ماده ۲۱۴ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
هر گاه بيم خطر جاني يا حيثيتي و يا ضرر مالي براي شاهد يا مطلع و يا خانواده آنان وجود داشته باشد ، اما استماع اظهارات آنان ضروري باشد ، بازپرس به منظور حمايت از شاهد يا مطلع و با ذكر علت در پرونده ، تدابير زير را اتخاذ مي كند :  
'''ماده ۲۱۴ قانون آیین دادرسی کیفری:''' هر گاه بیم خطر جانی یا حیثیتی یا ضرر مالی برای [[شهادت|شاهد]] یا [[مطلع]] یا خانواده آنان وجود داشته باشد، اما استماع اظهارات آنان ضروری باشد، [[بازپرس]] به منظور حمایت از شاهد یا مطلع و با ذکر علت در پرونده، تدابیر زیر را اتخاذ می‌کند:
الف - عدم مواجهه حضوري بين شاهد يا مطلع با شاكي يا متهم
 
ب - عدم افشاي اطلاعات مربوط به هويت ، مشخصات خانوادگي و محل سكونت يا فعاليت شاهد يا مطلع
الف - عدم مواجهه حضوری بین شاهد یا مطلع با [[شاکی خصوصی|شاکی]] یا [[متهم]]
پ - استماع اظهارات شاهد يا مطلع در خارج از دادسرا با وسايل ارتباط از راه دور
 
تبصره 1 ماده 214: در صورت شناسايي شاهد يا مطلع حسب مورد توسط متهم يا متهمان يا شاكي و يا وجود قرائن يا شواهد ، مبني بر احتمال شناسايي و وجود بيم خطر براي آنان ، بازپرس به درخواست شاهد يا مطلع ، تدابير لازم را از قبيل آموزش براي حفاظت از سلامت جسمي و روحي يا تغيير مكان آنان اتخاذ مي كند . ترتيبات اين امر به موجب آيين نامه اي است كه ظرف شش ماه از تاريخ لازم الاجراء شدن اين قانون توسط وزارت دادگستري تهيه مي شود و به تصويب رئيس قوه قضائيه مي رسد .
ب - عدم افشای اطلاعات مربوط به [[هویت]]، مشخصات خانوادگی و محل سکونت یا فعالیت شاهد یا مطلع
تبصره 2 ماده 214: ترتيبات فوق بايد به نحوي صورت پذيرد كه منافي حقوق دفاعي متهم نباشد .
 
تبصره 3 ماده 214: ترتيبات مقرر در اين ماده و تبصره ( 1 ) آن در مرحله رسيدگي در دادگاه نيز اجراء مي شود .
پ - استماع اظهارات شاهد یا مطلع در خارج از [[دادسرا]] با وسایل ارتباط از راه دور
*{{زیتونی|[[ماده ۲۱۳ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}}
 
*{{زیتونی|[[ماده ۲۱۵ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}}
تبصره ۱ - در صورت شناسایی شاهد یا مطلع حسب مورد توسط متهم یا متهمان یا شاکی یا وجود [[قرینه|قرائن]] یا شواهد، مبنی بر احتمال شناسایی و وجود بیم خطر برای آنان، بازپرس به درخواست شاهد یا مطلع، تدابیر لازم را از قبیل آموزش برای حفاظت از سلامت جسمی و روحی یا تغییر مکان آنان اتخاذ می‌کند. ترتیبات این امر به موجب [[آیین نامه]] ای است که ظرف شش ماه از تاریخ لازم‌الاجراء شدن این قانون توسط وزارت دادگستری تهیه می‌شود و به تصویب [[رئیس قوه قضاییه|رئیس قوه قضائیه]] می‌رسد.
 
تبصره ۲ - ترتیبات فوق باید به نحوی صورت پذیرد که منافی [[حقوق دفاعی متهم]] نباشد.
 
تبصره ۳ - ترتیبات مقرر در این ماده و تبصره (۱) آن در مرحله رسیدگی در دادگاه نیز اجراء می‌شود.
* {{زیتونی|[[ماده ۲۱۳ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}}
* {{زیتونی|[[ماده ۲۱۵ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}}
 
== مواد مرتبط ==
 
* [[ماده ۹۷ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده 97 قانون آیین دادرسی کیفری]]
 
== فلسفه و مبانی نظری ماده ==
== فلسفه و مبانی نظری ماده ==
وضع این ماده را گروهی در راستای رعایت اصول و موازین مقرر شده در اسناد بین المللی در خصوص لزوم حمایت از شهود در مقابل تهدیدات احتمالی تفسیر نموده اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجله حقوقی دادگستری شماره 67 پاییز 1386|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=436320|صفحه=|نام۱=قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref>
وضع این ماده را گروهی در راستای رعایت اصول و موازین مقرر شده در اسناد بین‌المللی در خصوص لزوم حمایت از شهود در مقابل [[تهدید|تهدیدات]] احتمالی تفسیر نموده‌اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجله حقوقی دادگستری شماره 67 پاییز 1386|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=436320|صفحه=|نام۱=قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref>
 
لزوم حفظ احساس امنیت شهود در برخی از [[جرم|جرایم]] به ویژه [[جرایم سازمان یافته]] و نیز جرایم خانوادگی که امکان وجود رفتارهای مداخله گرایانه از سوی متهمین پرونده یا دیگر افراد وجود دارد، از اهمیت بسیاری برخوردار است، از این رو لازم است تدابیری از سوی [[مقام قضایی|مقامات قضایی]] برای حمایت از شهود در برابر خطرات احتمالی که ممکن است آن‌ها یا خانواده ایشان را تهدید کند به عمل آید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4692800|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>
 
== مطالعات فقهی ==
 
=== مستندات فقهی ===
مستند فقهی این ماده را می‌توان [[آیه ۲۸۲ سوره بقره]] دانست که به موجب آن با وجود وجود کتابت و شهادت، الزام به کتابت شهادت نباید موجب ورود ضرر و زیان کاتب یا شاهد شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فصلنامه حقوقی مجد شماره هشتم سال دوم 1388|ترجمه=|جلد=|سال=بهار 1388|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1965828|صفحه=|نام۱=مجمع علمی|فرهنگی مجد|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref>


== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
== مقالات مرتبط ==
لزوم حفظ احساس امنیت شهود در برخی از جرایم به ویژه جرایم سازمان یافته و نیز جرایم خانوادگی که امکان وجود رفتار های مداخله گرایانه از سوی متهمین پرونده یا دیگر افراد وجود دارد، از اهمیت بسیاری برخوردار است. از این رو لازم است تدابیری از سوی مقامات قضایی برای حمایت از شهود در برابر خطرات احتمالی که ممکن است آن ها یا خانواده ایشان را تهدید کند به عمل آید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4692800|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>


== مستندات فقهی ==
* [[تحلیل علمی از یک پرونده کیفری(زنای محصنه و اثبات آن)]]
مستند فقهی این ماده را می توان آیه 282 سوره بقره دانست که به موجب آن با وجود وجود کتابت و شهادت ، الزام به کتابت شهادت نباید موجب ورود ضرر و زیان کاتب یا شاهد شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فصلنامه حقوقی مجد شماره هشتم سال دوم 1388|ترجمه=|جلد=|سال=بهار 1388|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1965828|صفحه=|نام۱=مجمع علمی|فرهنگی مجد|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref>
* [[اجرای سیستم عدالت ترمیمی در دادرسی نظامی ایران و مطالعه تطبیقی با حقوق انگلستان]]


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۳۹

ماده ۲۱۴ قانون آیین دادرسی کیفری: هر گاه بیم خطر جانی یا حیثیتی یا ضرر مالی برای شاهد یا مطلع یا خانواده آنان وجود داشته باشد، اما استماع اظهارات آنان ضروری باشد، بازپرس به منظور حمایت از شاهد یا مطلع و با ذکر علت در پرونده، تدابیر زیر را اتخاذ می‌کند:

الف - عدم مواجهه حضوری بین شاهد یا مطلع با شاکی یا متهم

ب - عدم افشای اطلاعات مربوط به هویت، مشخصات خانوادگی و محل سکونت یا فعالیت شاهد یا مطلع

پ - استماع اظهارات شاهد یا مطلع در خارج از دادسرا با وسایل ارتباط از راه دور

تبصره ۱ - در صورت شناسایی شاهد یا مطلع حسب مورد توسط متهم یا متهمان یا شاکی یا وجود قرائن یا شواهد، مبنی بر احتمال شناسایی و وجود بیم خطر برای آنان، بازپرس به درخواست شاهد یا مطلع، تدابیر لازم را از قبیل آموزش برای حفاظت از سلامت جسمی و روحی یا تغییر مکان آنان اتخاذ می‌کند. ترتیبات این امر به موجب آیین نامه ای است که ظرف شش ماه از تاریخ لازم‌الاجراء شدن این قانون توسط وزارت دادگستری تهیه می‌شود و به تصویب رئیس قوه قضائیه می‌رسد.

تبصره ۲ - ترتیبات فوق باید به نحوی صورت پذیرد که منافی حقوق دفاعی متهم نباشد.

تبصره ۳ - ترتیبات مقرر در این ماده و تبصره (۱) آن در مرحله رسیدگی در دادگاه نیز اجراء می‌شود.

مواد مرتبط

فلسفه و مبانی نظری ماده

وضع این ماده را گروهی در راستای رعایت اصول و موازین مقرر شده در اسناد بین‌المللی در خصوص لزوم حمایت از شهود در مقابل تهدیدات احتمالی تفسیر نموده‌اند.[۱]

لزوم حفظ احساس امنیت شهود در برخی از جرایم به ویژه جرایم سازمان یافته و نیز جرایم خانوادگی که امکان وجود رفتارهای مداخله گرایانه از سوی متهمین پرونده یا دیگر افراد وجود دارد، از اهمیت بسیاری برخوردار است، از این رو لازم است تدابیری از سوی مقامات قضایی برای حمایت از شهود در برابر خطرات احتمالی که ممکن است آن‌ها یا خانواده ایشان را تهدید کند به عمل آید.[۲]

مطالعات فقهی

مستندات فقهی

مستند فقهی این ماده را می‌توان آیه ۲۸۲ سوره بقره دانست که به موجب آن با وجود وجود کتابت و شهادت، الزام به کتابت شهادت نباید موجب ورود ضرر و زیان کاتب یا شاهد شود.[۳]

مقالات مرتبط

منابع

  1. ↑ مجله حقوقی دادگستری شماره 67 پاییز 1386. قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 436320
  2. ↑ علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4692800
  3. ↑ فصلنامه حقوقی مجد شماره هشتم سال دوم 1388. مجمع علمی و فرهنگی مجد، بهار 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1965828
برگرفته از «https://wikihoghoogh.net/w/index.php?title=ماده_۲۱۴_قانون_آیین_دادرسی_کیفری&oldid=307480»