ماده ۴۱۲ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۴۱۲ قانون آیین دادرسی کیفری''': [[دادگاه اطفال و نوجوانان]] وقت جلسه رسیدگی را تعیین و به والدین، [[ولی|اولیاء]] یا [[سرپرست قانونی]] [[طفل]] یا [[نوجوان]]، وکیل وی و [[دادستان]] و [[شاکی خصوصی|شاکی]] [[ابلاغ]] می‌کند. | '''ماده ۴۱۲ قانون آیین دادرسی کیفری''': [[دادگاه اطفال و نوجوانان]] وقت جلسه رسیدگی را تعیین و به والدین، [[ولی|اولیاء]] یا [[سرپرست قانونی]] [[طفل]] یا [[نوجوان]]، وکیل وی و [[دادستان]] و [[شاکی خصوصی|شاکی]] [[ابلاغ]] می‌کند. | ||
تبصره ۱ - هرگاه در موقع رسیدگی سن متهم هجده سال یا بیشتر باشد، وقت [[دادرسی]] به متهم یا وکیل او ابلاغ می‌شود. | تبصره ۱ - هرگاه در موقع رسیدگی سن [[متهم]] هجده سال یا بیشتر باشد، وقت [[دادرسی]] به متهم یا وکیل او ابلاغ می‌شود. | ||
تبصره ۲ - در [[تعزیر|جرائم تعزیری]] [[درجه‌بندی مجازات‌های تعزیری|درجه]] شش، هفت و هشت و همچنین در جرائم تعزیری که مجازات قانونی آنها غیر از حبس است، هرگاه متهم و والدین یا سرپرست قانونی او و همچنین در صورت داشتن وکیل، وکیل او حاضر باشند و درخواست رسیدگی نمایند و موجبات رسیدگی نیز فراهم باشد، دادگاه می‌تواند بدون تعیین وقت، رسیدگی و اتخاذ تصمیم نماید. | تبصره ۲ - در [[تعزیر|جرائم تعزیری]] [[درجه‌بندی مجازات‌های تعزیری|درجه]] شش، هفت و هشت و همچنین در جرائم تعزیری که مجازات قانونی آنها غیر از حبس است، هرگاه متهم و والدین یا سرپرست قانونی او و همچنین در صورت داشتن وکیل، وکیل او حاضر باشند و درخواست رسیدگی نمایند و موجبات رسیدگی نیز فراهم باشد، دادگاه می‌تواند بدون تعیین وقت، رسیدگی و اتخاذ تصمیم نماید. | ||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
== انتقادات == | == انتقادات == | ||
عده ای تبصره دوم ماده فوق را به دلیل عدم پیش‌بینی صریح حضور یا موافقت شاکی، خلاف [[اصل ترافعی بودن دادرسی]] دانسته و به آن ایراد وارد کرده‌اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4709600|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> | عده ای تبصره دوم ماده فوق را به دلیل عدم پیش‌بینی صریح حضور یا موافقت شاکی، خلاف [[رسیدگی ترافعی|اصل ترافعی بودن دادرسی]] دانسته و به آن ایراد وارد کرده‌اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4709600|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۲۰ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۱
ماده ۴۱۲ قانون آیین دادرسی کیفری: دادگاه اطفال و نوجوانان وقت جلسه رسیدگی را تعیین و به والدین، اولیاء یا سرپرست قانونی طفل یا نوجوان، وکیل وی و دادستان و شاکی ابلاغ می‌کند.
تبصره ۱ - هرگاه در موقع رسیدگی سن متهم هجده سال یا بیشتر باشد، وقت دادرسی به متهم یا وکیل او ابلاغ می‌شود.
تبصره ۲ - در جرائم تعزیری درجه شش، هفت و هشت و همچنین در جرائم تعزیری که مجازات قانونی آنها غیر از حبس است، هرگاه متهم و والدین یا سرپرست قانونی او و همچنین در صورت داشتن وکیل، وکیل او حاضر باشند و درخواست رسیدگی نمایند و موجبات رسیدگی نیز فراهم باشد، دادگاه می‌تواند بدون تعیین وقت، رسیدگی و اتخاذ تصمیم نماید.
پیشینه
سابقاً ماده ۲۲۷ قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب ۱۳۷۸)، در این خصوص وضع شده بود.[۱]
انتقادات
عده ای تبصره دوم ماده فوق را به دلیل عدم پیش‌بینی صریح حضور یا موافقت شاکی، خلاف اصل ترافعی بودن دادرسی دانسته و به آن ایراد وارد کرده‌اند.[۲]
منابع
- ↑ عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 708512
- ↑ علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4709600