ماده ۴۴۵ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(اضافه کردن مواد مرتبط)
 
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''ماده ۴۴۵ قانون آیین دادرسی کیفری:'''آراء دادگاه اطفال و نوجوانان در تمامی موارد قابل تجدیدنظر خواهی است.
'''ماده ۴۴۵ قانون آیین دادرسی کیفری:''' آراء [[دادگاه اطفال و نوجوانان]] در تمامی موارد قابل [[تجدیدنظر خواهی]] است.
*{{زیتونی|[[ماده ۴۴۴ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۴۴۶ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}}
== پیشینه ==
سابقاً [[ماده ۲۳۰ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸|ماده ۲۳۰ قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب ۱۳۷۸)]]، در این خصوص وضع شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی کیفری در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=خط سوم|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3774908|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=حمید|نام خانوادگی۲=حاجی زاده|نام۳=یاسر|نام خانوادگی۳=متولی جعفرزاده|چاپ=2}}</ref>
 
== مواد مرتبط ==
 
* [[ماده ۴۲۷ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده 427 قانون آیین دادرسی کیفری]]


== مطالعات تطبیقی ==
== مطالعات تطبیقی ==
در نظام دادرسی فرانسه، رسیدگی‌های ماهوی چه در خصوص صغار و چه در خصوص بزرگسالان ماهوی است. مگر در خصوص دادگاه‌های جنایی که در این مورد امکان تجدید نظرخواهی وجود ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجله دادگستر، سال چهارم شماره 17، بهار 1384|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=کیهان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1583508|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=رحیمی|چاپ=}}</ref>
در نظام [[دادرسی]] فرانسه، [[رسیدگی ماهوی|رسیدگی‌های ماهوی]] چه در خصوص [[صغر|صغار]] و چه در خصوص بزرگسالان دو درجه ای است، مگر در خصوص دادگاه‌ جنایی یا دیوان جنایی که صلاحیت آن تنها در مورد جرائم جنایی است و فقط در مورد  این دیوان امکان تجدید نظرخواهی وجود ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجله دادگستر، سال چهارم شماره 17، بهار 1384|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=کیهان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1583508|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=رحیمی|چاپ=}}</ref>
 
== پیشینه ==
سابقاً ماده ۲۳۰ قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب ۱۳۷۸) در این خصوص وضع شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی کیفری در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=خط سوم|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3774908|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=حمید|نام خانوادگی۲=حاجی زاده|نام۳=یاسر|نام خانوادگی۳=متولی جعفرزاده|چاپ=2}}</ref>


== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
مقصود از «در تمامی موارد» عدم محدودیت آراء این دادگاه به موارد مذکور در ماده ۴۲۷ است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4714492|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> لذا در این خصوص قانونگذار تفاوتی میان جرایم قائل نشده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد اول و دوم) (از وقوع جرم تا اجرای حکم، دادسرا، مراحل کشف، تحقیق و تعقیب، دادگاه کیفری عمومی، دادگاه کیفری استان، تجدیدنظر، شعب تشخیص، فرجام، دعاوی ناشی از جرم، احکام و قرارهای کیفری، ادله اثبات جرم، وظایف قضات، وکلا و ضابطین دادگستری)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=پایدار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=891704|صفحه=|نام۱=سیدجلال الدین|نام خانوادگی۱=مدنی|چاپ=4}}</ref>همچنین ماده فوق آراء هر دو دادگاه اطفال و نوجوانان و نیز دادگاه کیفری یک ویژه رسیدگی به جرایم اطفال و نوجوانان را در بر می‌گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4714500|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>
مقصود از «در تمامی موارد» عدم محدودیت آراء این دادگاه به موارد مذکور در [[ماده ۴۲۷ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده ۴۲۷]] است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4714492|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> لذا در این خصوص قانونگذار تفاوتی میان [[جرم|جرایم]] قائل نشده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد اول و دوم) (از وقوع جرم تا اجرای حکم، دادسرا، مراحل کشف، تحقیق و تعقیب، دادگاه کیفری عمومی، دادگاه کیفری استان، تجدیدنظر، شعب تشخیص، فرجام، دعاوی ناشی از جرم، احکام و قرارهای کیفری، ادله اثبات جرم، وظایف قضات، وکلا و ضابطین دادگستری)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=پایدار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=891704|صفحه=|نام۱=سیدجلال الدین|نام خانوادگی۱=مدنی|چاپ=4}}</ref>همچنین ماده فوق، آراء هر دو دادگاه اطفال و نوجوانان و نیز [[دادگاه کیفری یک ویژه رسیدگی به جرایم نوجوانان|دادگاه کیفری یک ویژه رسیدگی به جرایم اطفال و نوجوانان]] را در بر می‌گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4714500|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>


== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}}
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]]
[[رده:اعتراض به آراء]]
[[رده:دادگاه اطفال و نوجوانان]]
[[رده:تجدیدنظرخواهی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۳۸

ماده ۴۴۵ قانون آیین دادرسی کیفری: آراء دادگاه اطفال و نوجوانان در تمامی موارد قابل تجدیدنظر خواهی است.

پیشینه

سابقاً ماده ۲۳۰ قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب ۱۳۷۸)، در این خصوص وضع شده بود.[۱]

مواد مرتبط

مطالعات تطبیقی

در نظام دادرسی فرانسه، رسیدگی‌های ماهوی چه در خصوص صغار و چه در خصوص بزرگسالان دو درجه ای است، مگر در خصوص دادگاه‌ جنایی یا دیوان جنایی که صلاحیت آن تنها در مورد جرائم جنایی است و فقط در مورد این دیوان امکان تجدید نظرخواهی وجود ندارد.[۲]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

مقصود از «در تمامی موارد» عدم محدودیت آراء این دادگاه به موارد مذکور در ماده ۴۲۷ است.[۳] لذا در این خصوص قانونگذار تفاوتی میان جرایم قائل نشده‌است.[۴]همچنین ماده فوق، آراء هر دو دادگاه اطفال و نوجوانان و نیز دادگاه کیفری یک ویژه رسیدگی به جرایم اطفال و نوجوانان را در بر می‌گیرد.[۵]

منابع

  1. عباس زراعت، حمید حاجی زاده و یاسر متولی جعفرزاده. قانون آیین دادرسی کیفری در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. خط سوم، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3774908
  2. حسن رحیمی. مجله دادگستر، سال چهارم شماره 17، بهار 1384. کیهان، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1583508
  3. علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4714492
  4. سیدجلال الدین مدنی. آیین دادرسی کیفری (جلد اول و دوم) (از وقوع جرم تا اجرای حکم، دادسرا، مراحل کشف، تحقیق و تعقیب، دادگاه کیفری عمومی، دادگاه کیفری استان، تجدیدنظر، شعب تشخیص، فرجام، دعاوی ناشی از جرم، احکام و قرارهای کیفری، ادله اثبات جرم، وظایف قضات، وکلا و ضابطین دادگستری). چاپ 4. پایدار، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 891704
  5. علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4714500