ماده 134 قانون کار
ماده 134 قانون کار: به منظور بررسی و پیگیری مسائل و مشکلات صنفی و اجتماعی و حسن اجرای آن قسمت از مفاد اصل بیست و نهم قانون اساسی که متضمن حفظ حقوق و تامین منافع و بهرهمندی از خدمات بهداشتی، درمانی و مراقبتهای پزشکی میباشد، کارگران و مدیران بازنشسته میتوانند به طور مجزا نسبت به تاسیس کانونهای کارگران و مدیران بازنشسته شهرستانها و استانها اقدام نمایند.
تبصره ۱ - کانونهای کارگران و مدیران بازنشسته استانها میتوانند نسبت به تاسیس کانونهای عالی کارگران و مدیران بازنشسته کشور اقدام نمایند.
تبصره ۲ - وزارتخانههای کار و امور اجتماعی و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و سازمان تامین اجتماعی موظف به همکاری با کانونهای عالیکارگران و مدیران بازنشسته کشور میباشند.
مواد مرتبط
- ماده 133 قانون کار
- ماده 135 قانون کار
- ماده 27 قانون کار
- اصل 29 قانون اساسی
- قانون تأمین اجتماعی مصوب 1354
- قانون تأمین اجتماعی مصوب 1358
- قانون بیمه بیکاری مصوب 1369
آیین نامه، بخش نامه و دستورالعمل های مرتبط
توضیح واژگان
کارگر: شخصی است که در مقابل اتیان عملی، حقالزحمه دریافت نموده؛ و میان او و مزد دهنده، رابطه تبعیت برقرار باشد.[۱] وزارت کار و امور اجتماعی: وزارتخانه ای است که با هدف تنظیم روابط کارگر و کارفرما، بررسی و برآورد نیروی انسانی و فراهم آوردن فرصت های شغلی و تربیت نیروی انسانی مورد نیاز صنایع کشور تشکیل شده است.[۲] تأمین اجتماعی: را میتوان وفق دو دیدگاه تعریف نمود: دیدگاه اول، تأمین اجتماعی را مجموعه اقدامهایی برای کاهش، رفع، پیشگیری یا کنترل مشکلات اجتماعی میداند. دیدگاه دوم، تأمین اجتماعی را مجموع مقررات حاکم بر سازمان دهی و جمعآوری کمکها و توزیع مجدد آنها به منظور حفظ یا اعاده تعادل اقتصادی افراد جامعه میداند.[۳]
پیشینه
- ماده 27 قانون کار سابق (مصوب 1337): «حقوق و وظایف اساسی سندیکا و اتحادیه و کنفدراسیون به قرار زیر است: الف... ب... پ... ت-... ث- تأسیس و ایجاد صندوق بیکاری به منظور تعاون و معاضدت کارگران بیکار...».[۴]
نکات توضیحی
لازم به ذکر است که در ایران، نظام تأمین اجتماعی بر اساس قوانین تأمین اجتماعی مصوب 1354 و 1358 و بیمه بیکاری مصوب 1369 مقرر گردیده است.[۵] همچنین اینکه بنابر و دستورالعمل تأسیس کانون های کارگران و مدیران بازنشسته مصوب 1372، در اجرای اصل ۲۹ قانون اساسی و ماده صدرالذکر از قانون کار، کارگران و مدیران بازنشسته می توانند برابر این دستورالعمل نسبت به تأسیس کانون کارگران و مدیران بازنشسته در شهرستان ها، استان و کانون عالی کارگران و مدیران بازنشسته در سطح کشور اقدام نمایند.[۶] مبنای حق برخورداری از تأمین اجتماعی، ایجاد همبستگی اجتماعی میان افراد دارای درآمد کافی و افراد دارای درآمد ناکافی است.[۷]
نکات توصیفی هوش مصنوعی
محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- بررسی و پیگیری مسائل و مشکلات صنفی و اجتماعی از اهداف اصلی این ماده است.
- کانونهای کارگران و مدیران بازنشسته میتوانند در سطح شهرستانها و استانها تاسیس شوند.
- تاسیس کانونهای عالی کارگران و مدیران بازنشسته کشور توسط کانونهای استانی امکانپذیر است.
- وزارت کار و امور اجتماعی، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و سازمان تأمین اجتماعی موظف به همکاری با کانونهای عالی کارگران و مدیران بازنشسته هستند.
- تاسیس کانونها برای حفظ حقوق و تأمین منافع بازنشستگان و بهرهمندی از خدمات بهداشتی و درمانی است.
- اصل بیست و نهم قانون اساسی مربوط به حفظ حقوق و تأمین خدمات بهداشتی و درمانی مورد تاکید قرار گرفته است.
مقالات مرتبط
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد چهارم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 339380
- ↑ سیدکاظم امینی. ساختار سازمانی و تشکیلات جمهوری اسلامی ایران. چاپ 1. مدیریت، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6651408
- ↑ محمدرضا ویژه. کلیات حقوق اساسی. چاپ 1. شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5137956
- ↑ احمد رفیعی. قانون کار در نظم حقوقی کنونی (دفتر پنجم حقوق کار-محشای قانون کار). چاپ 1. نگاه بینه، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6651680
- ↑ محمد سلمان طاهری. قانون کار در نظم حقوق کنونی ایران. چاپ 2. میزان، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6651684
- ↑ محمدحسین قشقایی. قانون کار در نظم حقوق کنونی. چاپ 2. مذاکره، 1396. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6651688
- ↑ محمدرضا ویژه. کلیات حقوق اساسی. چاپ 1. شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5138000