ماده 63 قانون کار
ماده 63 قانون کار: علاوه بر تعطیلات رسمی کشور، روز کارگر (۱۱ اردیبهشت) نیز جزء تعطیلات رسمی کارگران به حساب می‌آید.
مواد مرتبط
پیشینه
در باب تعطیلات رسمی کارگران ماده 15 قانون کار 1337 بیان داشته بود: « ... روزهای جمعه و تعطیل رسمی کارگری جزو ایام مرخصی کارگران محسوب نخواهد شد. روزهای تعطیلات رسمی با استفاده از مزد به قرار زیر است: روز عید نوروز - سیزده فروردین - عید کارگری - جشن مشروطیت - عاشورا - ۲۱ رمضان - عید قربان - عید غدیر - میلاد اعلیحضرت همایونی -۲۸ صفر (رحلت حضرت رسول ص و شهادت حضرت امام حسن (ع))».
نکات توضیحی ماده 63 قانون کار
چنانچه کارگر به سبب ضرورت، روز تعطیلی رسمی نیز کار کند با توجه به وحدت ملاک و بر اساس تبصره یک ماده 62 استحقاق دریافت اضافه مزد را دارد. در صورت تقارن تعطیلات رسمی(فرضاً روز کارگر با عید فطر) که عملاً باعث کاهش تعطیل رسمی میگردد نباید پرداختی صورت گیرد.[۱]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 63 قانون کار
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- روز کارگر (۱۱ اردیبهشت) به عنوان تعطیل رسمی کارگران در نظر گرفته می‌شود.
- علاوه بر تعطیلات عمومی کشور، کارگران از تعطیلی روز کارگر نیز بهره‌مند هستند.
- تعطیلات مشخص شده در این ماده ویژه کارگران است و در قانون کار تعریف شده است.
- روز کارگر به طور قانونی به عنوان روز استراحت برای کارگران تعیین شده است.
منابع
- ↑ محمد سلمان طاهری. قانون کار در نظم حقوق کنونی ایران. چاپ 2. میزان، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4200300
رویه های قضایی