ماده ۴۱۲ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
دادگاه اطفال و نوجوانان وقت جلسه رسيدگي را تعيين و به والدين ، اولياء يا سرپرست قانوني طفل يا نوجوان ، وكيل وي و دادستان و شاكي ابلاغ مي كند .
'''ماده ۴۱۲ قانون آیین دادرسی کیفری''': [[دادگاه اطفال و نوجوانان]] وقت جلسه رسیدگی را تعیین و به والدین، [[ولی|اولیاء]] یا [[سرپرست قانونی]] [[طفل]] یا [[نوجوان]]، وکیل وی و [[دادستان]] و [[شاکی خصوصی|شاکی]] [[ابلاغ]] می‌کند.
تبصره 1 ماده 412: هرگاه در موقع رسيدگي سن متهم هجده سال و يا بيشتر باشد ، وقت دادرسي به متهم يا وكيل او ابلاغ مي شود .
 
تبصره 2 ماده 412: در جرائم تعزيري درجه شش ، هفت و هشت و همچنين در جرائم تعزيري كه مجازات قانوني آنها غير از حبس است ، هرگاه متهم و والدين يا سرپرست قانوني او و همچنين در صورت داشتن وكيل ، وكيل او حاضر باشند و درخواست رسيدگي نمايند و موجبات رسيدگي نيز فراهم باشد ، دادگاه مي تواند بدون تعيين وقت ، رسيدگي و اتخاذ تصميم نمايد .
تبصره ۱ - هرگاه در موقع رسیدگی سن [[متهم]] هجده سال یا بیشتر باشد، وقت [[دادرسی]] به متهم یا وکیل او ابلاغ می‌شود.
*{{زیتونی|[[ماده ۴۱۱ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}}
 
*{{زیتونی|[[ماده ۴۱۳ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}}
تبصره ۲ - در [[تعزیر|جرائم تعزیری]] [[درجه‌بندی مجازات‌های تعزیری|درجه]] شش، هفت و هشت و همچنین در جرائم تعزیری که مجازات قانونی آنها غیر از حبس است، هرگاه متهم و والدین یا سرپرست قانونی او و همچنین در صورت داشتن وکیل، وکیل او حاضر باشند و درخواست رسیدگی نمایند و موجبات رسیدگی نیز فراهم باشد، دادگاه می‌تواند بدون تعیین وقت، رسیدگی و اتخاذ تصمیم نماید.
* {{زیتونی|[[ماده ۴۱۱ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}}
* {{زیتونی|[[ماده ۴۱۳ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}}
 
== پیشینه ==
== پیشینه ==
سابقاً ماده 227 قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب 1378) در این خصوص وضع شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=708512|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref>
سابقاً [[ماده ۲۲۷ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸|ماده ۲۲۷ قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب ۱۳۷۸)]]، در این خصوص وضع شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=708512|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref>


== انتقادات ==
== انتقادات ==
عده ای تبصره دوم ماده فو را به دلیل عدم پیش بینی صریح حضور یا موافقت شاکی، خلاف اصل ترافعی بودن دادرسی دانسته و به آن ایراد وارد کرده اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4709600|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>
عده ای تبصره دوم ماده فوق را به دلیل عدم پیش‌بینی صریح حضور یا موافقت شاکی، خلاف [[رسیدگی ترافعی|اصل ترافعی بودن دادرسی]] دانسته و به آن ایراد وارد کرده‌اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4709600|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>
 
== مقالات مرتبط ==
 
* [[بررسی آرای حضوری و غیابی صادره از دادگاه اطفال و نوجوانان: رفع ابهامات]]
 
== رویه های قضایی ==
 
* [[نظریه شماره 7/99/1069 مورخ 1399/08/25 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم حضور مشاور یا وکیل،والدین و ولی طفل یا نوجوان در دادگاه اطفال و نوجوانان]]
* [[نظریه شماره 1250/95/7 مورخ 1395/05/27 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]]


== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}}
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}}
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]]
[[رده:دادگاه‌های کیفری، رسیدگی و صدور رای]]
[[رده:رسیدگی در دادگاه اطفال و نوجوانان]]
[[رده:ترتیب رسیدگی]]
[[رده:دادگاه اطفال و نوجوانان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۰۶

ماده ۴۱۲ قانون آیین دادرسی کیفری: دادگاه اطفال و نوجوانان وقت جلسه رسیدگی را تعیین و به والدین، اولیاء یا سرپرست قانونی طفل یا نوجوان، وکیل وی و دادستان و شاکی ابلاغ می‌کند.

تبصره ۱ - هرگاه در موقع رسیدگی سن متهم هجده سال یا بیشتر باشد، وقت دادرسی به متهم یا وکیل او ابلاغ می‌شود.

تبصره ۲ - در جرائم تعزیری درجه شش، هفت و هشت و همچنین در جرائم تعزیری که مجازات قانونی آنها غیر از حبس است، هرگاه متهم و والدین یا سرپرست قانونی او و همچنین در صورت داشتن وکیل، وکیل او حاضر باشند و درخواست رسیدگی نمایند و موجبات رسیدگی نیز فراهم باشد، دادگاه می‌تواند بدون تعیین وقت، رسیدگی و اتخاذ تصمیم نماید.

پیشینه

سابقاً ماده ۲۲۷ قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب ۱۳۷۸)، در این خصوص وضع شده بود.[۱]

انتقادات

عده ای تبصره دوم ماده فوق را به دلیل عدم پیش‌بینی صریح حضور یا موافقت شاکی، خلاف اصل ترافعی بودن دادرسی دانسته و به آن ایراد وارد کرده‌اند.[۲]

مقالات مرتبط

رویه های قضایی

منابع

  1. عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 708512
  2. علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4709600