ماده ۱۹۰ قانون آیین دادرسی کیفری

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۰۷ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۹۰ قانون آیین دادرسی کیفری: متهم می‌تواند در مرحله تحقیقات مقدماتی، یک نفر وکیل دادگستری همراه خود داشته باشد. این حق باید پیش از شروع تحقیق توسط بازپرس به متهم ابلاغ و تفهیم شود. چنانچه متهم احضار شود این حق در برگه احضاریه قید و به او ابلاغ می‌شود. وکیل متهم می‌تواند با کسب اطلاع از اتهام و دلایل آن، مطالبی را که برای کشف حقیقت و دفاع از متهم یا اجرای قانون لازم بداند، اظهار کند. اظهارات وکیل در صورتمجلس نوشته می‌شود.

تبصره ۱ (اصلاحی ۱۳۹۴/۰۳/۲۴) - سلب حق همراه داشتن وکیل و عدم تفهیم این حق به متهم به ترتیب موجب مجازات انتظامی درجه هشت و سه است.

تبصره ۲ - در جرائمی که مجازات آن سلب حیات یا حبس ابد است، چنانچه متهم اقدام به معرفی وکیل در مرحله تحقیقات مقدماتی ننماید، بازپرس برای وی وکیل تسخیری انتخاب می‌کند.

تبصره ۳ - در مورد این ماده و نیز چنانچه اتهام مطرح مربوط به منافی عفت باشد، مفاد ماده (۱۹۱) جاری است.

مواد مرتبط

پیشینه

سابقاً ماده ۱۱۲ قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب ۱۲۹۱) در این خصوص وضع شده بود.[۱]

نکات تفسیری دکترین ماده 190 قانون آیین دادرسی کیفری

امکان گرفتن وکیل توسط متهم در همان جلسات نخستین، از ویژگی‌های نظام دادرسی اتهامی است که موجب تضمین حقوق دفاعی متهم می‌شود.[۲]از همین رو ماده فوق نیز در مقام تصریح به حق متهم در برخورداری از وکیل در مراحل تحقیقات مقدماتی وضع شده‌است، به همین دلیل عده ای معتقدند مقصود از کلمه «همراه» را در ماده فوق، نباید به معنای همراهی فیزیکی دانست، بلکه مقصود معاضدت حقوقی است.[۳] بر اساس ماده فوق این حق به متهم داده شده‌است که در جریان تحقیقات مقدماتی، یک نفر وکیل دادگستری با خود به همراه داشته باشد تا بدون دخالت در امر تحقیق، اقدامات لازم را برای دفاع از متهم و نیز بیان مطالب لازم در راستای کشف حقیقت به عمل آورد.[۴]البته یادآوری قانون و حقوق متهم به بازپرس را نباید مداخله در امر تحقیق تلقی نمود، بلکه صرفاً اعمالی مجرمانه نظیر پنهان کردن دلایل جرم، شهادت دروغ و … را که روند قانونی تحقیق را با اخلال موجه می‌کند، باید منع نمود.[۵]

اهمیت حق فوق به قدری است که باید به توسط بازپرس در احضاریه ای که برای متهم ارسال می‌شود نیز بدان اشاره شود، در فرض جلب متهم یا حضور وی بدون احضاریه نیز باید فوراً این حق را به او تفهیم کرد.[۶] البته شروع به تحقیقات را نباید متوقف بر حضور وکیل متهم دانست.[۷]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 190 قانون آیین دادرسی کیفری

  1. متهم در مرحله‌ی تحقیقات مقدماتی می‌تواند یک وکیل دادگستری همراه داشته باشد.
  2. ابلاغ و تفهیم حق داشتن وکیل باید قبل از شروع تحقیقات توسط بازپرس به متهم انجام شود.
  3. این حق در برگه احضاریه متهم نیز درج و ابلاغ می‌شود.
  4. وکیل متهم امکان کسب اطلاع از اتهام و دلایل مربوطه را دارد و می‌تواند موارد لازم برای دفاع یا کشف حقیقت را مطرح کند.
  5. اظهارات وکیل در صورتمجلس نوشته می‌شود.
  6. سلب حق داشتن وکیل و عدم تفهیم این حق به ترتیب موجب مجازات انتظامی درجه هشت و سه است.
  7. در جرائمی با مجازات سلب حیات یا حبس ابد، در صورت عدم معرفی وکیل توسط متهم در مرحله تحقیقات، بازپرس وکیل تسخیری تعیین می‌کند.
  8. مفاد ماده (۱۹۱) در موارد مرتبط با این ماده و جرائم منافی عفت اعمال می‌شود.

رویه های قضایی

مقالات مرتبط

منابع

  1. ↑ علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4683264
  2. ↑ رجب گلدوست جویباری. کلیات آیین دادرسی کیفری. چاپ 7. جنگل، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1737828
  3. ↑ علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4682840
  4. ↑ عبدالله شمس. آیین دادرسی مدنی (جلد اول) (دوره پیشرفته). چاپ 24. دراک، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1379944
  5. ↑ مجله حقوقی دادگستری شماره 56-57 دوره جدید پاییز و زمستان 1385. قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1706592
  6. ↑ علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4682840
  7. ↑ علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4683228
  8. ↑ نصرت حسن‌زاده. محشای قانون آیین دادرسی کیفری کاربردی مصوب 1392. چاپ 1. جنگل، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6279732
برگرفته از «https://wikihoghoogh.net/w/index.php?title=ماده_۱۹۰_قانون_آیین_دادرسی_کیفری&oldid=439478»