ماده ۲۹۸ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''ماده ۲۹۸ قانون آیین دادرسی کیفری:'''(اصلاحي 24/03/1394)- دادگاه اطفال و نوجوانان با حضور يك قاضي و يك مشاور تشكيل مي شود . نظر مشاور ، مشورتي است .  
'''ماده ۲۹۸ قانون آیین دادرسی کیفری''' (اصلاحی ۲۴/۰۳/۱۳۹۴): [[دادگاه اطفال و نوجوانان]] با حضور یک قاضی و یک [[مشاور دادگاه|مشاور]] تشکیل می‌شود. نظر مشاور، مشورتی است.
تبصره ماده 298: در هر حوزه قضايي شهرستان يك يا چند شعبه دادگاه اطفال و نوجوانان بر حسب نياز تشكيل مي شود . تا زماني كه دادگاه اطفال و نوجوانان در محلي تشكيل نشده است ، به كليه جرايم اطفال و نوجوانان به جز جرايم مشمول ماده ( 315 ) اين قانون ، در شعبه دادگاه كيفري دو يا دادگاهي كه وظايف آن را انجام مي دهد رسيدگي مي شود .
 
*{{زیتونی|[[ماده ۲۹۷ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}}
تبصره - در هر [[حوزه قضایی]] شهرستان یک یا چند شعبه دادگاه اطفال و نوجوانان بر حسب نیاز تشکیل می‌شود. تا زمانی که دادگاه اطفال و نوجوانان در محلی تشکیل نشده‌است، به کلیه [[جرایم اطفال و نوجوانان]] به جز [[جرم|جرایم]] مشمول [[ماده ۳۱۵ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده (۳۱۵)]] این قانون، در شعبه [[دادگاه كيفری دو|دادگاه کیفری دو]] یا دادگاهی که وظایف آن را انجام می‌دهد رسیدگی می‌شود.
*{{زیتونی|[[ماده ۲۹۹ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}}
* {{زیتونی|[[ماده ۲۹۷ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}}
* {{زیتونی|[[ماده ۲۹۹ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}}
== مواد مرتبط ==
* [[ماده ۳۱۵ قانون آیین دادرسی کیفری]]
* [[ماده ۲۹۷ قانون آیین دادرسی کیفری]]
* [[ماده ۲۹۹ قانون آیین دادرسی کیفری]]
* [[ماده ۲۱۹ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸]]
== توضیح واژگان ==
== توضیح واژگان ==
طفل را باید کسی دانست که به حد بلوغ شرعی نرسیده است. این حد ملاک مسئولیت کیفری در نظر گرفته شده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1286468|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=13}}</ref>
«[[طفل]]« را باید کسی دانست که به حد [[بلوغ]] شرعی نرسیده‌است، این حد ملاک [[مسئولیت کیفری]] در نظر گرفته شده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1286468|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=13}}</ref>


همچنین «دادگاه اطفال و نوجوانان» را باید [[دادگاه اختصاصی|دادگاهی اختصاصی]] دانست که صالح به رسیدگی به [[جرم|جرایم]] افراد زیر هجده سال تمام شمسی است؛ لذا ملاک [[صلاحیت]] در این دادگاه را باید سن مرتکب در زمان ارتکاب جرم قرار داد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4695620|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> افراد زیر هجده سال اعم از آن که [[بلوغ|بالغ]] یا [[صغر|نابالغ]] باشند، در این دادگاه‌ها مورد محاکمه قرار می‌گیرند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد اول و دوم) (از وقوع جرم تا اجرای حکم، دادسرا، مراحل کشف، تحقیق و تعقیب، دادگاه کیفری عمومی، دادگاه کیفری استان، تجدیدنظر، شعب تشخیص، فرجام، دعاوی ناشی از جرم، احکام و قرارهای کیفری، ادله اثبات جرم، وظایف قضات، وکلا و ضابطین دادگستری)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=پایدار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=891636|صفحه=|نام۱=سیدجلال الدین|نام خانوادگی۱=مدنی|چاپ=4}}</ref> البته گروهی معتقدند اطفال زیر شش سال تمام قابل [[تعقیب]] و محاکمه نیستند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد اول و دوم) (از وقوع جرم تا اجرای حکم، دادسرا، مراحل کشف، تحقیق و تعقیب، دادگاه کیفری عمومی، دادگاه کیفری استان، تجدیدنظر، شعب تشخیص، فرجام، دعاوی ناشی از جرم، احکام و قرارهای کیفری، ادله اثبات جرم، وظایف قضات، وکلا و ضابطین دادگستری)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=پایدار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=891624|صفحه=|نام۱=سیدجلال الدین|نام خانوادگی۱=مدنی|چاپ=4}}</ref>این جرایم در خصوص اطفال، در [[دادسرا]] مطرح نشده و [[دادرسی علنی|غیر علنی]] هستند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد دوم) (سازمان و صلاحیت مراجع کیفری)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=سازمان چاپ و انتشارات|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2762420|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=آخوندی اصل|چاپ=12}}</ref>
== پیشینه ==
== پیشینه ==
گروهی تبصره ماده فوق را با تبصره دو ماده 219 قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب 1378)منطبق دانسته اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278420|صفحه=|نام۱=صادق|نام خانوادگی۱=سلیمی|نام۲=امین|نام خانوادگی۲=بخشی زاده اهری|چاپ=1}}</ref>
گروهی تبصره ماده فوق را با تبصره ۲ [[ماده ۲۱۹ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸|ماده ۲۱۹ قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب ۱۳۷۸)]] منطبق دانسته‌اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278420|صفحه=|نام۱=صادق|نام خانوادگی۱=سلیمی|نام۲=امین|نام خانوادگی۲=بخشی زاده اهری|چاپ=1}}</ref>
 
== نکات تفسیری دکترین ماده 298 قانون آیین دادرسی کیفری ==
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
مشاور دادگاه را باید فردی بجز [[مستشار]] دادگاه دانست، مستشار دارای [[پایه قضایی]] و نیز دارای حق رأی است، اما مشاور پایه قضایی نداشته و حق رای نیز ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4694704|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>
مشاور دادگاه را باید فردی بجز مستشار دادگاه دانست. مستشار دارای پایه قضایی و نیز دارای حق رأی است. اما مشاور پایه قضایی نداشته و حق رای نیز ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4694704|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 298 قانون آیین دادرسی کیفری ==
 
{{هوش مصنوعی (ماده)}}
# دادگاه اطفال و نوجوانان با حضور یک قاضی و یک مشاور تشکیل می‌شود.
# نظر مشاور در دادگاه اطفال و نوجوانان جنبه مشورتی دارد.
# در هر حوزه قضایی شهرستان، بر حسب نیاز یک یا چند شعبه دادگاه اطفال و نوجوانان تشکیل می‌شود.
# تا زمانی که دادگاه اطفال و نوجوانان محلی تشکیل نشده باشد، به جرایم اطفال و نوجوانان در شعبه دادگاه کیفری دو رسیدگی می‌شود.
# جرایم مشمول ماده ۳۱۵ در این استثنا نمی‌گنجد و نیازمند دادگاه خاص خود هستند.
== رویه های قضایی ==
* [[نظریه شماره 7/98/830 مورخ 1398/10/15 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]]
* [[نظریه شماره 7/1401/304 مورخ 1401/05/29 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]]
* [[نظریه شماره 7/1401/909 مورخ 1401/09/02 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره اخذ تامین کیفری نسبت به اتهامات متعدد]]
* [[نظریه شماره 7/99/55 مورخ 1399/02/13 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره شیوه دادرسی در دادگاه بخش]]
* [[نظریه شماره 7/98/1850 مورخ 1399/01/18 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره رعایت تشریفات رسیدگی بدوی جرایم اطفال و نوجوانان در مرحله تجدید نظر]]
* [[نظریه شماره 7/99/1069 مورخ 1399/08/25 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم حضور مشاور یا وکیل،والدین و ولی طفل یا نوجوان در دادگاه اطفال و نوجوانان]]
== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}}
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}}
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]]
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]]
[[رده:دادگاه‌های کیفری، رسیدگی و صدور رای]]
[[رده:دادگاه‌های کیفری، رسیدگی و صدور رای]]
[[رده:تشکیلات و صلاحیت دادگاه‌های کیفری]]
[[رده:تشکیلات و صلاحیت دادگاه‌های کیفری]]
[[رده:دادگاه اطفال و نوجوانان]]
[[رده:دادگاه اطفال و نوجوانان]]
[[رده:مراجع قضایی]]
{{DEFAULTSORT:ماده 1490}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۲۱

ماده ۲۹۸ قانون آیین دادرسی کیفری (اصلاحی ۲۴/۰۳/۱۳۹۴): دادگاه اطفال و نوجوانان با حضور یک قاضی و یک مشاور تشکیل می‌شود. نظر مشاور، مشورتی است.

تبصره - در هر حوزه قضایی شهرستان یک یا چند شعبه دادگاه اطفال و نوجوانان بر حسب نیاز تشکیل می‌شود. تا زمانی که دادگاه اطفال و نوجوانان در محلی تشکیل نشده‌است، به کلیه جرایم اطفال و نوجوانان به جز جرایم مشمول ماده (۳۱۵) این قانون، در شعبه دادگاه کیفری دو یا دادگاهی که وظایف آن را انجام می‌دهد رسیدگی می‌شود.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

«طفل« را باید کسی دانست که به حد بلوغ شرعی نرسیده‌است، این حد ملاک مسئولیت کیفری در نظر گرفته شده‌است.[۱]

همچنین «دادگاه اطفال و نوجوانان» را باید دادگاهی اختصاصی دانست که صالح به رسیدگی به جرایم افراد زیر هجده سال تمام شمسی است؛ لذا ملاک صلاحیت در این دادگاه را باید سن مرتکب در زمان ارتکاب جرم قرار داد.[۲] افراد زیر هجده سال اعم از آن که بالغ یا نابالغ باشند، در این دادگاه‌ها مورد محاکمه قرار می‌گیرند.[۳] البته گروهی معتقدند اطفال زیر شش سال تمام قابل تعقیب و محاکمه نیستند.[۴]این جرایم در خصوص اطفال، در دادسرا مطرح نشده و غیر علنی هستند.[۵]

پیشینه

گروهی تبصره ماده فوق را با تبصره ۲ ماده ۲۱۹ قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب ۱۳۷۸) منطبق دانسته‌اند.[۶]

نکات تفسیری دکترین ماده 298 قانون آیین دادرسی کیفری

مشاور دادگاه را باید فردی بجز مستشار دادگاه دانست، مستشار دارای پایه قضایی و نیز دارای حق رأی است، اما مشاور پایه قضایی نداشته و حق رای نیز ندارد.[۷]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 298 قانون آیین دادرسی کیفری

  1. دادگاه اطفال و نوجوانان با حضور یک قاضی و یک مشاور تشکیل می‌شود.
  2. نظر مشاور در دادگاه اطفال و نوجوانان جنبه مشورتی دارد.
  3. در هر حوزه قضایی شهرستان، بر حسب نیاز یک یا چند شعبه دادگاه اطفال و نوجوانان تشکیل می‌شود.
  4. تا زمانی که دادگاه اطفال و نوجوانان محلی تشکیل نشده باشد، به جرایم اطفال و نوجوانان در شعبه دادگاه کیفری دو رسیدگی می‌شود.
  5. جرایم مشمول ماده ۳۱۵ در این استثنا نمی‌گنجد و نیازمند دادگاه خاص خود هستند.

رویه های قضایی

منابع

  1. ↑ علی خالقی. آیین دادرسی کیفری. چاپ 13. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1286468
  2. ↑ علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4695620
  3. ↑ سیدجلال الدین مدنی. آیین دادرسی کیفری (جلد اول و دوم) (از وقوع جرم تا اجرای حکم، دادسرا، مراحل کشف، تحقیق و تعقیب، دادگاه کیفری عمومی، دادگاه کیفری استان، تجدیدنظر، شعب تشخیص، فرجام، دعاوی ناشی از جرم، احکام و قرارهای کیفری، ادله اثبات جرم، وظایف قضات، وکلا و ضابطین دادگستری). چاپ 4. پایدار، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 891636
  4. ↑ سیدجلال الدین مدنی. آیین دادرسی کیفری (جلد اول و دوم) (از وقوع جرم تا اجرای حکم، دادسرا، مراحل کشف، تحقیق و تعقیب، دادگاه کیفری عمومی، دادگاه کیفری استان، تجدیدنظر، شعب تشخیص، فرجام، دعاوی ناشی از جرم، احکام و قرارهای کیفری، ادله اثبات جرم، وظایف قضات، وکلا و ضابطین دادگستری). چاپ 4. پایدار، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 891624
  5. ↑ محمود آخوندی اصل. آیین دادرسی کیفری (جلد دوم) (سازمان و صلاحیت مراجع کیفری). چاپ 12. سازمان چاپ و انتشارات، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2762420
  6. ↑ صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278420
  7. ↑ علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4694704
برگرفته از «https://wikihoghoogh.net/w/index.php?title=ماده_۲۹۸_قانون_آیین_دادرسی_کیفری&oldid=439597»