ماده ۳۶۷ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
(اضافه کردن مواد مرتبط) |
||
| (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
دادگاه | '''ماده ۳۶۷ قانون آیین دادرسی کیفری:''' دادگاه برای [[شاکی خصوصی|شاکی]]، [[مدعی خصوصی]]، [[متهم]] و [[شهادت|شاهد]]<nowiki/>ی که قادر به سخن گفتن به زبان فارسی نیست، مترجم مورد وثوق از بین مترجمان رسمی و در صورت عدم دسترسی به او، مترجم مورد وثوق دیگری تعیین می‌کند. مترجم باید [[سوگند]] یاد کند که راستگویی و امانتداری را رعایت کند. عدم اتیان سوگند سبب عدم پذیرش ترجمه مترجم مورد وثوق نیست. | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۳۶۶ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | |||
* {{زیتونی|[[ماده ۳۶۸ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | |||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده ۲۰۰ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده 200 قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
مترجم را یکی از اقسام کارشناسان | مترجم را یکی از اقسام [[کارشناس رسمی دادگستری|کارشناسان]] دانسته‌اند که باید شرایط کارشناس را دارا بوده و نیز امکان رد وی به لحاظ [[جهات رد کارشناس]] وجود دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=513408|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=مهاجری|چاپ=3}}</ref> | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
سابقاً ماده | سابقاً [[ماده ۲۰۳ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸|ماده ۲۰۳ قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب ۱۳۷۸)]] در خصوص امکان رد مترجم از سوی متهم و مدعی خصوصی وضع شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=513412|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=مهاجری|چاپ=3}}</ref> | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
از جمله دلایل اهمیت تعیین | از جمله دلایل اهمیت تعیین مترجم، در لزوم [[تفهیم اتهام]] به متهم و شناساندن ماهیت افعال مجرمانه وی است، از این رو در فرض بیگانه بودن طرفین و نیز متهم و عدم آگاهی آنان از زبان فارسی، اخذ کمک از مترجم مورد وثوق ضروری است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=علوم جنایی- مجموعه مقالاتی در تجلیل از دکتر محمدآشوری|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1968916|صفحه=|نام۱=علی حسین|نام خانوادگی۱=نجفی ابرندآبادی|چاپ=3}}</ref>عده ای وظیفهٔ تحقیق از شاکی یا متهم ناشنوا به وسیله اشخاص دیگر را از وظایف رئیس دادگاه دانسته‌اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد دوم) (سازمان و صلاحیت مراجع کیفری)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=سازمان چاپ و انتشارات|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2761876|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=آخوندی اصل|چاپ=12}}</ref> | ||
گروهی با استناد به مواد سابق، جهات رد مترجم را همان جهات رد شاهد | گروهی با استناد به مواد سابق، جهات رد مترجم را همان [[جهات رد شاهد]] دانسته‌اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کلیات آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1738544|صفحه=|نام۱=رجب|نام خانوادگی۱=گلدوست جویباری|چاپ=7}}</ref> | ||
== | == رویه‌های قضایی == | ||
دیوان عالی | [[دیوان عالی کشور]]، [[فرجام خواهی]] متهمی که به زبان فارسی آشنا نبوده و به سه سال حبس با اعمال شاقه در خصوص اتهام به ایراد [[جراحت|جرح]] منتهی به فوت محکوم شده بود به لحاظ اینکه [[بازجویی]] بدون دخالت مترجم بوده حکم را [[نقض رأی|نقض]] و رسیدگی مجدد را به شعبهٔ دیگر دادگاه واگذار نمود. پس از رسیدگی مجدد متهم محکوم به سه ماه حبس با اعمال شاقه گردید که فرجام خواهی مجدد محکوم در دیوان به لحاظ اینکه حکم مزبور با رعایت اصول و قواعد صادره شده بود مورد تأیید واقع نگردید. (رای شماره ۳۷ مورخ 30/1/15)<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی کیفری بر اساس آخرین اصلاحات 1394 (آرای وحدت رویه و نظریات مشورتی اداره کل حقوقی)|ترجمه=|جلد=|سال=1399|ناشر=دادآفرین|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6279852|صفحه=|نام۱=اسماعیل|نام خانوادگی۱=ساولانی|چاپ=9}}</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس|۲}} | |||
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | |||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
[[رده:دادگاه‌های کیفری، رسیدگی و صدور رای]] | |||
[[رده:رسیدگی در دادگاه‌های کیفری]] | |||
[[رده:ترتیب رسیدگی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۰۰
ماده ۳۶۷ قانون آیین دادرسی کیفری: دادگاه برای شاکی، مدعی خصوصی، متهم و شاهدی که قادر به سخن گفتن به زبان فارسی نیست، مترجم مورد وثوق از بین مترجمان رسمی و در صورت عدم دسترسی به او، مترجم مورد وثوق دیگری تعیین می‌کند. مترجم باید سوگند یاد کند که راستگویی و امانتداری را رعایت کند. عدم اتیان سوگند سبب عدم پذیرش ترجمه مترجم مورد وثوق نیست.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
مترجم را یکی از اقسام کارشناسان دانسته‌اند که باید شرایط کارشناس را دارا بوده و نیز امکان رد وی به لحاظ جهات رد کارشناس وجود دارد.[۱]
پیشینه
سابقاً ماده ۲۰۳ قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب ۱۳۷۸) در خصوص امکان رد مترجم از سوی متهم و مدعی خصوصی وضع شده بود.[۲]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
از جمله دلایل اهمیت تعیین مترجم، در لزوم تفهیم اتهام به متهم و شناساندن ماهیت افعال مجرمانه وی است، از این رو در فرض بیگانه بودن طرفین و نیز متهم و عدم آگاهی آنان از زبان فارسی، اخذ کمک از مترجم مورد وثوق ضروری است.[۳]عده ای وظیفهٔ تحقیق از شاکی یا متهم ناشنوا به وسیله اشخاص دیگر را از وظایف رئیس دادگاه دانسته‌اند.[۴]
گروهی با استناد به مواد سابق، جهات رد مترجم را همان جهات رد شاهد دانسته‌اند.[۵]
رویه‌های قضایی
دیوان عالی کشور، فرجام خواهی متهمی که به زبان فارسی آشنا نبوده و به سه سال حبس با اعمال شاقه در خصوص اتهام به ایراد جرح منتهی به فوت محکوم شده بود به لحاظ اینکه بازجویی بدون دخالت مترجم بوده حکم را نقض و رسیدگی مجدد را به شعبهٔ دیگر دادگاه واگذار نمود. پس از رسیدگی مجدد متهم محکوم به سه ماه حبس با اعمال شاقه گردید که فرجام خواهی مجدد محکوم در دیوان به لحاظ اینکه حکم مزبور با رعایت اصول و قواعد صادره شده بود مورد تأیید واقع نگردید. (رای شماره ۳۷ مورخ 30/1/15)[۶]
منابع
- ↑ عباس زراعت و علی مهاجری. آیین دادرسی کیفری (جلد دوم). چاپ 3. فکرسازان، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 513408
- ↑ عباس زراعت و علی مهاجری. آیین دادرسی کیفری (جلد دوم). چاپ 3. فکرسازان، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 513412
- ↑ علی حسین نجفی ابرندآبادی. علوم جنایی- مجموعه مقالاتی در تجلیل از دکتر محمدآشوری. چاپ 3. سمت، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1968916
- ↑ محمود آخوندی اصل. آیین دادرسی کیفری (جلد دوم) (سازمان و صلاحیت مراجع کیفری). چاپ 12. سازمان چاپ و انتشارات، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2761876
- ↑ رجب گلدوست جویباری. کلیات آیین دادرسی کیفری. چاپ 7. جنگل، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1738544
- ↑ اسماعیل ساولانی. قانون آیین دادرسی کیفری بر اساس آخرین اصلاحات 1394 (آرای وحدت رویه و نظریات مشورتی اداره کل حقوقی). چاپ 9. دادآفرین، 1399. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6279852