ماده ۱۷۹ قانون آیین دادرسی کیفری

ماده ۱۷۹ قانون آیین دادرسی کیفری: متهمی که بدون عذر موجه حضور نیابد یا عذر موجه خود را اعلام نکند، به دستور بازپرس جلب می‌شود.

تبصره - در صورتی که احضاریه، ابلاغ قانونی شده باشد و بازپرس احتمال دهد که متهم از احضاریه مطلع نشده‌است، وی را فقط برای یک بار دیگر احضار می‌نماید.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۱۷۸ قانون آیین دادرسی کیفری
• ماده ۱۸۰ قانون آیین دادرسی کیفری
• ماده ۱۱۷ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸

توضیح واژگان

«جلب» در لغت به معنای دستگیر کردن و در اصطلاح حقوقی به معنای آوردن و هدایت کردن متهم نزد مقامات صالح قضایی، بدون مجوز نگهداری وی در محل معین است.

پیشینه

سابقاً ماده ۱۱۷ قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب ۱۳۷۸) در این خصوص وضع شده بود.

نکات تفسیری دکترین ماده 179 قانون آیین دادرسی کیفری

جلب متهم در موارد مختلفی ممکن است صورت گیرد، یکی از این موارد، حالتی است که در آن متهم طبق اصل، برای تفهیم اتهام احضار شدهو با این وجود در وقت مقرر حضور نیافته و جهات عذر موجه خود را نیز ارسال نداشته یا در فرض ارسال، این جهات موجه تشخیص داده نشده‌اند.در واقع در این‌جا می‌توان از دستور جلب سخن به میان آورد که به معنای دستور دستگیری شخص احضار شونده از طریق مأمور ضابط است،به عبارت دیگر نتیجه عدم حضور متهم را باید جلب او دانست،پس در مرحله نخست، شرایط جلب متهم را می‌توان بدین شرح برشمرد:

۱-تعیین وقت و ابلاغ آن به متهم از طریق احضاریه

۲-عدم حضور متهم در موعد مقرر

۳-عدم ذکر علت موجه عدم حضور به صورت کتبی

همچنین جلب متهم منوط به وجود شواهدی مبنی به ارتکاب جرم از سوی او است؛ لذا در فرض عدم حضور متهم پس از ابلاغ احضار نامه نیز در صورت عدم احراز این دلایل، امکان جلب وی میسر نیست،به علاوه این جلب را باید توسط برگ جلب انجام داد، همچنین این برگ باید به شخص متهم ابلاغ گردد، علاوه بر این جلب متهم همواره لازم نیست مسبوق به احضار وی باشد.گفتنی است اگرچه اختیارات مقامات تحقیق در صدور و اجرای دستور جلب بسیار وسیع است، اما مقتضای رعایت شأن قاضی، رعایت موازین قانونی و حیثیت افراد در این خصوص بوده و جلب باید بجز موارد فوری در روز انجام شود.

نکات توضیحی ماده 179 قانون آیین دادرسی کیفری

دستور جلب فقط در خصوص شاهد و متهم امکان پذیر بوده و شخص شاکی را نمی توان جلب کرد. عده ای معتقدند قرار جلب متهم باید بلافاصله و بدون هیچگونه تشریفاتی اجرا شود.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 179 قانون آیین دادرسی کیفری

1. متهم باید با عذر موجه در جلسه حاضر شود یا عذر موجه خود را به دادگاه اعلام کند.
2. در صورت عدم حضور بدون عذر موجه، متهم به دستور بازپرس جلب می‌شود.
3. اگر احضاریه به صورت قانونی ابلاغ شده باشد و بازپرس احتمال دهد که متهم از آن مطلع نشده است، امکان احضار مجدد او فقط برای یک بار وجود دارد.
4. ابلاغ قانونی احضاریه شرط لازم برای بررسی احتمال آگاه نبودن متهم از احضاریه است.

رویه های قضایی

• رای دادگاه درباره لزوم تقاضای دادسرا جهت صدور حکم بابت جنبه عمومی (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۲۳۸۰۰۰۸۶۳)
• نظریه شماره 7/98/1700 مورخ 1398/11/14 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

به موجب حکم شماره ۱۱۷۴–۱۳۱۲/۱۰/۲۷ عدم جلب متهم در صورت عدم حضور و عدم ارسال گواهی عدم امکان حضور، تخلف است.