ماده ۳۳۴ قانون آیین دادرسی کیفری

ماده ۳۳۴ قانون آیین دادرسی کیفری: هرگاه شخصی که باید سوگند یاد کند، به دلیل عذر موجه، نتواند در دادگاه حاضر شود، قاضی می‌تواند وقت دیگری برای سوگند معین کند یا خود نزد وی حاضر شود و در آن محل، سوگند را استماع کند یا استماع آن را به قاضی دیگری نیابت دهد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۳۳۳ قانون آیین دادرسی کیفری
• ماده ۳۳۵ قانون آیین دادرسی کیفری

توضیح واژگان

«سوگند» به این معنی است که فردی خداوند متعال را نسبت به صحت ادعا، گواهی یا حقانیت خود شاهد گرفته باشد.این معنا از قسم است که در ادله اثبات دعوی به کار می‌رود.در قسم از این جهت که از اسما جلاله خداوند نام برده می‌شود و همچنین به لحاظ ایمان و احترام به آنچه مورد قسم واقع می‌شود، بشر همواره آن را به عنوان یک دلیل و گاهی مؤکد و موید ادعا یا انکار به کار می‌برده‌است، به طوری که در قرآن کریم انسان‌ها از زیاد قسم خوردن نهی شده‌اند.

پیشینه

سابقاً در فصل پنجم از باب اول (بخش کلیات) قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب ۱۳۷۸) در این خصوص به کلیاتی اشاره شده بود.

نکات تفسیری دکترین

با وجود اینکه ادله اثبات دعوا در این قانون مستنبط از مقررات کلی آیین دادرسی کیفری است که در قانون مجازات اسلامی بدان اشاره شده‌است، اما ماده فوق را باید از جمله موارد مرتبط با قواعد شکلی در خصوص ادله دانست.

نکات توصیفی هوش مصنوعی

1. در صورت عدم توانایی حضور شخص برای یادکردن سوگند به دلایل موجه، قاضی می‌تواند زمان دیگری برای سوگند تعیین کند.
2. قاضی می‌تواند برای استماع سوگند به مکان شخص مراجعه کند.
3. امکان نیابت به قاضی دیگر برای استماع سوگند وجود دارد.
4. عذر موجه می‌تواند دلیلی برای عدم حضور شخص در دادگاه باشد.
5. انعطاف‌پذیری در زمان و مکان ادای سوگند در این ماده قانونی مورد نظر است.