ماده ۲۱۱ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۲۱۱ قانون آیین دادرسی کیفری''':بازپرس | '''ماده ۲۱۱ قانون آیین دادرسی کیفری''': [[بازپرس]] می‌تواند در صورتی که [[شهادت|شاهد]] یا [[مطلع]] واجد شرایط شهادت نباشد، بدون یاد کردن [[سوگند]]، اظهارات او را برای اطلاع بیشتر استماع کند. | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۲۱۰ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۲۱۰ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۲۱۲ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۲۱۲ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
سابقاً ماده | سابقاً [[ماده ۱۵۶ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸|ماده ۱۵۶ قانون آیین داردسی کیفری (مصوب ۱۳۷۸)]] در این خصوص وضع شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی کیفری در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=خط سوم|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=640616|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=حمیدرضا|نام خانوادگی۲=حاجی زاده|نام۳=یاسر|نام خانوادگی۳=متولی جعفرآبادی|چاپ=2}}</ref> | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
شهود تحقیق باید قبل از اظهار اطلاعات خود، به شرح و کیفیت مقرر در قانون سوگند یاد | شهود تحقیق باید قبل از اظهار اطلاعات خود، به شرح و کیفیت مقرر در قانون سوگند یاد کنند، حال چنانچه شاهد تمام شرایط ادای شهادت را داشته اما حاضر به ادای سوگند نباشد، شهادت وی بدون اتیان سوگند استماع می‌شود، همچنین اگر شاهد فاقد شرایط شهادت بوده باشد، اطلاعات وی بدون ادای سوگند در راستای مزید اطلاع استماع می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد اول و دوم) (از وقوع جرم تا اجرای حکم، دادسرا، مراحل کشف، تحقیق و تعقیب، دادگاه کیفری عمومی، دادگاه کیفری استان، تجدیدنظر، شعب تشخیص، فرجام، دعاوی ناشی از جرم، احکام و قرارهای کیفری، ادله اثبات جرم، وظایف قضات، وکلا و ضابطین دادگستری)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=پایدار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=891040|صفحه=|نام۱=سیدجلال الدین|نام خانوادگی۱=مدنی|چاپ=4}}</ref> لذا اگرچه لازم است شهود برای رعایت اصل بی‌طرفی گواهان دارای شرایطی باشند، اما به نظر می‌رسد در صورت فقدان این شرایط نیز می‌توان بدون اخذ سوگند و صرفاً برای کسب اطلاعات بیشتر اطلاعات آنان را شنید،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجله حقوقی دادگستری شماره 56-57 دوره جدید پاییز و زمستان 1385|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1705604|صفحه=|نام۱=قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> در این حالت می‌توان اظهارات آن‌ها را نوعی [[اماره قضایی]] تلقی کرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4692740|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>در فرض عدم وجود جهات [[جرح]] در شاهد و نیز فقدان دلایلی مبنی بر کذب اظهارات وی، قاضی مکلف به صدور رای بر اساس شهادت شاهد است، در فرض عدم صحت قسمتی از شهادت، امکان تجزیه آن وجود دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=484536|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=مهاجری|چاپ=3}}</ref> | ||
=== نکات توضیحی === | |||
عده ای از ماده فوق چنین استنباط کرده اند که فقدان اعتبار شهادت شاهد به دلیل نخوردن قسم نمی باشد، بلکه فقدان سایر جهات است که اعتبار شهادت شاهد را مخدوش نموده و لذا در فرض وجود این شرایط و عدم سوگند، ممکن است باز هم شهادت شاهد معتبر باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ادله اثبات دعوا در امور مدنی و کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=تدریس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1640416|صفحه=|نام۱=عبدالرسول|نام خانوادگی۱=دیانی|چاپ=1}}</ref> | |||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
[[ماده | [[ماده ۱۳۱۵ قانون مدنی]]<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=484524|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=مهاجری|چاپ=3}}</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس|۲}} | ||
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | {{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | ||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
[[رده:کشف جرم و تحقیقات مقدماتی]] | |||
[[رده:احضار و تحقیق از شهود و مطلعان]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۲:۰۹
ماده ۲۱۱ قانون آیین دادرسی کیفری: بازپرس می‌تواند در صورتی که شاهد یا مطلع واجد شرایط شهادت نباشد، بدون یاد کردن سوگند، اظهارات او را برای اطلاع بیشتر استماع کند.
پیشینه
سابقاً ماده ۱۵۶ قانون آیین داردسی کیفری (مصوب ۱۳۷۸) در این خصوص وضع شده بود.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
شهود تحقیق باید قبل از اظهار اطلاعات خود، به شرح و کیفیت مقرر در قانون سوگند یاد کنند، حال چنانچه شاهد تمام شرایط ادای شهادت را داشته اما حاضر به ادای سوگند نباشد، شهادت وی بدون اتیان سوگند استماع می‌شود، همچنین اگر شاهد فاقد شرایط شهادت بوده باشد، اطلاعات وی بدون ادای سوگند در راستای مزید اطلاع استماع می‌شود.[۲] لذا اگرچه لازم است شهود برای رعایت اصل بی‌طرفی گواهان دارای شرایطی باشند، اما به نظر می‌رسد در صورت فقدان این شرایط نیز می‌توان بدون اخذ سوگند و صرفاً برای کسب اطلاعات بیشتر اطلاعات آنان را شنید،[۳] در این حالت می‌توان اظهارات آن‌ها را نوعی اماره قضایی تلقی کرد.[۴]در فرض عدم وجود جهات جرح در شاهد و نیز فقدان دلایلی مبنی بر کذب اظهارات وی، قاضی مکلف به صدور رای بر اساس شهادت شاهد است، در فرض عدم صحت قسمتی از شهادت، امکان تجزیه آن وجود دارد.[۵]
نکات توضیحی
عده ای از ماده فوق چنین استنباط کرده اند که فقدان اعتبار شهادت شاهد به دلیل نخوردن قسم نمی باشد، بلکه فقدان سایر جهات است که اعتبار شهادت شاهد را مخدوش نموده و لذا در فرض وجود این شرایط و عدم سوگند، ممکن است باز هم شهادت شاهد معتبر باشد.[۶]
مواد مرتبط
منابع
- ↑ عباس زراعت، حمیدرضا حاجی زاده و یاسر متولی جعفرآبادی. قانون آیین دادرسی کیفری در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. خط سوم، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 640616
- ↑ سیدجلال الدین مدنی. آیین دادرسی کیفری (جلد اول و دوم) (از وقوع جرم تا اجرای حکم، دادسرا، مراحل کشف، تحقیق و تعقیب، دادگاه کیفری عمومی، دادگاه کیفری استان، تجدیدنظر، شعب تشخیص، فرجام، دعاوی ناشی از جرم، احکام و قرارهای کیفری، ادله اثبات جرم، وظایف قضات، وکلا و ضابطین دادگستری). چاپ 4. پایدار، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 891040
- ↑ مجله حقوقی دادگستری شماره 56-57 دوره جدید پاییز و زمستان 1385. قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1705604
- ↑ علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4692740
- ↑ عباس زراعت و علی مهاجری. آیین دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 3. فکرسازان، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 484536
- ↑ عبدالرسول دیانی. ادله اثبات دعوا در امور مدنی و کیفری. چاپ 1. تدریس، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1640416
- ↑ عباس زراعت و علی مهاجری. آیین دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 3. فکرسازان، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 484524