ماده ۳۸۱ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(افزودن رویه قضایی) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۳۸۲ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۳۸۲ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده ۳۸۰ قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
* [[ماده ۳۸۲ قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
* [[ماده ۶۷۶ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)]] | |||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
به نظر می‌رسد مقنن در وضع این قانون به جای عبارت «رأی اصلاحی» از عبارت «رأی تصحیحی» استفاده کرده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4707108|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> | به نظر می‌رسد مقنن در وضع این قانون به جای عبارت «رأی اصلاحی» از عبارت «رأی تصحیحی» استفاده کرده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4707108|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۸: | ||
مفاد ماده فوق در قوانین سابق آورده نشده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278604|صفحه=|نام۱=صادق|نام خانوادگی۱=سلیمی|نام۲=امین|نام خانوادگی۲=بخشی زاده اهری|چاپ=1}}</ref> | مفاد ماده فوق در قوانین سابق آورده نشده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278604|صفحه=|نام۱=صادق|نام خانوادگی۱=سلیمی|نام۲=امین|نام خانوادگی۲=بخشی زاده اهری|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی == | |||
{{هوش مصنوعی (ماده)}} | |||
# در صورت وقوع سهو قلمی یا اشتباه در محاسبه در رأی دادگاه، رأی تصحیحی صادر می‌شود. | |||
# رأی تصحیحی باید ابلاغ شود. | |||
# تسلیم رونوشت یا تصویر هر یک از آراء به‌طور جداگانه ممنوع است. | |||
# قسمتی از رأی که اشتباه ندارد، در صورت قطعیت قابل اجرا است. | |||
# رأی تصحیحی نیز در صورت وجود تجدیدنظر، واخواهی یا فرجام در مدت قانونی مربوطه، قابل تجدیدنظر، واخواهی یا فرجام است. | |||
# اگر رأی اصلی به واسطه واخواهی، تجدیدنظر یا فرجام نقض شود، رأی تصحیحی نیز بی‌اعتبار می‌شود. | |||
# دادگاه، ذی‌نفع یا دادستان می‌توانند درخواست صدور رأی تصحیحی کنند. | |||
== رویه های قضایی == | |||
* [[رای دادگاه درباره تعیین جزای نقدی در قالب رأی اصلاحی (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۰۴۰۰۸۱۴)]] | |||
* [[نظریه شماره 876/95/7 مورخ 1395/04/14 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | |||
* [[نظریه شماره 7/98/1445 مورخ 1398/09/26 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | |||
* [[نظریه شماره 7/97/3181 مورخ 1398/03/29 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | |||
* [[نظریه شماره 7/95/876 مورخ 1395/04/14 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | |||
* [[نظریه شماره 7/95/2363 مورخ 1395/09/23 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | |||
* [[نظریه شماره 2363/95/7 مورخ 1395/09/23 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | |||
* [[دادنامه]] شماره ۲۱۴ مورخ ۱۳۷۷/۶/۱۶: دادرس [[دادگاه عمومی]] که در تطبیق ماده استنادی در رای صادره با [[جرم|بزه]] ارتکابی [[متهم]]، در خصوص [[احراق|حرق]] [[عمد]]<nowiki/>ی [[وسیله نقلیه]] اشتباهاً به ۱۲۶ قانون تعزیرات ([[ماده ۶۷۶ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|ماده ۶۷۶ ق.م.ا.ت]]) استناد نموده (اگر چه ماده استنادی در [[دادگاه تجدیدنظر]] تصحیح گردیده‌است) و در لایحه دفاعیه نیز اشتباه مذکور را ناشی از تراکم امور و عدم ممارست و تجارب عملی دانسته تخلفش مسلم است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=پیشینه رویه قضایی در ایران در ارتباط با آیین دادرسی کیفری- جلد دوم|ترجمه=|جلد=|سال=1396|ناشر=مرکز مطبوعات و انتشارات قوه قضائیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6279868|صفحه=|نام۱=مرکز مطبوعات|انتشارات قوه قضائیه|نام خانوادگی۱=|چاپ=2}}</ref> | * [[دادنامه]] شماره ۲۱۴ مورخ ۱۳۷۷/۶/۱۶: دادرس [[دادگاه عمومی]] که در تطبیق ماده استنادی در رای صادره با [[جرم|بزه]] ارتکابی [[متهم]]، در خصوص [[احراق|حرق]] [[عمد]]<nowiki/>ی [[وسیله نقلیه]] اشتباهاً به ۱۲۶ قانون تعزیرات ([[ماده ۶۷۶ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|ماده ۶۷۶ ق.م.ا.ت]]) استناد نموده (اگر چه ماده استنادی در [[دادگاه تجدیدنظر]] تصحیح گردیده‌است) و در لایحه دفاعیه نیز اشتباه مذکور را ناشی از تراکم امور و عدم ممارست و تجارب عملی دانسته تخلفش مسلم است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=پیشینه رویه قضایی در ایران در ارتباط با آیین دادرسی کیفری- جلد دوم|ترجمه=|جلد=|سال=1396|ناشر=مرکز مطبوعات و انتشارات قوه قضائیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6279868|صفحه=|نام۱=مرکز مطبوعات|انتشارات قوه قضائیه|نام خانوادگی۱=|چاپ=2}}</ref> | ||
* [[نظریه شماره 7/99/1184 مورخ 1399/09/09 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تصحیح قرارِ متضمنِ اشتباهِ صادر شده از دادسرا]] | * [[نظریه شماره 7/99/1184 مورخ 1399/09/09 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تصحیح قرارِ متضمنِ اشتباهِ صادر شده از دادسرا]] | ||
* [[نظریه شماره 7/99/1207 مورخ 1399/09/02 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم امکان تجدیدنظر رای قطعی اصلی در فرض تجدید نظرخواهی نسبت به رای تصحیحی]] | * [[نظریه شماره 7/99/1207 مورخ 1399/09/02 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم امکان تجدیدنظر رای قطعی اصلی در فرض تجدید نظرخواهی نسبت به رای تصحیحی]] | ||
* [[نظریه شماره 7/99/1500 مورخ 1399/10/23 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم اظهار نظر در خصوصی یکی از شکات پرونده]] | * [[نظریه شماره 7/99/1500 مورخ 1399/10/23 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم اظهار نظر در خصوصی یکی از شکات پرونده]] | ||
* [[نظریه شماره 7/99/344 مورخ 1399/03/27 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره ننوشتن چند سطر از دادنامه توسط تایپیست]] | * [[نظریه شماره 7/99/344 مورخ 1399/03/27 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره ننوشتن چند سطر از دادنامه توسط تایپیست]] | ||
* [[نظریه شماره 7/99/970 مورخ 1399/07/21 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره اجرای رای غیابی محکومیت فردی که وجود خارجی ندارد]] | * [[نظریه شماره 7/99/970 مورخ 1399/07/21 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره اجرای رای غیابی محکومیت فردی که وجود خارجی ندارد]] | ||
| خط ۳۱: | خط ۵۱: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | {{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}} | ||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]] | [[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]] | ||
[[رده:دادگاه‌های کیفری، رسیدگی و صدور رای]] | [[رده:دادگاه‌های کیفری، رسیدگی و صدور رای]] | ||
نسخهٔ ۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۲
ماده ۳۸۱ قانون آیین دادرسی کیفری: هرگاه در تنظیم و نوشتن رأی دادگاه، سهو قلمی مانند کم یا زیاد شدن کلمه ای رخ دهد یا اشتباهی در محاسبه صورت گیرد، چنانچه رأی قطعی باشد یا به علت عدم تجدیدنظر خواهی و انقضای مواعد قانونی، قطعی شود یا هنوز از آن تجدیدنظر خواهی نشده باشد، دادگاه خود یا به درخواست ذی‌نفع یا دادستان، رأی تصحیحی صادر می‌کند. رأی تصحیحی نیز ابلاغ می‌شود. تسلیم رونوشت یا تصویر هر یک از آراء، جداگانه ممنوع است. رأی دادگاه در قسمتی که مورد اشتباه نیست، در صورت قطعیت اجراء می‌شود.
تبصره ۱ - در مواردی که اصل رأی دادگاه قابل واخواهی، تجدیدنظر یا فرجام است، تصحیح آن نیز در مدت قانونی، قابل واخواهی، تجدیدنظر یا فرجام می‌باشد.
تبصره ۲ - هرگاه رأی اصلی به واسطه واخواهی، تجدیدنظر یا فرجام نقض شود، رأی تصحیحی نیز بی‌اعتبار می‌شود.
مواد مرتبط
- ماده ۳۸۰ قانون آیین دادرسی کیفری
- ماده ۳۸۲ قانون آیین دادرسی کیفری
- ماده ۶۷۶ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)
توضیح واژگان
به نظر می‌رسد مقنن در وضع این قانون به جای عبارت «رأی اصلاحی» از عبارت «رأی تصحیحی» استفاده کرده‌است.[۱]
پیشینه
مفاد ماده فوق در قوانین سابق آورده نشده بود.[۲]
نکات توصیفی هوش مصنوعی
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- در صورت وقوع سهو قلمی یا اشتباه در محاسبه در رأی دادگاه، رأی تصحیحی صادر می‌شود.
- رأی تصحیحی باید ابلاغ شود.
- تسلیم رونوشت یا تصویر هر یک از آراء به‌طور جداگانه ممنوع است.
- قسمتی از رأی که اشتباه ندارد، در صورت قطعیت قابل اجرا است.
- رأی تصحیحی نیز در صورت وجود تجدیدنظر، واخواهی یا فرجام در مدت قانونی مربوطه، قابل تجدیدنظر، واخواهی یا فرجام است.
- اگر رأی اصلی به واسطه واخواهی، تجدیدنظر یا فرجام نقض شود، رأی تصحیحی نیز بی‌اعتبار می‌شود.
- دادگاه، ذی‌نفع یا دادستان می‌توانند درخواست صدور رأی تصحیحی کنند.
رویه های قضایی
- رای دادگاه درباره تعیین جزای نقدی در قالب رأی اصلاحی (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۰۴۰۰۸۱۴)
- نظریه شماره 876/95/7 مورخ 1395/04/14 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
- نظریه شماره 7/98/1445 مورخ 1398/09/26 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
- نظریه شماره 7/97/3181 مورخ 1398/03/29 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
- نظریه شماره 7/95/876 مورخ 1395/04/14 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
- نظریه شماره 7/95/2363 مورخ 1395/09/23 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
- نظریه شماره 2363/95/7 مورخ 1395/09/23 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
- دادنامه شماره ۲۱۴ مورخ ۱۳۷۷/۶/۱۶: دادرس دادگاه عمومی که در تطبیق ماده استنادی در رای صادره با بزه ارتکابی متهم، در خصوص حرق عمدی وسیله نقلیه اشتباهاً به ۱۲۶ قانون تعزیرات (ماده ۶۷۶ ق.م.ا.ت) استناد نموده (اگر چه ماده استنادی در دادگاه تجدیدنظر تصحیح گردیده‌است) و در لایحه دفاعیه نیز اشتباه مذکور را ناشی از تراکم امور و عدم ممارست و تجارب عملی دانسته تخلفش مسلم است.[۳]
- نظریه شماره 7/99/1184 مورخ 1399/09/09 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تصحیح قرارِ متضمنِ اشتباهِ صادر شده از دادسرا
- نظریه شماره 7/99/1207 مورخ 1399/09/02 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم امکان تجدیدنظر رای قطعی اصلی در فرض تجدید نظرخواهی نسبت به رای تصحیحی
- نظریه شماره 7/99/1500 مورخ 1399/10/23 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم اظهار نظر در خصوصی یکی از شکات پرونده
- نظریه شماره 7/99/344 مورخ 1399/03/27 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره ننوشتن چند سطر از دادنامه توسط تایپیست
- نظریه شماره 7/99/970 مورخ 1399/07/21 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره اجرای رای غیابی محکومیت فردی که وجود خارجی ندارد
- رای دادگاه درباره افزایش میزان مجازات در مقام اصلاح رأی در مرحله واخواهی (دادنامه شماره ۹۶۰۹۹۷۰۲۶۹۷۰۰۹۷۳)
- رای دادگاه درباره احیاء مهلت تجدیدنظرخواهی با صدور رأی اصلاحی (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۲۷۰۴۰۱۵۷۸)
- رای دادگاه درباره تبدیل مجازات حبس به جزای نقدی در بزه انتقال مال غیر (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۴۲۰۰۳۴۶)
- رای دادگاه درباره تجدیدنظر خواهی از دیه کمتر از یک دهم دیه کامل به تبع جنبه دیگر حکم (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۷۰۱۰۰۴۷۰)
منابع
- ↑ علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4707108
- ↑ صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278604
- ↑ پیشینه رویه قضایی در ایران در ارتباط با آیین دادرسی کیفری- جلد دوم. چاپ 2. مرکز مطبوعات و انتشارات قوه قضائیه، 1396. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6279868