ماده ۶۰ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ابرابزار) |
جز (added Category:بازجویی using HotCat) |
||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
[[رده:کشف جرم و تحقیقات مقدماتی]] | [[رده:کشف جرم و تحقیقات مقدماتی]] | ||
[[رده:ضابطان و حدود صلاحیت آن]] | [[رده:ضابطان و حدود صلاحیت آن]] | ||
[[رده:بازجویی]] |
نسخهٔ ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۰۴
ماده ۶۰ قانون آیین دادرسی کیفری: در بازجوییها اجبار یا اکراه متهم، استفاده از کلمات موهن، طرح سؤالات تلقینی یا اغفال کننده و سؤالات خارج از موضوع اتهام ممنوع است و اظهارات متهم در پاسخ به چنین سؤالاتی و همچنین اظهاراتی که ناشی از اجبار یا اکراه است، معتبر نیست. تاریخ، زمان و طول مدت بازجویی باید در اوراق صورتمجلس قید شود و به امضاء یا اثر انگشت متهم برسد.
فلسفه و مبانی نظری ماده
یکی از حقوق پذیرفته شده برای متهمان، برخورداری از یک بازجویی عادلانه و به دور از فشارهای غیرعادی است، از سوی دیگر لزوم حفظ کرامت و حیثیت متهمین، بازجویان را از هرگونه توهین به آنها یا استفاده از الفاظ رکیک بازمیدارد،[۱]از همین رو این قبیل اقدامات را باید موجب بیاعتباری تحقیقات انجام شده دانست.[۲]
مواد مرتبط
ماده واحده قانون حقوق شهروندی[۳]
منابع
- ↑ بابک فرهی. بایستههای آیین دادرسی کیفری جلد اول. چاپ 1. طرح نوین اندیشه، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4801260
- ↑ بابک فرهی. بایستههای آیین دادرسی کیفری جلد اول. چاپ 1. طرح نوین اندیشه، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4801264
- ↑ علی خالقی. نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید). چاپ 12. شهردانش، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6279620