدگی به اتهام یکی از متهمان در صلاحیت دادگاه اطفال و نوجوانان باشد، رسیدگی به اتهام کلیه متهمان در دادگاه اطفال و نوجوانان به عمل می‌آید. در این صورت اصول حاکم بر رسیدگی به جرائم اشخاص بالاتر از هجده سال تابع قواعد عمومی است.
پیشینه
سابقاً ماده ۲۲۸ قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب ۱۳۷۸) در این خصوص وضع شده بود.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
اصل کلی آن است که در صورت همراهی یک فرد بزرگسال در ارتکاب جرم از سوی یک کودک مجرم به صورت معاونت یا مشارکت، به جرم شریک یا معاون بزرگسال در دادگاه اطفال رسیدگی نمی‌شود، بلکه پرونده‌های این افراد را باید از هم تفکیک کرد.[۲]نکته مهم در این خصوص آن است که در هر صورت وجود شرکا یا معاونان بالغ، رسیدگی به جرایم ارتکابی از سوی طفل را در دادگاه اطفال و نوجوانان مانع نیست.[۳]
عده ای سردسته جرایم سازمان یافته را نیز که اقدام او مصداقی از معاونت در جرایم بوده و به‌طور معمول متهم اصلی در نظر گرفته می‌شود، مشمول ماده فوق می‌دانند.[۴]
رویه‌های قضایی
به موجب نظریه شماره ۷/۴۲۸۸–۱۳۸۶/۶/۳۱ اگر شرکاء و معاونین جرم و متهم اصلی همگی بالای ۱۸ سال نبوده یا جرایم آن‌ها از جمله جرایمی نباشد که باید در دادگاه اطفال مورد رسیدگی قرار گیرند، لذا بایستی قائل به تفکیک شده و صرفاً به جرایم اطفال و اشخاصی که رسیدگی به جرایم آن‌ها در صلاحیت دادگاه اطفال است در این دادگاه رسیدگی شود.[۵]
منابع
- ↑ محمدعلی اخوت. تفصیل مسائل حقوقی جزای عمومی (سلسله مقالات). چاپ 1. صابریون، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4633420
- ↑ عباس زراعت و علی مهاجری. آیین دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 3. فکرسازان، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 482160
- ↑ سیدجلال الدین مدنی. آیین دادرسی کیفری (جلد اول و دوم) (از وقوع جرم تا اجرای حکم، دادسرا، مراحل کشف، تحقیق و تعقیب، دادگاه کیفری عمومی، دادگاه کیفری استان، تجدیدنظر، شعب تشخیص، فرجام، دعاوی ناشی از جرم، احکام و قرارهای کیفری، ادله اثبات جرم، وظایف قضات، وکلا و ضابطین دادگستری). چاپ 4. پایدار، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 889520
- ↑ علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4699364
- ↑ مجموعه قوانین و مقررات آیین دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 11. معاونت حقوقی ریاست جمهوری، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 492264