ماده ۳۰۵ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
برچسب‌ها: برگردانده‌شده ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۱۲: خط ۱۲:
== نکات توضیحی ==
== نکات توضیحی ==
مطابق '''ماده ۳۰۵ قانون آیین دادرسی مدنی''' چنانچه خوانده نسبت به [[حکم]] صادره در مرحله [[دادگاه بدوی|نخستین]] فرصت و امکان دفاع نداشته و اخطاریه به صورت [[ابلاغ واقعی]] به وی اعلام نشده باشد می‌تواند نسبت به حکم صادره اعتراض نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی شیوه‌های عادی شکایت از آرا (پژوهش و واخواهی)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=اندیشگران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3482780|صفحه=|نام۱=امیرحسین|نام خانوادگی۱=رضایی نژاد|چاپ=1}}</ref> شایان ذکر است که حکم غیابی تنها در رسیدگی‌های [[ترافعی]] معنی پیدا می‌کند و در [[امور حسبی|دادرسی حسبی]] (مانند تصمیم دادگاه در خصوص تقسیم [[ترکه]]) که وجود دو طرف مصداق پیدا نمی‌کند، راه ندارد. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی شیوه‌های عادی شکایت از آرا (پژوهش و واخواهی)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=اندیشگران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3484440|صفحه=|نام۱=امیرحسین|نام خانوادگی۱=رضایی نژاد|چاپ=1}}</ref>
مطابق '''ماده ۳۰۵ قانون آیین دادرسی مدنی''' چنانچه خوانده نسبت به [[حکم]] صادره در مرحله [[دادگاه بدوی|نخستین]] فرصت و امکان دفاع نداشته و اخطاریه به صورت [[ابلاغ واقعی]] به وی اعلام نشده باشد می‌تواند نسبت به حکم صادره اعتراض نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی شیوه‌های عادی شکایت از آرا (پژوهش و واخواهی)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=اندیشگران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3482780|صفحه=|نام۱=امیرحسین|نام خانوادگی۱=رضایی نژاد|چاپ=1}}</ref> شایان ذکر است که حکم غیابی تنها در رسیدگی‌های [[ترافعی]] معنی پیدا می‌کند و در [[امور حسبی|دادرسی حسبی]] (مانند تصمیم دادگاه در خصوص تقسیم [[ترکه]]) که وجود دو طرف مصداق پیدا نمی‌کند، راه ندارد. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی شیوه‌های عادی شکایت از آرا (پژوهش و واخواهی)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=اندیشگران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3484440|صفحه=|نام۱=امیرحسین|نام خانوادگی۱=رضایی نژاد|چاپ=1}}</ref>
«الدعوى عَلى الغائب بما هُو سبب على الحاضر تُسمَع ويَقضى بِها»
مضمون قاعده فوق مشروعیت اقامه دعوی و دادخواهی علیه مدعی علیه غائب می باشد. اصل اولیه در دعاوی و محاکمات حضوری بودن آن بوده و لیکن غیبت طرف مخاصمه خللی در برگزاری دادرسی مدنی یا کیفری وارد نیاورده و مشروعیت آن مثبِت می باشد. در امور کیفری رسیدگی غیابی در جرایم حق اللهی که ابتناء بر تسامح دارد با حفظ ترتیب مقرر در تبصره ۳ ماده ۴۰۶ قانون آیین دادرسی کیفری (صدور حکم برائت غائب) ممکن میباشد. مواد ۳۰۵ و ۳۰۶ آیین دادرسی مدنی همسو با قاعده مزبور جعل گردیده است.
«مسعود نژادحاجی فیروزکوهی»


== رویه‌های قضایی ==
== رویه‌های قضایی ==

نسخهٔ ‏۱۵ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۱۲

ماده ۳۰۵ قانون آیین دادرسی مدنی: محکوم علیه غایب حق دارد به حکم غیابی اعتراض نماید. این اعتراض واخواهی نامیده می‌شود. دادخواست واخواهی در دادگاه صادر کننده حکم غیابی قابل رسیدگی است.

توضیح واژگان

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

تمامی احکام غیابی که دادگاه‌های عمومی و انقلاب در دعوای حقوقی صادر می‌نمایند توسط محکوم علیه غایب، در مهلت مقرر قابل واخواهی می‌باشد.[۵] نکته‌ی دیگر آن که کلیه حقوق دفاعی مانند طرح ایرادات (مانند ایراد عدم صلاحیت) و تعرض به اصالت سند و همچنین دفاع ماهوی (دفاع در معنی اخص) مانند ادعای تهاتر، صلح، فسخ، رد خواسته و امثالهم، قابل طرح در مرحله واخواهی می‌باشند.[۶]

نکات توضیحی

مطابق ماده ۳۰۵ قانون آیین دادرسی مدنی چنانچه خوانده نسبت به حکم صادره در مرحله نخستین فرصت و امکان دفاع نداشته و اخطاریه به صورت ابلاغ واقعی به وی اعلام نشده باشد می‌تواند نسبت به حکم صادره اعتراض نماید.[۷] شایان ذکر است که حکم غیابی تنها در رسیدگی‌های ترافعی معنی پیدا می‌کند و در دادرسی حسبی (مانند تصمیم دادگاه در خصوص تقسیم ترکه) که وجود دو طرف مصداق پیدا نمی‌کند، راه ندارد. [۸]

«الدعوى عَلى الغائب بما هُو سبب على الحاضر تُسمَع ويَقضى بِها»

مضمون قاعده فوق مشروعیت اقامه دعوی و دادخواهی علیه مدعی علیه غائب می باشد. اصل اولیه در دعاوی و محاکمات حضوری بودن آن بوده و لیکن غیبت طرف مخاصمه خللی در برگزاری دادرسی مدنی یا کیفری وارد نیاورده و مشروعیت آن مثبِت می باشد. در امور کیفری رسیدگی غیابی در جرایم حق اللهی که ابتناء بر تسامح دارد با حفظ ترتیب مقرر در تبصره ۳ ماده ۴۰۶ قانون آیین دادرسی کیفری (صدور حکم برائت غائب) ممکن میباشد. مواد ۳۰۵ و ۳۰۶ آیین دادرسی مدنی همسو با قاعده مزبور جعل گردیده است. «مسعود نژادحاجی فیروزکوهی»

رویه‌های قضایی

منابع

  1. ↑ رجب گلدوست جویباری. آیین دادرسی کیفری منطبق با ق.آ.د. ک جدید مصوب 1392. چاپ 2. جنگل، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4881448
  2. ↑ نشریه دادرسی شماره 46 مهر و آبان 1383. سازمان قضایی نیروهای مسلح، 1383.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1980256
  3. ↑ امیرحسین رضایی نژاد. آیین دادرسی مدنی شیوه‌های عادی شکایت از آرا (پژوهش و واخواهی). چاپ 1. اندیشگران، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3493796
  4. ↑ مرتضی یوسف زاده. آیین دادرسی مدنی. چاپ 3. شرکت سهامی انتشار، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6666476
  5. ↑ عبدالله شمس. آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دوره پیشرفته). چاپ 24. دراک، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1345732
  6. ↑ عبدالله شمس. آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دوره پیشرفته). چاپ 24. دراک، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1345892
  7. ↑ امیرحسین رضایی نژاد. آیین دادرسی مدنی شیوه‌های عادی شکایت از آرا (پژوهش و واخواهی). چاپ 1. اندیشگران، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3482780
  8. ↑ امیرحسین رضایی نژاد. آیین دادرسی مدنی شیوه‌های عادی شکایت از آرا (پژوهش و واخواهی). چاپ 1. اندیشگران، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3484440
برگرفته از «https://wikihoghoogh.net/w/index.php?title=ماده_۳۰۵_قانون_آیین_دادرسی_مدنی&oldid=342639»