ماده 20 قانون کار

ماده 20 قانون کار: در هر یک از موارد مذکور در مواد ۱۵، ۱۶، ۱۷ و ۱۹ چنانچه کارفرما پس از رفع حالت تعلیق از پذیرفتن کارگر خودداری کند، این عمل در حکم اخراج غیر قانونی محسوب می‌شود و کارگر حق دارد ظرف مدت ۳۰ روز به هیات تشخیص مراجعه نماید (‌در صورتی که کارگر عذر موجه نداشته باشد) و هر گاه کارفرما نتواند ثابت کند که نپذیرفتن کارگر مستند به دلایل موجه بوده است، به تشخیص هیات مزبور مکلف به بازگرداندن کارگر به کار و پرداخت حقوق یا مزد وی از تاریخ مراجعه به کارگاه می‌باشد و اگر بتواند آن را اثبات کند به ازاء هر سال سابقه کار ۴۵ روز آخرین مزد به وی پرداخت نماید.

‌تبصره - چنانچه کارگر بدون عذر موجه حداکثر ۳۰ روز پس از رفع حالت تعلیق، آمادگی خود را برای انجام کار به کارفرما اعلام نکند و یا پس از مراجعه و استنکاف کارفرما، به هیات تشخیص مراجعه ننماید، مستعفی شناخته می‌شود که در این صورت کارگر مشمول اخذ حق سنوات به ازاء هر‌سال یک ماه آخرین حقوق خواهد بود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده 21 قانون کار
• ماده 14 قانون کار
• ماده 15 قانون کار
• ماده 16 قانون کار
• ماده 17 قانون کار
• ماده 19 قانون کار

نکات توضیحی

بر اساس ماده فوق، مهلت طرح دعوی از سوی کارگر جهت بازگشت به کار یکماه پس از رفع حالت تعلیق می باشد و پس از آن این دعوی پذیرفته نخواهد بود اما کارگر حق طرح دعوی جهت دریافت مطالبات مالی خود از جمله حق سنوات را دارد و مهلت تعیین شده در این ماده ی قانونی مربوط به دعاوی مالی کارگر نمی گردد.

در هر مورد که کارفرما بخواهد کارگر را اخراج کند رابطه بین این دو به تعلیق در می آید تا دلیل اخراج به تایید مراجع حل اختلاف کار برسد و دلیل اخراج قابل قبول شود.چنانچه کارفرما برای اخراج دلیل موجهی نداشته باشد و دلیل وی برای اخراج کارگر تایید نشود، موظف است کارگر را به کار بازگرداند.

نکات توصیفی هوش مصنوعی

1. امتناع کارفرما از پذیرفتن کارگر پس از رفع حالت تعلیق، در حکم اخراج غیرقانونی است.
2. کارگر در صورت عدم پذیرش توسط کارفرما، می‌تواند ظرف مدت ۳۰ روز به هیات تشخیص مراجعه کند.
3. اگر کارفرما نتواند دلایل موجهی برای نپذیرفتن کارگر ارائه کند، باید او را به کار بازگرداند و حقوق معوقه را پرداخت کند.
4. در صورت اثبات دلایل موجه توسط کارفرما، به ازای هر سال سابقه کار ۴۵ روز آخرین مزد به کارگر پرداخت می‌شود.
5. اگر کارگر پس از رفع حالت تعلیق ظرف ۳۰ روز آمادگی خود را اعلام نکند، یا پس از استنکاف کارفرما به هیات تشخیص مراجعه نکند، مستعفی محسوب می‌شود.
6. کارگر مستعفی به ازای هر سال سابقه کار، یک ماه آخرین حقوق را به عنوان حق سنوات دریافت می‌کند.

مقالات مرتبط

• تحلیل حقوقی و اقتصادی تأثیر بیماری‌های پاندمیک بر اجرای تعهدات قراردادی

رویه های قضایی

• رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره اعلام تعارض آراء صادره از شعب ۱۰ بدوی و دوم تجدیدنظر دیوان عدالت اداری
• رای شعبه تجدیدنظر دیوان عدالت اداری درباره احتساب ایام تعلیق کارگر در سابقه خدمت