ماده 76 قانون کار: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶: خط ۶:
*{{زیتونی|[[ماده 75 قانون کار|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده 75 قانون کار|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده 77 قانون کار|مشاهده ماده بعدی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده 77 قانون کار|مشاهده ماده بعدی]]}}
== پیشینه ==
مرخصی مذکور در قانون سابق کوتاه‌تر بوده است. مطابق ‌[[ماده ۱۸ قانون کار 1337]]: «کار کردن زنان باردار از شش هفته قبل از زایمان تا چهار هفته بعد از زایمان ممنوع است و [[کارفرما]] در این مدت حق اخراج آنان را نیز‌ نخواهد داشت».


== نکات توضیحی، تفسیری دکترین ==
== نکات توضیحی، تفسیری دکترین ==

نسخهٔ ‏۱۲ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۳۸

ماده 76 قانون کار: مرخصی بارداری و زایمان کارگران زن جمعاً ۹۰ روز است. حتی‌الامکان ۴۵ روز از این مرخصی باید پس از زایمان مورد استفاده قرار‌گیرد. برای زایمان توامان ۱۴ روز به مدت مرخصی اضافه می‌شود.

‌تبصره ۱ - پس از پایان مرخصی زایمان، کارگر زن به کار سابق خود باز می‌گردد و این مدت با تایید سازمان تامین اجتماعی جزء سوابق خدمت وی‌محسوب می‌شود.

‌تبصره ۲ - حقوق ایام مرخصی زایمان طبق مقررات قانون تامین اجتماعی پرداخت خواهد شد.

پیشینه

مرخصی مذکور در قانون سابق کوتاه‌تر بوده است. مطابق ‌ماده ۱۸ قانون کار 1337: «کار کردن زنان باردار از شش هفته قبل از زایمان تا چهار هفته بعد از زایمان ممنوع است و کارفرما در این مدت حق اخراج آنان را نیز‌ نخواهد داشت».

نکات توضیحی، تفسیری دکترین

به منظور حمایت از مادر و زمینه سازی برای تولید نسل سالم، بر اساس این ماده مرخصی بارداری و زایمان کارگران زن جمعاً نود روز است. پس از پایان مرخصی زایمان، کارگر زن به کار پیشین خود باز میگردد و این مدت با تأیید سازمان تأمین اجتماعی، جزو سوابق خدمت وی محسوب می شود، همچنین اگر پزشک سازمان تأمین اجتماعی، تشخیص دهد نوع کار برای کارگر باردار خطرناک و یا سخت است، کارفرما مکلف است تا پایان دوره بارداری،بدون کسر حق السعی ، کار مناسب تر و سبک تری به او ارجاع دهد.[۱]

نکات توضیحی

به منظور جلوگیری از اعمال تبعیض نسبت به زنان در دوران بارداری و وضع حمل و به منظور تأمین حق مسلم آنان برای انجام کار بایستی اقداماتی صورت گیرد تا در نتیجه آن مرخصی قانونی با حقوق در دوران قبل و بعد از زایمان تأمین شود و بازگشت به کار پس از دوران مرخصی تضمین گردد و خدمات اجتماعی من جمله تسهیلات لازم برای نگاهداری و مراقبت کودک فراهم گردد.[۲]

منابع

  1. محمود حکمت نیا. حقوق و مسئولیت های فردی و اجتماعی زن. چاپ 1. پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1862436
  2. شیرین عبادی. حقوق زن در قوانین ایران. چاپ 2. گنچ دانش، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1273504