ماده ۳۰۷ قانون آیین دادرسی کیفری

ماده ۳۰۷ قانون آیین دادرسی کیفری(اصلاحی ۲۴/۰۳/۱۳۹۴): رسیدگی به اتهامات رؤسای قوای سه‌گانه و معاونان و مشاوران آنان، رئیس و اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام، اعضای شورای نگهبان، نمایندگان مجلس شورای اسلامی و خبرگان رهبری، وزیران و معاونان وزیران، دارندگان پایه قضائی، رئیس و دادستان دیوان محاسبات، سفیران، استانداران، فرمانداران مراکز استان و جرائم عمومی افسران نظامی و انتظامی از درجه سرتیپ و بالاتر یا دارای درجه سرتیپ دومی شاغل در محلهای سرلشکری یا فرماندهی تیپ مستقل، مدیران کل اطلاعات استانها حسب مورد، در صلاحیت دادگاه‌های کیفری تهران است، مگر آنکه رسیدگی به این جرائم به موجب قوانین خاص در صلاحیت مراجع دیگری باشد.

تبصره ۱ - شمول این ماده بر دارندگان پایه قضائی و افسران نظامی و انتظامی در صورتی است که حسب مورد، در قوه قضائیه یا نیروهای مسلح انجام وظیفه کنند.

تبصره ۲ - رسیدگی به اتهامات افسران نظامی و انتظامی موضوع این ماده که در صلاحیت سازمان قضائی نیروهای مسلح می‌باشد، حسب مورد در صلاحیت دادگاه نظامی یک یا دو تهران است.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۳۰۶ قانون آیین دادرسی کیفری
• ماده ۷۸ قانون آیین دادرسی کیفری
• ماده ۱۱ قانون مبارزه با پولشویی

توضیح واژگان

مقصود از قوانین خاص، مقررات خاص مرتبط به این قانون یا دیگر قوانین است.

نکات تفسیری دکترین ماده 307 قانون آیین دادرسی کیفری

ماده فوق را باید استثنایی بر اصول صلاحیت محلی دانست که دادگاه صالح به رسیدگی به جرایم را دادگاه محل وقوع جرم می‌داند، منتها این ماده صلاحیت مذکور را به نفع دادگاه‌های پایتخت تغییر داده‌است.این صلاحیت اعم از آن است که جرم ارتکابی مرتبط با وظایف شغلی گروه‌های احصاء شده در این ماده باشد یا ارتباطی به آن نداشته باشد.عده ای بر این باورند که با توجه به مصونیت قضایی قاضی، رسیدگی به تخلفات وی با رسیدگی به تخلفات دیگر افراد باید متفاوت باشد؛ لذا لازم است ابتدا پرونده وی در دادسرای انتظامی قضات مطرح شود.

استثناء پیش‌بینی شده در قسمت اخیر ماده فوق مربوط به موارد خاصی همچون صلاحیت دادگاه‌های ویژه روحانیت می‌باشد که از دادگاه‌های کیفری احصاء شده در این قانون خارج هستند.

نکات توضیحی ماده 307 قانون آیین دادرسی کیفری

رسیدگی به جرایم افراد مذکور در ماده در دادگاه کیفری استان تهران خواهد بود. این امر در خصوص نمایندگان مجلس نیز صادق است و باید صلاحیت دادگاه کیفری تهران بر حسب نوع جرم ارتکابی تعیین شده و حسب مورد پرونده به دادگاه کیفری یک یا دو ارجاع داده شود.همچنین رسیدگی به اتهامات افسران نظامی و انتظامی موضوع ماده فوق که در صلاحیت سازمان قضایی نیروهای مسلح است، حسب مورد در صلاحیت دادگاه های نظامی یک یا دو تهران است.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 307 قانون آیین دادرسی کیفری

1. رسیدگی به اتهامات مقامات بلندپایه و سیاسی مانند رؤسای قوای سه‌گانه و معاونان و مشاوران آنان در صلاحیت دادگاه‌های کیفری تهران است.
2. این قانون شامل رئیس و اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام و اعضای شورای نگهبان نیز می‌شود.
3. نمایندگان مجلس شورای اسلامی و خبرگان رهبری و وزیران و معاونان وزیران تحت شمول این ماده قرار دارند.
4. دارندگان پایه قضائی و مقامات قضائی خاص مانند رئیس و دادستان دیوان محاسبات مشمول این ماده هستند.
5. سفیران، استانداران و فرمانداران مراکز استان نیز در همین دسته‌بندی قرار دارند.
6. جرائم عمومی افسران نظامی و انتظامی با درجات بالا (سرتیپ و بالاتر) نیز در صلاحیت دادگاه‌های کیفری تهران است.
7. مدیران کل اطلاعات استانهاً نیز مشمول این قانون می‌شوند.
8. این صلاحیت‌دادگاه‌ها شامل شرایط خاصی است که ممکن است با قوانین خاص، مرجع دیگر دارای صلاحیت باشد.
9. تبصره ۱ مشخص می‌کند که دارندگان پایه قضائی و افسران نظامی و انتظامی باید در قوه قضائیه یا نیروهای مسلح انجام وظیفه کنند تا این ماده شامل آنها شود.
10. تبصره ۲ بیان می‌کند که اتهامات افسران نظامی و انتظامی که در صلاحیت سازمان قضائی نیروهای مسلح هستند، در دادگاه نظامی یک یا دو تهران بررسی می‌شوند.

رویه های قضایی

• رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره مرجع صالح رسیدگی به اتهامات قضات جانباز در حالت اشتغال
• رای وحدت رویه شماره ۷۶۲ مورخ ۱۳۹۶/۸/۲: با توجه به مسئولیت رؤسا و اعضای شعب سازمان تعزیرات حکومتی در رسیدگی به جرائم قاچاق کالا و ارز و وصف قضایی موضوع و با توجه به صراحت مواد ۴۹ و ۶۰ قانون تعزیرات حکومتی مصوب ۱۳۹۲ بر اشتغال دارندگان پایه‌های قضایی در شعب مرقوم و انحصار صلاحیت دادسرا و محاکم کیفری مستقر در مرکز استان در رسیدگی به موارد مذکور در ماده ۷۴ این قانون و با توجه به ادبیات اداری و شرایط مقرر برای اعضای شعب ویژه رسیدگی‌کننده به قاچاق کالا و ارز و دلالت «مرکز» به فرد اجلای آن یعنی مرکز کشور، رسیدگی به کلیه اتهامات رؤسا و اعضای شعب سازمان تعزیرات حکومتی که در مقام رسیدگی به پرونده‌های قاچاق کالا و ارز مرتکب می‌شوند در صلاحیت دادسرا و دادگاه‌های تهران بوده و آراء شعب یازدهم و سی و هفتم دیوان عالی کشور که با این نظر انطباق دارند صحیح و قانونی تشخیص می‌گردند این رأی طبق ماده ۴۷۱ قانون آیین دادرسی کیفری در موارد مشابه برای شعب دیوان عالی کشور، دادگاه‌ها و سایر مراجع اعم از قضایی و غیر آن لازم‌الاتباع است.
• نظریه مشورتی شماره ۷/۹۴/۹۹۵ مورخ ۱۳۹۴/۴/۲۱ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: ۲-مقامات ذکر شده در مواد ۳۰۷ و ۳۰۸ قانون آئین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲، دو دسته هستند؛ دسته اوّل دارای مصونیت قضائی می‌باشند، در مورد آنها چنانچه مرتکب جرم مشهود شده باشند ضابطان دادگستری باید اقدامات لازم را برای جلوگیری از امحاء آثار و ادوات و آلات و ادّله جرم به عمل آورند بدون اینکه متعرض آنها شده باشند، سپس مراتب را فوری وفق مقررات مواد ۴۶ و ۴۴ این قانون جهت کسب تکلیف، به دادستان اطلاع دهند؛ اما در مورد کسانی که فاقد مصونیتهای مذکور هستند، ضابطان باید وفق مقررات عمومی قانون مارالذکر عمل نمایند.
• نظریه شماره 1014/95/7 مورخ 1395/05/03 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
• نظریه شماره 1086/95/7 مورخ 1395/05/11 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
• نظریه شماره 7/1401/963 مورخ 1401/09/21 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره مرجع رسیدگی به جرایم کارکنان قضایی سازمان تعزیرات حکومتی
• نظریه شماره 1014/95/7 مورخ 1395/05/03 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
• نظریه شماره 7/99/822 مورخ 1399/07/06 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره مرجع صالح به رسیدگی جرایم فرمانده انتظامی شهرستان و روسای بانک های شهرستان
• نظریه شماره 1086/95/7 مورخ 1395/05/11 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

مقالات مرتبط

• رویکرد بازدارنده سیاست جنایی تقنینی ایران در جرایم علیه امنیت
• چالش‌های تشریفات رسیدگی درمرحله تحیقات مقدماتی در ارتکاب شبکه ای ارتشاء و اختلاس و کلاهبرداری و شرکت های هرمی