ماده 76 قانون کار: تفاوت میان نسخه‌ها
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده 76 قانون کار''': مرخصی بارداری و زایمان کارگران زن جمعاً ۹۰ روز است. حتی‌الامکان ۴۵ روز از این مرخصی باید پس از زایمان مورد استفاده قرار‌گیرد. برای زایمان توامان ۱۴ روز به مدت مرخصی اضافه می‌شود. | '''ماده 76 قانون کار''': مرخصی بارداری و زایمان کارگران زن جمعاً ۹۰ روز است. حتی‌الامکان ۴۵ روز از این مرخصی باید پس از زایمان مورد استفاده قرار‌گیرد. برای زایمان توامان ۱۴ روز به مدت مرخصی اضافه می‌شود. | ||
تبصره ۱ - پس از پایان مرخصی زایمان، کارگر زن به کار سابق خود باز میگردد و این مدت با تایید سازمان تامین اجتماعی جزء سوابق خدمت وی‌محسوب می‌شود. | * تبصره ۱ - پس از پایان مرخصی زایمان، کارگر زن به کار سابق خود باز میگردد و این مدت با تایید سازمان تامین اجتماعی جزء سوابق خدمت وی‌محسوب می‌شود. | ||
* تبصره ۲ - حقوق ایام مرخصی زایمان طبق مقررات قانون تامین اجتماعی پرداخت خواهد شد. | |||
*{{زیتونی|[[ماده 75 قانون کار|مشاهده ماده قبلی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده 75 قانون کار|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده 77 قانون کار|مشاهده ماده بعدی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده 77 قانون کار|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
{{مواد قانون کار}} | |||
== پیشینه == | |||
مرخصی مذکور در قانون سابق کوتاه‌تر بوده است. مطابق [[ماده ۱۸ قانون کار 1337]]: «کار کردن زنان باردار از شش هفته قبل از زایمان تا چهار هفته بعد از زایمان ممنوع است و [[کارفرما]] در این مدت حق اخراج آنان را نیز نخواهد داشت». | |||
== نکات توضیحی، تفسیری دکترین == | |||
به منظور حمایت از مادر و زمینه سازی برای تولید نسل سالم، بر اساس این ماده مرخصی بارداری و زایمان [[کارگر|کارگران]] زن جمعاً نود روز است. پس از پایان مرخصی زایمان، [[کارگر]] زن به کار پیشین خود باز میگردد و این مدت با تأیید سازمان تأمین اجتماعی، جزو سوابق خدمت وی محسوب می شود، همچنین اگر پزشک سازمان تأمین اجتماعی، تشخیص دهد نوع کار برای [[کارگر]] باردار خطرناک و یا سخت است، [[کارفرما]] مکلف است تا پایان دوره بارداری،بدون کسر حق السعی ، کار مناسب تر و سبک تری به او ارجاع دهد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق و مسئولیت های فردی و اجتماعی زن|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1862436|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=حکمت نیا|چاپ=1}}</ref> | |||
در مبحث چهارم از فصل سوم [[قانون کار]] (مواد 75 تا 78) راجع به ممنوعیت بکارگیری زنان در مشاغل سخت و زیان آور، مرخصی دوران بارداری و زایمان مقرراتی ذکر شده است. بدین ترتیب، حق اشتغال زوجه در قانون کار مسلم و مفروغ عنه بوده و این قانون به حقوق زنان کارگر اشاره نموده است.<ref name=":0">{{Cite journal|title=اشتغال زنان و مصلحت خانواده در قانون مدنی|url=https://ensani.ir/fa/article/2048|journal=مطالعات راهبردی زنان|date=1385|issn=|volume=|issue=|doi=|language=fa|first=فرج‌الله|last=هدایت نیا|first2=|last2=}}</ref> | |||
== نکات توضیحی == | |||
به منظور جلوگیری از اعمال تبعیض نسبت به زنان در دوران بارداری و وضع حمل و به منظور تأمین حق مسلم آنان برای انجام کار بایستی اقداماتی صورت گیرد تا در نتیجه آن مرخصی قانونی با حقوق در دوران قبل و بعد از زایمان تأمین شود و بازگشت به کار پس از دوران مرخصی تضمین گردد و خدمات اجتماعی من جمله تسهیلات لازم برای نگاهداری و مراقبت کودک فراهم گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق زن در قوانین ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=گنچ دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1273504|صفحه=|نام۱=شیرین|نام خانوادگی۱=عبادی|چاپ=2}}</ref> | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}}{{مواد قانون کار}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۵ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۳
ماده 76 قانون کار: مرخصی بارداری و زایمان کارگران زن جمعاً ۹۰ روز است. حتی‌الامکان ۴۵ روز از این مرخصی باید پس از زایمان مورد استفاده قرار‌گیرد. برای زایمان توامان ۱۴ روز به مدت مرخصی اضافه می‌شود.
- تبصره ۱ - پس از پایان مرخصی زایمان، کارگر زن به کار سابق خود باز میگردد و این مدت با تایید سازمان تامین اجتماعی جزء سوابق خدمت وی‌محسوب می‌شود.
- تبصره ۲ - حقوق ایام مرخصی زایمان طبق مقررات قانون تامین اجتماعی پرداخت خواهد شد.
پیشینه
مرخصی مذکور در قانون سابق کوتاه‌تر بوده است. مطابق ماده ۱۸ قانون کار 1337: «کار کردن زنان باردار از شش هفته قبل از زایمان تا چهار هفته بعد از زایمان ممنوع است و کارفرما در این مدت حق اخراج آنان را نیز نخواهد داشت».
نکات توضیحی، تفسیری دکترین
به منظور حمایت از مادر و زمینه سازی برای تولید نسل سالم، بر اساس این ماده مرخصی بارداری و زایمان کارگران زن جمعاً نود روز است. پس از پایان مرخصی زایمان، کارگر زن به کار پیشین خود باز میگردد و این مدت با تأیید سازمان تأمین اجتماعی، جزو سوابق خدمت وی محسوب می شود، همچنین اگر پزشک سازمان تأمین اجتماعی، تشخیص دهد نوع کار برای کارگر باردار خطرناک و یا سخت است، کارفرما مکلف است تا پایان دوره بارداری،بدون کسر حق السعی ، کار مناسب تر و سبک تری به او ارجاع دهد.[۱]
در مبحث چهارم از فصل سوم قانون کار (مواد 75 تا 78) راجع به ممنوعیت بکارگیری زنان در مشاغل سخت و زیان آور، مرخصی دوران بارداری و زایمان مقرراتی ذکر شده است. بدین ترتیب، حق اشتغال زوجه در قانون کار مسلم و مفروغ عنه بوده و این قانون به حقوق زنان کارگر اشاره نموده است.[۲]
نکات توضیحی
به منظور جلوگیری از اعمال تبعیض نسبت به زنان در دوران بارداری و وضع حمل و به منظور تأمین حق مسلم آنان برای انجام کار بایستی اقداماتی صورت گیرد تا در نتیجه آن مرخصی قانونی با حقوق در دوران قبل و بعد از زایمان تأمین شود و بازگشت به کار پس از دوران مرخصی تضمین گردد و خدمات اجتماعی من جمله تسهیلات لازم برای نگاهداری و مراقبت کودک فراهم گردد.[۳]
منابع
- ↑ محمود حکمت نیا. حقوق و مسئولیت های فردی و اجتماعی زن. چاپ 1. پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1862436
- ↑ هدایت نیا, فرج‌الله (1385). "اشتغال زنان و مصلحت خانواده در قانون مدنی". مطالعات راهبردی زنان.
- ↑ شیرین عبادی. حقوق زن در قوانین ایران. چاپ 2. گنچ دانش، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1273504