ماده ۲۰۹ قانون آیین دادرسی کیفری
ماده ۲۰۹ قانون آیین دادرسی کیفری: بازپرس پیش از شروع به تحقیق، حرمت و مجازات شهادت دروغ و کتمان شهادت را به شاهد تفهیم می‌کند و نام، نام خانوادگی، نام پدر، سن، شغل، میزان تحصیلات، مذهب، محل اقامت، پیام نگار (ایمیل)، شماره تلفن ثابت و همراه و سابقه محکومیت کیفری و درجه قرابت سببی یا نسبی و وجود یا عدم رابطه خادم و مخدومی شاهد یا مطلع با طرفین پرونده را سؤال می‌نماید و در صورتمجلس قید می‌کند.
نکات توضیحی تفسیری دکترین
فقدان سابقه محکومیت کیفری، قرابت یا عدم قرابت نسبی یا سببی و نیز فقدان رابطه خادم و مخدومی میان شاهد و طرفین از شرایط شاهد نمی‌باشد.[۱]در قانون مجازات اسلامی، برای کتمان شهادت مجازاتی در نظر گرفته نشده‌است بلکه صرفاً اداء شهادت دروغ در دادگاه، قابل مجازات تلقی شده‌است.[۲]
گفتنی است ماده ۶۵۰ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)، عنصر قانونی جرم شهادت دروغ را تشکیل می‌دهد. عنصر مادی این جرم، ادای شهادت دروغ است،[۳] ضمناً این جرم همچون قسم دروغ، جرمی مطلق است.[۴]
منابع
- ↑ علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4692728
- ↑ علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4692628
- ↑ عبداله خدابخشی. آثار برگزیده حقوقی (استقلال و پیوند حقوق مدنی و کیفری). چاپ 1. فکرسازان، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1516568
- ↑ محمدرضا زندی. رویه قضایی دادگاه‌های تجدیدنظر استان در امور کیفری (سرقت، خیانت و امانت، صدور چک بلا محل). چاپ 1. جنگل، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2700456