ماده ۱۷ قانون آیین دادرسی کیفری

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۷ قانون آیین دادرسی کیفری: دادگاه مکلف است ضمن صدور رأی کیفری، در خصوص ضرر و زیان مدعی خصوصی نیز طبق ادله و مدارک موجود رأی مقتضی صادر کند، مگر آنکه رسیدگی به ضرر و زیان مستلزم تحقیقات بیشتر باشد که در این صورت، دادگاه رأی کیفری را صادر و پس از آن به دعوای ضرر و زیان رسیدگی می‌نماید.

مواد مرتبط

پیشینه

سابقاً قانون اصول محاکمات جزایی در جهت تأمین هرچه بهتر منافع متهم در دادرسی‌های کیفری، به دادگاه جزایی اجازه نمی‌داد که در صورت تبرئه متهم، وارد رسیدگی به دعوای ضرر و زیان شود و در این فرض رسیدگی به دعوای ضرر و زیان به دادگاه حقوقی احاله می‌شد.[۱] مطابق ‌ماده 13 قوانین موقتی محاکمات جزایی مصوب 1291: «چون رسیدگی به دعوی خصوصی در محاکم جزا فرع بر دعوی عمومی است پس از صدور حکم در برائت ذمه متهم محکمه جزا دیگر‌ نمی‌تواند دعوی خصوصی را تعقیب نماید ولی مدعی خصوصی در این موارد می‌تواند به محکمه حقوق رجوع نموده ضرر و زیان خود را مطالبه کند».

همچنین، در صورتیکه متهم تبرئه نشده باشد، مطابق ماده 14 آن قانون: «پس از آن که محکمه جزا در خصوص دعوی عمومی حکمی صادر نمود در همان مجلس حکم دعوی خصوصی را نیز صادر می‌کند و‌ اگر حکم دعوی خصوصی را صادر نکرد مدعی خصوصی در صورتی که ایفای حق خصوصی خود را بخواهد باید به محکمه حقوق رجوع نماید».

نکات تفسیری دکترین ماده 17 قانون آیین دادرسی کیفری

چنانچه مدعی خصوصی، مرجع کیفری را جهت مطالبه جبران ضرر و زیان ناشی از جرم انتخاب کند، اگر دادگاه کیفری متهم را مجرم تشخیص دهد، مکلف است ضمن صدور حکم کیفری، حکم ضرر و زیان مدعی خصوصی را نیز صادر کند، تنها در صورتی که رسیدگی به ضرر و زیان نیازمند تحقیقات بیشتری باشد، دادگاه حکم جزایی را صادر می‌کند و پس از آن به دادخواست ضرر و زیان رسیدگی می‌کند و حکم مقتضی را صادر می‌کند،[۲]به عبارتی دیگر اگر دادگاه نسبت به جنبه عمومی، وقوع جرم را محرز بداند، ملزم است نسبت به جنبه خصوصی نیز مجرم را محکوم به جبران ضرر و زیان ناشی از جرم کند،[۳]در واقع این ماده، تأکید دیگری بر امکان رسیدگی دادگاه کیفری به امر خصوصی است، اقدامی برخلاف صلاحیت ذاتی این دادگاه و استثنایی که ارتکاب جرم به عنوان منشأ ضرر و زیان، مجوز آن را می‌دهد.[۴]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 17 قانون آیین دادرسی کیفری

  • تکلیف دادگاه در صدور رأی کیفری و ضرر و زیان: دادگاه مکلف است علاوه بر صدور رأی کیفری، در خصوص ضرر و زیان مدعی خصوصی نیز بر اساس ادله و مدارک موجود رأی مقتضی صادر کند.
  • استثنا برای رسیدگی به ضرر و زیان: اگر رسیدگی به ضرر و زیان نیاز به تحقیقات بیشتر داشته باشد، دادگاه ابتدا رأی کیفری را صادر کرده و سپس به دعوای ضرر و زیان رسیدگی می‌کند.
  • پیوستگی رسیدگی به ضرر و زیان با دادرسی کیفری: در صورتی که تحقیقات و رسیدگی به ضرر و زیان نیاز به بررسی‌های خاص نداشته باشد، دادگاه به طور همزمان با دادرسی کیفری به ضرر و زیان رسیدگی می‌کند، که نشان‌دهنده پیوستگی دادرسی کیفری و حقوقی در برخی موارد است.
  • اعمال ادله و مدارک موجود برای تصمیم‌گیری: دادگاه در صورتی که رسیدگی به ضرر و زیان امکان‌پذیر باشد، باید بر اساس ادله و مدارک موجود تصمیم‌گیری کند، که این مسئله لزوم توجه به مدارک و اسناد اثباتی را برای مدعی خصوصی تأکید می‌کند.
  • فرآیند تفکیک رسیدگی: در صورتی که نیاز به تحقیقات بیشتر باشد، رسیدگی به ضرر و زیان به تأخیر می‌افتد و دادگاه ابتدا حکم کیفری را صادر می‌کند، سپس در مرحله‌ای جداگانه به ضرر و زیان رسیدگی خواهد شد.

رویه های قضایی

مقالات مرتبط

منابع

  1. محمود آخوندی اصل. آیین دادرسی کیفری (جلد چهارم). چاپ 2. سازمان چاپ و انتشارات، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2084112
  2. رجب گلدوست جویباری. آیین دادرسی کیفری منطبق با ق.آ.د. ک جدید مصوب 1392. چاپ 2. جنگل، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4874792
  3. رجب گلدوست جویباری. آیین دادرسی کیفری منطبق با ق.آ.د. ک جدید مصوب 1392. چاپ 2. جنگل، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4925536
  4. علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4649436
  5. پیشینه رویه قضایی در ایران در ارتباط با آیین دادرسی کیفری- جلد اول. چاپ 2. مرکز مطبوعات و انتشارات قوه قضائیه، 1396.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6279276
  6. اسماعیل ساولانی. قانون آیین دادرسی کیفری بر اساس آخرین اصلاحات 1394 (آرای وحدت رویه و نظریات مشورتی اداره کل حقوقی). چاپ 9. دادآفرین، 1399.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6279288