ماده ۳۴۴ قانون آیین دادرسی کیفری

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۳۴۴ قانون آیین دادرسی کیفری: هرگاه ابلاغ احضاریه به علت معلوم نبودن محل اقامت متهم ممکن نباشد و به طریق دیگر نیز ابلاغ احضاریه مقدور نشود، وقت رسیدگی تعیین و مفاد احضاریه یک نوبت در یکی از روزنامه‌های کثیرالانتشار ملی یا محلی آگهی می‌شود. تاریخ انتشار آگهی تا روز رسیدگی نباید کمتر از یک ماه باشد. چنانچه نوع اتهام با حیثیت اجتماعی متهم یا عفت عمومی منافی باشد در آگهی قید نمی‌شود.

پیشینه

سابقاً ماده ۱۸۰ قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب ۱۳۷۸)، در این خصوص وضع شده بود.[۱]

مواد مرتبط

نکات تفسیری دکترین ماده 344 قانون آیین دادرسی کیفری

عده ای بیان نموده‌اند که در فرض اعلام اقامتگاه توسط متهم در مرحله تحقیقات مقدماتی به مقامات تحقیق و گواهی نقل مکان متهم به محلی نامعلوم از سوی مأمور ابلاغ در مرحله دادرسی، نمی توان در این شرایط احضار متهم را از طریق آگهی به عمل آورد، چرا که در چنین شرایطی وظیفه تغییر محل اقامت به عهده خود متهم بوده‌است،[۲] البته اگر در فرضی متهم با وجود حضور در مرحله تحقیقات مقدماتی، محل اقامت خود را اعلام ننموده باشد، اعمال مفاد ماده فوق امکان‌پذیر است.[۳]

ضمنا عده ای معتقدند در فرض عدم پرداخت هزینه نشر آگهی از سوی شاکی، پرداخت این هزینه با دولت است.[۴]

نکات توضیحی ماده 344 قانون آیین دادرسی کیفری

ماده فوق در خصوص نحوه احضار متهم در فرض مجهول بودن محل اقامت وی است. این امر با رعایت مقررات این ماده مستلزم دعوت متهم از طریق انتشار آگهی از طریق روزنامه کثیر الانتشار است. در این خصوص تهیه پیش نویس آگهی احضار را باید از وظایف مدیر دفتر دانست.[۵]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 344 قانون آیین دادرسی کیفری

  1. در صورت نامعلوم بودن محل اقامت متهم، ابلاغ احضاریه به صورت معمول امکان‌پذیر نیست.
  2. اگر ابلاغ احضاریه به طرق دیگر نیز مقدور نباشد، باید به روش دیگری اقدام شود.
  3. وقت رسیدگی تعیین می‌شود و مفاد احضاریه باید در روزنامه‌های کثیرالانتشار ملی یا محلی منتشر شود.
  4. فاصله زمانی بین انتشار آگهی و روز رسیدگی نباید کمتر از یک ماه باشد.
  5. در صورتی که نوع اتهام با حیثیت اجتماعی متهم یا عفت عمومی منافات داشته باشد، اطلاعات مربوطه در آگهی ذکر نمی‌شود.

رویه های قضایی

به موجب نظریه ۷/۸۰۲۴–۱۳۷۲/۱۱/۹ آخرین نشانی صادر کننده چک محلی است که هنگام افتتاح حساب یا بعداً به بانک معرفی شده‌است.[۶]

منابع

  1. ↑ عباس زراعت و علی مهاجری. آیین دادرسی کیفری (جلد دوم). چاپ 3. فکرسازان، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 512748
  2. ↑ عباس زراعت و علی مهاجری. آیین دادرسی کیفری (جلد دوم). چاپ 3. فکرسازان، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 512772
  3. ↑ عباس زراعت و علی مهاجری. آیین دادرسی کیفری (جلد دوم). چاپ 3. فکرسازان، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 512760
  4. ↑ بهرام بهرامی. اجرای احکام کیفری. چاپ 1. نگاه بینه، 1382.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1645608
  5. ↑ مصطفی اصغرزاده بناب. وظایف و تکالیف قانونی مأمورین ابلاغ در قوانین موضوعه. چاپ 1. خرسندی، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3057552
  6. ↑ مجموعه قوانین و مقررات آیین دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 11. معاونت حقوقی ریاست جمهوری، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 497492
برگرفته از «https://wikihoghoogh.net/w/index.php?title=ماده_۳۴۴_قانون_آیین_دادرسی_کیفری&oldid=439649»