ماده 134 قانون کار: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۳۳: خط ۳۳:
# تاسیس کانون‌ها برای حفظ حقوق و تأمین منافع بازنشستگان و بهره‌مندی از خدمات بهداشتی و درمانی است.
# تاسیس کانون‌ها برای حفظ حقوق و تأمین منافع بازنشستگان و بهره‌مندی از خدمات بهداشتی و درمانی است.
# اصل بیست و نهم قانون اساسی مربوط به حفظ حقوق و تأمین خدمات بهداشتی و درمانی مورد تاکید قرار گرفته است.
# اصل بیست و نهم قانون اساسی مربوط به حفظ حقوق و تأمین خدمات بهداشتی و درمانی مورد تاکید قرار گرفته است.
== رویه های قضایی ==
* [[رای هیات تخصصی دیوان عدالت اداری درباره ابطال بخشنامه شماره ۱۹۶۸۵۰ مورخ ۱۹/۱۰/۹۵]]
== مقالات مرتبط ==
== مقالات مرتبط ==
* [[تحلیل حقوقی و اندازه گیری کاستی های کار شایسته در ایران]]
* [[تحلیل حقوقی و اندازه گیری کاستی های کار شایسته در ایران]]
خط ۳۹: خط ۴۱:
{{مواد قانون کار}}
{{مواد قانون کار}}
[[رده:تشکل های کارگری و کارفرمایی]]
[[رده:تشکل های کارگری و کارفرمایی]]
== رویه های قضایی ==
* [[رای هیات تخصصی دیوان عدالت اداری درباره ابطال بخشنامه شماره ۱۹۶۸۵۰ مورخ ۱۹/۱۰/۹۵]]


{{DEFAULTSORT:ماده 0670}}
{{DEFAULTSORT:ماده 0670}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۱۲

ماده 134 قانون کار: به منظور بررسی و پیگیری مسائل و مشکلات صنفی و اجتماعی و حسن اجرای آن قسمت از مفاد اصل بیست و نهم قانون اساسی که‌ متضمن حفظ حقوق و تامین منافع و بهره‌مندی از خدمات بهداشتی، درمانی و مراقبت‌های پزشکی می‌باشد، کارگران و مدیران بازنشسته می‌توانند به‌ طور مجزا نسبت به تاسیس کانونهای کارگران و مدیران بازنشسته شهرستانها و استانها اقدام نمایند.

‌تبصره ۱ - کانونهای کارگران و مدیران بازنشسته استانها می‌توانند نسبت به تاسیس کانونهای عالی کارگران و مدیران بازنشسته کشور اقدام نمایند.

‌تبصره ۲ - وزارتخانه‌های کار و امور اجتماعی و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و سازمان تامین اجتماعی موظف به همکاری با کانونهای عالی‌کارگران و مدیران بازنشسته کشور می‌باشند.

مواد مرتبط

آیین نامه، بخش نامه و دستورالعمل های مرتبط

توضیح واژگان

کارگر: شخصی است که در مقابل اتیان عملی، حق‌الزحمه دریافت نموده؛ و میان او و مزد دهنده، رابطه تبعیت برقرار باشد.[۱] وزارت کار و امور اجتماعی: وزارتخانه ای است که با هدف تنظیم روابط کارگر و کارفرما، بررسی و برآورد نیروی انسانی و فراهم آوردن فرصت های شغلی و تربیت نیروی انسانی مورد نیاز صنایع کشور تشکیل شده است.[۲] تأمین اجتماعی: را می‌توان وفق دو دیدگاه تعریف نمود: دیدگاه اول، تأمین اجتماعی را مجموعه اقدام‌هایی برای کاهش، رفع، پیشگیری یا کنترل مشکلات اجتماعی می‌داند. دیدگاه دوم، تأمین اجتماعی را مجموع مقررات حاکم بر سازمان دهی و جمع‌آوری کمک‌ها و توزیع مجدد آن‌ها به منظور حفظ یا اعاده تعادل اقتصادی افراد جامعه می‌داند.[۳]

پیشینه

  • ماده 27 قانون کار سابق (مصوب 1337): «حقوق و وظایف اساسی سندیکا و اتحادیه و کنفدراسیون به قرار زیر است: الف... ب... پ... ت-... ث- تأسیس و ایجاد صندوق بیکاری به منظور تعاون و معاضدت کارگران بیکار...».[۴]

نکات توضیحی ماده 134 قانون کار

لازم به ذکر است که در ایران، نظام تأمین اجتماعی بر اساس قوانین تأمین اجتماعی مصوب 1354 و 1358 و بیمه بیکاری مصوب 1369 مقرر گردیده است.[۵] همچنین اینکه بنابر و دستورالعمل تأسیس کانون های کارگران و مدیران بازنشسته مصوب 1372، در اجرای اصل ۲۹ قانون اساسی و ماده صدرالذکر از قانون کار، کارگران و مدیران بازنشسته می توانند برابر این دستورالعمل نسبت به تأسیس کانون کارگران و مدیران بازنشسته در شهرستان ها، استان و کانون عالی کارگران و مدیران بازنشسته در سطح کشور اقدام نمایند.[۶] مبنای حق برخورداری از تأمین اجتماعی، ایجاد همبستگی اجتماعی میان افراد دارای درآمد کافی و افراد دارای درآمد ناکافی است.[۷]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 134 قانون کار

  1. بررسی و پیگیری مسائل و مشکلات صنفی و اجتماعی از اهداف اصلی این ماده است.
  2. کانون‌های کارگران و مدیران بازنشسته می‌توانند در سطح شهرستان‌ها و استان‌ها تاسیس شوند.
  3. تاسیس کانون‌های عالی کارگران و مدیران بازنشسته کشور توسط کانون‌های استانی امکان‌پذیر است.
  4. وزارت کار و امور اجتماعی، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و سازمان تأمین اجتماعی موظف به همکاری با کانون‌های عالی کارگران و مدیران بازنشسته هستند.
  5. تاسیس کانون‌ها برای حفظ حقوق و تأمین منافع بازنشستگان و بهره‌مندی از خدمات بهداشتی و درمانی است.
  6. اصل بیست و نهم قانون اساسی مربوط به حفظ حقوق و تأمین خدمات بهداشتی و درمانی مورد تاکید قرار گرفته است.

رویه های قضایی

مقالات مرتبط

منابع

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد چهارم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 339380
  2. سیدکاظم امینی. ساختار سازمانی و تشکیلات جمهوری اسلامی ایران. چاپ 1. مدیریت، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6651408
  3. محمدرضا ویژه. کلیات حقوق اساسی. چاپ 1. شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5137956
  4. احمد رفیعی. قانون کار در نظم حقوقی کنونی (دفتر پنجم حقوق کار-محشای قانون کار). چاپ 1. نگاه بینه، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6651680
  5. محمد سلمان طاهری. قانون کار در نظم حقوق کنونی ایران. چاپ 2. میزان، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6651684
  6. محمدحسین قشقایی. قانون کار در نظم حقوق کنونی. چاپ 2. مذاکره، 1396.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6651688
  7. محمدرضا ویژه. کلیات حقوق اساسی. چاپ 1. شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5138000