ماده 82 قانون کار: تفاوت میان نسخه‌ها
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده 82 قانون کار''': ساعات کار روزانه کارگر نوجوان، نیم ساعت کمتر از ساعات کار معمولی کارگران است. ترتیب استفاده از این امتیاز با توافق کارگر و کارفرما تعیین خواهد شد. | '''ماده 82 قانون کار''': ساعات کار روزانه کارگر نوجوان، نیم ساعت کمتر از ساعات کار معمولی کارگران است. ترتیب استفاده از این امتیاز با توافق کارگر و کارفرما تعیین خواهد شد. | ||
*{{زیتونی|[[ماده | *{{زیتونی|[[ماده 81 قانون کار|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده | *{{زیتونی|[[ماده 83 قانون کار|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== '''مواد مرتبط''' == | |||
* '''[[ماده 78 قانون کار]]''' | |||
* '''[[ماده 51 قانون کار]]''' | |||
== '''نکات توضیحی، تفسیری دکترین''' == | |||
توافق [[کارگر]] و [[کارفرما]] در مورد چگونگی استفاده از نیم ساعت تخفیف می باشد، اما به کمتر از نیم ساعت نمی توان توافق نمود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون کار در نظم حقوقی کنونی (دفتر پنجم حقوق کار-محشای قانون کار)|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4551196|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref> | |||
توافق [[کارگر]] و [[کارفرما]] فقط در محدوده ی نحوه استفاده از این کسر ساعت است که در ابتدا یا انتها یا وسط کار، مورد استفاده قرار گیرد و در نتیجه [[کارگر]] و [[کارفرما]] حق ندارند توافق نمایند که کارگر نوجوان، هشت ساعت کار کند و برای نیم ساعت کسری کار، مبلغی به وی داده شود بلکه تأکید بر آن است که نیم ساعت در هر حال، از ساعات کاری کسر شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری کار|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4192596|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> | |||
== رویه‌های قضایی == | |||
* [[نظریه شماره 7/1400/332 مورخ 1400/03/31 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تعیین مرجع قضایی صالح در رسیدگی به تخلفات مواد ۱۷۵ و ۱۷۶ قانون کار]] | |||
== '''نکات توضیحی''' == | |||
برای اینکه استفاده از تخفیف روزانه نیم ساعت برای [[کارگر|کارگران]] نوجوان باعث اختلال در [[کارگاه]] نشود ترتیب استفاده از نیم ساعت با توافق [[کارگر]] و [[کارفرما]] خواهد بود چون [[قانون کار|قوانین کار]] جنبه آمرانه دارد لذا توافق به کمتر از آن جائز نیست'''.'''<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون کار در نظم حقوق کنونی ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4200584|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=سلمان طاهری|چاپ=2}}</ref> | |||
== مقالات مرتبط == | == مقالات مرتبط == | ||
* [[تبعیض ژنتیکی در نظام حقوقی کانادا و ایران]] | * [[تبعیض ژنتیکی در نظام حقوقی کانادا و ایران]] | ||
{{مواد قانون کار}} | * [[تحلیل حقوقی و اندازه گیری کاستی های کار شایسته در ایران]] | ||
== منابع == | |||
{{پانویس}}{{مواد قانون کار}} | |||
[[رده:شرایط کار]] | [[رده:شرایط کار]] | ||
[[رده:شرایط کار نوجوانان]] | [[رده:شرایط کار نوجوانان]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۲۱
ماده 82 قانون کار: ساعات کار روزانه کارگر نوجوان، نیم ساعت کمتر از ساعات کار معمولی کارگران است. ترتیب استفاده از این امتیاز با توافق کارگر و کارفرما تعیین خواهد شد.
مواد مرتبط
نکات توضیحی، تفسیری دکترین
توافق کارگر و کارفرما در مورد چگونگی استفاده از نیم ساعت تخفیف می باشد، اما به کمتر از نیم ساعت نمی توان توافق نمود.[۱]
توافق کارگر و کارفرما فقط در محدوده ی نحوه استفاده از این کسر ساعت است که در ابتدا یا انتها یا وسط کار، مورد استفاده قرار گیرد و در نتیجه کارگر و کارفرما حق ندارند توافق نمایند که کارگر نوجوان، هشت ساعت کار کند و برای نیم ساعت کسری کار، مبلغی به وی داده شود بلکه تأکید بر آن است که نیم ساعت در هر حال، از ساعات کاری کسر شود.[۲]
رویه‌های قضایی
نکات توضیحی
برای اینکه استفاده از تخفیف روزانه نیم ساعت برای کارگران نوجوان باعث اختلال در کارگاه نشود ترتیب استفاده از نیم ساعت با توافق کارگر و کارفرما خواهد بود چون قوانین کار جنبه آمرانه دارد لذا توافق به کمتر از آن جائز نیست.[۳]
مقالات مرتبط
منابع
- ↑ احمد رفیعی. قانون کار در نظم حقوقی کنونی (دفتر پنجم حقوق کار-محشای قانون کار). چاپ 1. نگاه بینه، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4551196
- ↑ عباس زراعت. حقوق کیفری کار. چاپ 1. جنگل، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4192596
- ↑ محمد سلمان طاهری. قانون کار در نظم حقوق کنونی ایران. چاپ 2. میزان، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4200584